Een prospectieve, multicenter-, gerandomiseerde, dubbelblinde vergelijking van intraveneus dexmedetomidine met propofol voor continue sedatie van beademde patiënten op de afdeling intensieve zorgen

Ernstig zieke, mechanisch beademde patiënten hebben gewoonlijk zowel
pijnstilling als een sedativum nodig om de pijn onder controle te houden, angst
en agitatie te beperken, beademing te vergemakkelijken en cardiovasculaire
stabiliteit te bestendigen, ondanks een stressvolle omgeving. Meestal bevatten
de gebruikte sedativa benzodiazepines of propofol. Beiden hebben beperkingen,
wat voor-sedatie kan omvatten, ademhalingsdepressie, delerium of hallucinaties,
paradoxale agitatie, gewenning, verlengde ontwenning van de beademing en een
onvoorspelbare werkingsduur na toediening op lange termijn.
Dexmedetomidine sedeert door interactie met de locus coeruleus, the
belangrijkste noradrenerge nucleus in de hersenen. Deze unieke plaats van
actie geeft dexmedetomidine een uniek sedatief profiel, dat gelijktijdig
sedatie en de wekbaarheid en interactie van de patiënt toelaat.
In de USA is dexmedetomidine reeds geregistreerd voor sedatie van juist
geïntubeerde en kunstmatig beademede patiënten op Intensieve Zorgen, tot 24 uur.
In Europa moeten vóór goedkeuring van dexmedetomidine als sedatievum op
Intensieve Zorgen nog enkele zaken nader bekeken worden, waaronder:
-te weinig gegevens ter odersteuning van dexmedetomidine als eerstelijns
sedativum op Intensieve Zorgen
-te weinig directe vergelijking met referentie-sedativa
-de bestudeerde patiëntenpopulatie is niet representatief voor Intensieve
Zorgen patiënten in het algemeen
-veiligheid betreffende de cardiovasculaire effecten van dexmedetomidine en
risico-patiënten te weinig gedefinieerd.

Primaire doelstelling:
De studie heeft hiërarchische coprimaire doelstellingen om aan te tonen dat:
• Ten eerste: dexmedetomidine minstens zo doeltreffend is als sedatie met
propofol en dagelijkse sedatiestops in het behoud van de gewenste sedatiediepte
bij geventileerde patiënten op de dienst Intensieve Zorgen (IC).
• Ten tweede: het gebruik van dexmedetomidine, in vergelijking met sedatie met
propofol en dagelijkse sedatiestops, de duur van de mechanische ventilatie bij
geventileerde patiënten op IC vermindert.

Secundaire doelstellingen:
De secundaire doelstellingen van de studie zijn:
• Aantonen dat dexmedetomidine de wekbaarheid, de communicatie van pijn en de
medewerking van de patiënt verbetert in vergelijking met propofol; de
communicatiemogelijkheden van de patiënt worden beoordeeld door de
verpleegkundige.
• Aantonen dat dexmedetomidine het verblijf van de patiënt op IC verkort in
vergelijking met propofol.
• De veiligheid van dexmedetomidine in vergelijking met propofol evalueren.

Deze study is een fase III, multicenter onderzoek (500 patiënten uit zeven
Europese landen: België, Finland, Duitsland, Nederland, Noorwegen,
Zwiterserland en het VK), prospectief, gerandomiseerd, dubbel-blind,
dubbel-dummy, actief vergelijkende studie. De studie is opgebouwd uit twee
parallele groepen en bestaat uit drie periodes: screening, behandeling en
follow-up periode (zie protocol p23 figuur 1) + zie protocol pagina 21.

Dexmedetomidine, propofol : infuus protocol, p. 27-29

Tijdens de toediening van de studiemedicatie en 48 uur na stopzetting van de
medicatie zullen er bloedmonsters worden genomen om het gehalte aan
dexmedetomidine en de bijproducten ervan in het bloed van de patiënt te meten.
Hiervoor wordt er elke dag ongeveer 6 ml bloed afgenomen (ongeveer een volle
koffielepel). Bovendien worden ongeveer om de andere dag bloedmonsters genomen
voor bijkomend medisch onderzoek. Hiervoor wordt er telkens ongeveer 24 ml
bloed afgenomen (ongeveer 5 volle koffielepels).
Na stopzetting van de toediening van het studiegeneesmiddel wordt de patiënt 48
uur van nabij gevolgd om te zien of hij geen ontwenningsverschijnselen of
veranderingen in bloeddruk en hartritme vertoont. Ten slotte zal de studiearts
of -verpleegster de patiënt of zijn thuisverzorger (bijv. de artsen en
verpleegkundigen in een ander ziekenhuis) bellen op de 31e en 45e dag na de
aanvang van de studiebehandeling om te zien hoe hij het maakt sinds hij IC
heeft verlaten.