Het doorspoelen van geïnternaliseerde percutane transhepatische biliaire drainagekatheters.

Gal wordt gesynthetiseerd en uitgescheiden door de lever en getransporteerd
naar de perifere galwegen, naar de linker of rechter leverkanaal die samenkomen
in het gemeenschappelijke leverkanaal en meer distaal in het gemeenschappelijke
galkanaal. Afgescheiden gal wordt opgeslagen in de galblaas. Tijdens een
maaltijd wordt de gal uitgescheiden in de twaalfvingerige darm.
Obstructie van de galwegen zal resulteren in cholestase met symptomen als
geelzucht en pruritus en cholangitis in geval van infectie, meestal gerelateerd
aan eerdere galinterventie. Oorzaken van galwegobstructie zijn goedaardig of
kwaadaardig.

Percutane transhepatische biliaire drainage (PTBD) is een drainagemethode voor
galwegobstructie. De procedure begint met een percutane punctie onder
fluoroscopische of echografische begeleiding en canulatie van de perifere
galboom, wat wordt bevestigd door contrastinjectie in de galboom. De naald
wordt vervangen door een voerdraad die in de galwegen kan worden voortbewogen.
Wanneer de juiste positie is bereikt, wordt een drainagekatheter met zijgaten
geplaatst.

Er zijn twee soorten PTBD-technieken: plaatsing van een externe galafvoer en
plaatsing van een interne externe galafvoer. De externe galafvoer wordt in het
galkanaal boven een stenose geplaatst en voert de gal uitwendig af in een zak
buiten de patiënt. Het afdekken van een externe galafvoer stopt de afvoer van
gal in de zak en dwingt de gal af te voeren naar het spijsverteringskanaal. De
interne externe galafvoer wordt in het galkanaal geplaatst en de punt van de
interne externe galafvoer is gelokaliseerd in de twaalfvingerige darm waardoor
zowel gal door de afvoer naar het spijsverteringskanaal (intern) als in de zak
(extern) kan stromen. Het afdekken van een interne externe galafvoer stopt de
externe afvoer en resulteert alleen in interne afvoer.

Complicaties van PTBD zijn bloeding (meestal tijdens of kort na de procedure),
infectie (cholangitis, abces, peritonitis, cholecystitis, pancreatitis),
katheterobstructie en dislocatie van de katheter. Obstructie van de katheter
zal resulteren in cholestase resulterend in geelzucht, lekkage van drainage en
uiteindelijk cholangitis. De exacte prevalentie van PTBD-katheterobstructie
wordt niet beschreven in de literatuur, maar de prevalentie van cholangitis bij
patiënten met een PTBD-katheter wordt gerapporteerd tot 59%. Vervolgens heeft
de PTBD-katheter vaak een revisie (re-interventie) nodig, d.w.z. de katheter
vervangen door een nieuwe. Als tijdens herinterventie katheterobstructie wordt
vastgesteld, kan worden geprobeerd de obstructie te verwijderen of kan de
verstopte PTBD-katheter worden vervangen door een nieuwe PTBD-katheter.

Na plaatsing van de PTBD-katheter is het doorspoelen van de PTBD-katheter in
ons centrum geen standaardprotocol. In de klinische praktijk, wanneer
obstructie van de PTBD-katheter optreedt, raden we patiënten aan om te beginnen
met het dagelijks spoelen van de PTBD-katheter, wat naar onze mening de omvang
van de obstructie zal verminderen en herinterventie overbodig zal maken. We
hebben een literatuuronderzoek uitgevoerd en we hebben geen klinische studie
gevonden naar de effectiviteit van het doorspoelen van PTBD-katheters.
Richtlijnen van de Society of Interventional Radiology inzake percutane
galdrainage vermelden het doorspoelen van de katheter niet. Wel vonden we
enkele publicaties waarin een advies met betrekking tot het doorspoelen van een
PTBD-katheter werd genoemd, maar zonder enige wetenschappelijke onderbouwing.

Er is geen wetenschappelijk bewijs voor of tegen PTBD-katheterspoeling.
Doorspoelen is een eenvoudige, goedkope en risicoarme procedure. Complicaties
of bijwerkingen van PTBD-katheterspoeling worden niet in de literatuur vermeld.
PTBD-herinterventies daarentegen zijn geassocieerd met risico's en zijn
invaliderend voor de patiënt. We veronderstellen dat het dagelijks spoelen van
een interne externe galkatheter de mediane tijd tot het begin van de symptomen
die ziekenhuisbezoeken en herinterventies vereisen bij deze patiëntengroep zal
verlengen.

Om de tijd tot het begin van de symptomen te vergelijken bij patiënten met een
interne externe PTBD-katheter zonder dagelijkse spoeling in vergelijking met
patiënten met een interne externe PTBD-katheter die de katheter dagelijks
doorspoelen.

Niet-geblindeerde gerandomiseerde gecontroleerde studie met 1: 1-toewijzing.

- Interventiegroep: driemaal daags spoelen van interne externe PTBD-katheter. - Controlegroep: geen spoeling van PTBD-katheter.

De potentiële waarde van deze studie is dat het doorspoelen van een interne
externe PTBD-katheter kan resulteren in een langere symptoomvrije periode voor
de patiënt.

Het doorspoelen van de katheter is een ingreep met een laag risico,
complicaties of bijwerkingen worden niet in de literatuur vermeld. Spoelen is
momenteel geen standaardzorg.

Bij obstructie van een PTBD-katheter adviseren behandelend artsen patiënten
vaak om te beginnen met het dagelijks spoelen van de PTBD-katheter.

Deelnemers aan deze studie moeten vragenlijsten invullen over kwaliteit van
leven en studieprocedures bij baseline, 3 weken en 6 weken na randomisatie.
Voor dit onderzoek zijn geen extra bezoeken nodig.