Ruststofwisseling bij kinderen met kanker

Een balans tussen energie-inname en energiebehoefte is noodzakelijk om een
gezond lichaamsgewicht te behouden. Componenten van het totale energieverbruik
zijn de ruststofwisseling, lichamelijke activiteit en dieet-geïnduceerd
thermogenese, bestaande uit respectievelijk 50-70%, 15-40% en 10% van het
totale energieverbruik van kinderen en adolescenten. Omdat kanker en de
behandeling van kanker al deze componenten kan beïnvloeden, is het bepalen van
de energiebehoefte van patiënten met kanker een uitdaging. Longitudinale data
van de ruststofwisseling bij kinderen met kanker zijn schaars en hebben
tegenstrijdige resultaten.

Het primaire doel is het onderzoeken van de ruststofwisseling bij kinderen met
een hematologische maligniteit, een solide- of hersentumor bij diagnose en
tijdens de behandeling. Het secundaire doel is het onderzoeken van de
lichaamssamenstelling, lichamelijke activiteit en voedselinname van deze
patiënten. Er worden bloedmonsters afgenomen voor cytokine analyse en voor
validatie van verschillen in ruststofwisseling op cel niveau. Ook wordt de
haalbaarheid van het meten van de ruststofwisseling bij diagnose onderzocht.
Verder wordt de validiteit van het meten van de lichaamssamenstelling door
middel van de 'Tanita Body Composition Analyzer' vergeleken met de 'Bodystat
QuadScan 4000'.

Het onderzoek heeft een prospectief observationeel design. Metingen van de
ruststofwisseling, lichaamssamenstelling, lichamelijke activiteit en
voedselinname worden uitgevoerd bij diagnose en twee keer tijdens de
behandeling. Patiënten starten vlak na de start van de behandeling.

Dit onderzoek levert waardevolle informatie om optimale persoonlijke adviezen
op het gebied van voeding en lichamelijke activiteit mogelijk te maken voor
kinderen met kanker. De metingen van de ruststofwisseling,
lichaamssamenstelling, lichamelijke activiteit en voedselinname zijn een
minimale belasting voor kinderen met kanker. Deze gegevens worden gebruikt om
interventiestudies te ontwikkelen met als doel onder- en overvoeding en
mogelijke ongunstige veranderingen in lichaamssamenstelling tijdens de
behandeling van kanker te voorkomen.