Hersenfuncties en aandachtsprocessen bij jongeren met anorexia nervosa: voorspellers van het differentiele beloop?

Anorexia Nervosa (AN) is een invaliderende psychiatrische aandoening, die zich
vaak presenteert tijdens de adolescentie en een van de hoogste sterftecijfers
van alle psychiatrische stoornissen kent. De etiologie is heterogeen, waarbij
meerdere (neuro) biologische en psychosociale factoren een rol spelen. De
heterogeniteit is verwarrend; sommige meisjes zijn voor een relatief korte
periode ziek en herstellen vrij snel, terwijl anderen langdurig ziek zijn,
meerdere ziekenhuisopnames hebben en er sprake is van een langdurige beperking
op lichamelijk, academisch en sociaal gebied.
Twee potentiële determinanten van het verschillende behandelbeloop zijn
functioneren van de hersenen en aandachtsbias. We veronderstellen dat
adolescenten met AN plaatjes van eten en lichaamsvormen op een alternatieve
manier verwerken. Deze alternatieve hersenfuncties meten we kort na het moment
dat AN is vastgesteld bij een jongere, waarbij we fMRI, eyetracking en
neurocognitieve taken gebruiken. Verder denken we dat deze parameters respons
op de behandeling na een jaar van behandeling kan voorspellen.

Het eerste doel van dit onderzoek is om voorspellers van behandelrespons te
identificeren bij een grote steekproef van adolescente meisjes met AN. De
resultaten van deze studie bieden ons handvatten om verschillende
behandelingsstrategieën te evalueren in een poging zicht te krijgen op
diepgewortelde biologische processen die ten grondslag liggen aan AN.
Ten tweede zullen we de associatie tussen klinisch significante veranderingen
en veranderingen in neurobiologische en aandachtsprocessen tijdens een jaar
behandeling onderzoeken.

We zullen een longitudinaal case-control repeated measures design gebruiken.
Het onderzoek is een samenwerking met GGZ-instellingen, die gespecialiseerd
zijn in de diagnostiek en behandeling van patiënten met AN. Na ondertekend
informed consent, zullen onderzoeksmetingen plaatsvinden kort na inclusie (T1)
en een jaar later (T2). Tussen T1 en T2, zullen patiënten met AN gebruikelijke
behandeling krijgen; Dit voorstel heeft geen geplande interventie voor de
controles.

Voor zover bekend, zijn er geen medische risico's die samenhangen met de
fMRI-scans en eye-tracking. Er zijn geen risico's verbonden aan het uitvoeren
van neuropsychologische taken en het invullen van vragenlijsten. Tijdens de
fMRI-scan procedure, zal de onderzoeker voortdurend beoordelen of het onderzoek
moet worden gestopt. Het onderzoek zal onmiddellijk worden stopgezet als de
deelnemer, of de ouders hier om vragen of de onderzoeker inschat dat dit in
belang is van de patient.