PROBI-knee

Bepaalde bewegingspatronen kunnen iemands risico op het ontwikkelen van pijn en artrose verhogen. Tegelijkertijd kan artrose de manier waarop mensen bewegen beïnvloeden. Beweging kan worden gemeten in een bewegingsanalyselab met behulp van infraroodcamera's en reflecterende markers op de huid. Vorm en posities van botten kunnen worden gemeten met speciale beeldvormingstechnieken zoals röntgenfilm, MRI-scans en/of CT-scans. Het is ook mogelijk om andere informatie te meten, zoals krachtmetingen met behulp van krachtplaten op de grond, of spieractiveringspatronen met behulp van elektromyografie (EMG). In ons nieuwe lab willen we verschillende meetprotocollen ontwikkelen die deze verschillende technieken combineren. Dit maakt het mogelijk om in de toekomst verschillende soorten onderzoeksvragen over kniebewegingen en artrose te beantwoorden. 

Om de beweging van de botten in de knie zeer precies te kunnen analyseren is er in het Erasmus MC een nieuw bewegingslab geïnstalleerd. Voordat we dit systeem voor klinisch onderzoek kunnen gebruiken, moeten we meetprotocollen ontwikkelen. Verschillende soorten protocollen maken het mogelijk om verschillende onderzoeksvragen te evalueren. Bijvoorbeeld, geeft dit onderzoekers de mogelijkheid om afwegingen te maken tussen de mate van complexiteit of nauwkeurigheid in vergelijking met de haalbaarheid, zoals de tijd, kosten en vaardigheden die gemoeid zijn met het verzamelen en analyseren van gegevens.  We streven ernaar om een verzameling van verschillende meetprotocollen te ontwikkelen voor verschillende onderzoeksvragen. We zullen de betrouwbaarheid, validiteit en haalbaarheid van de methoden evalueren. We willen deze modellen ontwikkelen en evalueren door gegevens te verzamelen bij mensen zonder pijn of symptomen in de knieën, maar ook bij mensen die symptomen hebben die geassocieerd worden met artrose. 

Observationele studie/ technische ontwikkeling. We willen een verzameling van verschillende meetprotocollen ontwikkelen voor verschillende onderzoeksvragen. We zullen de betrouwbaarheid, validiteit en haalbaarheid van de methoden evalueren. We willen deze modellen ontwikkelen en evalueren door gegevens te verzamelen van mensen zonder kniepijn of -klachten, maar ook van mensen die klachten hebben die geassocieerd worden met artrose. 

We doen de volgende onderzoeken: 

• Lichamelijk onderzoek. Bijvoorbeeld, lengte en gewicht. 
• Een bewegingsanalyse, waarbij de deelnemer een aantal bewegingen maakt. Wij zullen met behulp van een of meer van huidmarkers, sensoren of een röntgen-filmpje de bewegingen en spieractiviteit meten.  
• Een MRI-scan, waarbij mensen 20-60 minuten stil liggen, en/of een speciale CT-scan (photon-counting CT), waarbij ze ongeveer 10 minuten stil liggen. 

Alle deelnemers ondergaan metingen in het bewegingsanalyselab, waarbij eenvoudige dagelijkse taken zoals lopen of hurken worden uitgevoerd. De totale tijdsbesteding zal ongeveer 2 uur bedragen. Deelnemers ondergaan ook een aparte beeldopname, MRI of PCCT (photon-counting computed tomography), met een typische tijdsbesteding van maximaal 30 minuten. Het verzamelen van gegevens wordt meestal in één bezoek afgerond, hoewel een tweede bezoek nodig kan zijn als herhaalde bewegingsanalysetests nodig zijn. Het risiconiveau wordt over het algemeen als triviaal beoordeeld. Fluoroscopische beeldvorming in het bewegingsanalyselab gaat gepaard met maximaal 0,03 mSv aan stralingsblootstelling. Deelnemers die PCCT ondergaan worden blootgesteld aan een extra 0,05 mSv straling. Er is een verwaarloosbaar risico op struikelen of vallen tijdens het lopen op de loopband.