Prikkelbaarheidsmodellering en correctie van hyperactieve hersennetwerken bij de ziekte van Alzheimer

Improving disrupted brain network function in the early phase of Alzheimer*s
disease (AD) may reduce cognitive impairment, but human brain networks are
highly complex, dynamic, and patient-specific. This project will combine
computational modelling with brain stimulation and simultaneous measurement of
brain network activity to find optimal, personalised strategies for preserving
cognition in AD. Brain activity-targeting treatment development will become
more efficient and faster, and will reduce patient burden because of a more
rational, patient-specific intervention selection. This unique approach will
also contribute to a better understanding of disrupted brain activity in early
AD, to the desired further integration of neuroscience and computer modelling,
and to uniting fundamental and clinical researchers by offering an integrated
simulation/stimulation framework.

Het algemene doel is om simulaties uit te voeren in een computermodel van het
menselijk brein om de optimale parameters voor niet-invasieve hersenstimulatie
in AD in kaart te brengen. Simulaties zullen worden uitgevoerd in zowel
algemene als gepersonaliseerde modellen, de laatste met behulp van
patiëntspecifieke modellen op basis van functionele en structurele
connectiviteitsresultaten van hun magneto-encefalografie (MEG) scans tijdens
klinische screening. Modelvoorspellingen zullen vervolgens worden geverifieerd
via gelijktijdige beeldvorming van de hersenen tijdens stimulatie. De hypothese
is dat de stimulatie de metingen van de hersennetwerkfunctie zal verbeteren.

Een transversale, schijn-gecontroleerde simulatie- en interventiestudie.

Eén interventiesessie met behulp van transcraniële gelijkstroomstimulatie (tDCS) met een gelijktijdige MEG-opname.

MEG-opname is niet-invasief en houdt in dat u in rugligging in een afgeschermde
kamer ligt. De opnameprocedure is op geen enkele manier pijnlijk, wordt niet
als moeilijk of stressvol beschouwd (behalve voor patiënten met extreme
claustrofobie) en heeft verwaarloosbare risico's. Er is geen individueel
voordeel van de MEG. Hersenstimulatie met tDCS is niet-invasief en maakt
gebruik van zeer lage (tot 2 mA) stromen, waardoor er geen risico is. Mogelijke
voorbijgaande bijwerkingen zijn tintelingen op de hoofdhuid, duizeligheid of
gevoel van fosfenen aan het begin en begin van de stimulatie. Er zijn klinische
voordelen verbonden aan tDCS, bijvoorbeeld bij de behandeling van depressie,
maar voordelen moeten nog volledig worden vastgesteld in AD.