Onderzoek naar de moleculaire mechanismen waarmee het parasympathische zenuwselsel het humane vetweefsel reguleert.

Obesitas is een van de grootste risicofactoren bij het ontstaan van type 2
diabetes. Bij obesitas scheidt het groeiende vetweefsel verhoogde hoeveelheden
vrije vetzuren en adipokines uit, die op hun beurt insuline resistentie en
hart- en vaatziekten veroorzaken. Het mechanisme achter deze verhoogde
productie door vetcellen bij obesitas is nog steeds niet helemaal duidelijk.
Het is bekend dat vetcellen worden beïnvloed door een complex systeem van
autocriene-, paracriene-, hormonale- en neurale processen. Hiervan zijn de
eerste drie genoemde processen redelijk in kaart gebracht, terwijl er over
neurale regulatie van vetweefsel vrijwel niets bekend is. In dit project zullen
de moleculaire mechanismen die door het parasympathische zenuwstelsel in
vetweefsel in werking worden gezet, worden onderzocht.

Het onderzoeken van de regulatie van humaan vetweefsel door het
parasympathische zenuwstelsel.

Met humaan vetweefsel dat is ontnomen vanuit het subcutane en viscerale
vetdepot zullen de volgende onderzoeken worden uitgevoerd:
1) receptoren waar parasympathische neurotransmitters aan binden zullen worden
geidentificeerd,
2) signaleringsroutes die in gang worden gezet door deze neurotransmitters
zullen in vitro worden bestudeerd,
3) de effecten van deze signaleringsroutes op de metabole en endocriene functie
van de vetcel zullen in vitro worden onderzocht.

Behalve de belasting en de risico*s die de operatie vanwege galstenen of hernia
met zich mee brengt, onstaan er geen extra risico*s door het wegnemen van de
stukjes vetweefsel tijdens de operatie.