p53 synthetische lange peptiden vaccinatie met cyclofosfamide voor eierstokkanker, een fase II studie.

Ovariumcarcinoom wordt wel beschouwd als de "silent lady killer" omdat pas in
een laat stadium van de ziekte klachten en symptomen optreden. Ovariumcarcinoom
heeft weliswaar een lage incidentie, maar een hoge mortaliteit. De behandeling
bestaat uit de combinatie van chirurgie met platinahoudende chemotherapie.
Ondanks deze behandeling overlijdt 80% van de patienten binnen 5 jaar na de
diagnose.
Vorderingen in de behandeling van ovariumkanker worden belemmerd door het
gebrek aan een zeer effectieve therapie om uitgezaaide intraperitoneale
metastases, die bij de meeste patienten aanwezig zijn ten tijde van de
diagnose, definitief uit te roeien. Om het gebrekkige resultaat van de huidige
behandeling voor ovariumkankerpatienten te verbeteren, dienen oude en nieuwe
behandelwijzen, zoals doelgerichte of biologische stoffen en immunotherapie te
worden gecombineerd. Recente data laten het belang van immuunrespons in het
verloop van ovariumkanker zien, alsmede de negatieve invloed van Tregs. De
beschikbaarheid van nieuwe sterke immunisatie-strategieën zetten aan tot verder
onderzoek van immunotherapie als aanvullende behandeling voor
ovariumkankerpatienten.

Primaire doel:
- Het verbeteren van de klinische effectiviteit van het p53 synthetische lange
peptiden vaccin door het vooraf toedienen van cyclofosfamide.
- Het evalueren van de immunogeniciteit van een p53 synthetische lange peptiden
vaccin wanneer dit voorafgegaan wordt door het toedienen van cyclofosfamide.

Secundair doel:
- Het evalueren van de veiligheid van het p53 synthetisch lange peptiden vaccin
wanneer dit voorafgegaan wordt door het toedienen van cyclofosfamide.

Dit is een ongecontroleerde, mono-centrum, fase II studie naar de klinische
effectiviteit, immunogeniciteit en veiligheid van vier vaccinaties met het p53
synthetische lange peptiden vaccin, waarbij elke vaccinatie wordt voorafgegaan
door de toediening van cyclofosfamide i.v.

Het vaccin bestaat uit 10 synthetische p53 peptiden in dimethylsulfoxide (DMSO) / fosfaat buffer 20mM (PBS) / Montanide ISA51 (20/30/50 v/v/v-%). Het vaccin wordt subcutaan geïnjecteerd in een dosis van 300 μg per peptide. Patiënten worden 4 keer gevaccineerd met steeds 3 weken tussen de vaccinaties. De vaccinaties worden op vier verschillende plaatsen gegeven: linker bovenarm, linker dijbeen, rechter bovenarm, rechter dijbeen. Cyclofosfamide wordt intraveneus gegeven in een dosering van 300 mg/m2, twee dagen voordat de peptide-vaccinatie wordt gegeven.

Gebaseerd op de resultaten van de vorige fase I/II studie met het p53
synthetische lange peptiden vaccin, wordt er weinig toxiciteit verwacht als
gevolg van de peptiden-vaccinatie. Bij het samenstellen van de
peptide-componenten in het vaccin is beoogd deze niet-toxisch te laten zijn. De
ondervonden toxiciteit to nu toe is lokale pijn, roodheid, pruritis en zwelling
van de huid op de plaats van de vaccinatie, graad I/II volgens de Common
Terminology Criteria for Adverse Events.
Cyclofosfamide kan misselijkheid en overgeven als bijwerking hebben.
Voorafgaand aan het infuus wordt daarom medicatie tegen misselijkheid gegeven.
Gezien de dosering wordt er geen hematologische toxiciteit verwacht.
Anemie als gevolg van het afnemen van bloed, zou voor kunnen komen, maar wordt
niet verwacht, omdat dit ook in de vorige fase I/II studie (waarin in totaal
meer bloed werd afgenomen) niet geobserveerd is.
Twee maal tijdens de studie zal een huidbiopt worden afgenomen op de plaats van
vaccinatie, onder lokale verdoving. Vervolgens zal het wondje worden gehecht.

Immunotherapie is een van de nieuwe behandelstrategieën waar onderzoek naar
wordt verricht als het gaat om ovariumkanker. In theorie kan immunotherapie,
gericht op tumor-specifieke antigenen, toegediend na standaardtherapie, een
ideale manier zijn om de anti-tumor effecten van de standaardtherapie te
consolideren en progressie van de ziekte te vertragen of mogelijk zelfs te
verhinderen.
Er zijn aanwijzingen dat chemotherapie na vaccinatie effectiever is bij die
patienten die een immunologische response op de vaccinatie lieten zien.