'Biases' in cognitieve verwerking bij rook verslaving: Neurobiologische correlaten

Gedrag kenmerkend voor verslaving, zoals roken, wordt geassocieerd met een
speciale manier van verwerking van drug gerelateerde stimuli. Men heeft
bijvoorbeeld meer aandacht voor stumuli die iets te maken hebben met roken dan
voor andere relevante stimuli. Dit wordt ook wel een 'aandachtsbias' genoemd.
Van de aandachtsbias wordt gedacht dat deze een causaal effect heeft op drug
gebruik en terugval na een stop-poging. Op dit moment is er nog weinig bekend
over de neurobiologie van deze aandachtsbias. Er zijn voorlopige aanwijzingen
dat drug gerelateerde stimuli bij verslaafden andere activatiepatronen in het
brein ontlokken dan niet drug gerelateerde stimuli. Dit suggereerd dat deze
stimuli anders en wellicht sterker verwerkt worden. Meer gedetailleerde kennis
over de neurobiologie van de aandachtsbias kan leiden tot de ontwikkeling van
betere behandelingen voor verslaving. Daarom wordt de neurobiologie van
aandachtsbias in deze studie uitvoerig onderzocht in twee, elkaar aanvullende,
projecten.

Project 1: Het in kaart brengen van de neuro-anatomische correlaten van de
aandachtsbias in nicotine verslaafden, middels fMRI.
Project 2: Het onderzoeken of deze aandachtsbias afhankelijk is van dopamine
afgifte in het mesolimbisch systeem door gebruik te maken van farmacologische
fMRI met een dopamine manipulatie.

In het eerste project ondergaan deelnemers een fMRI scan. Tijdens deze scan
maken deelnemers twee taken die de aandachtsbias meten zodat de neurocorrelaten
van deze bias in beeld gebracht kunnen worden. In het tweede project krijgen
wordt de hoeveelheid dopamine in het brein gemanipuleerd met behulp van een
dubbel-blind gerandomiseerd cross-over design. In beide sessies krijgen
deelnemers ofwel 2 mg haloperidol ofwel placebo voordat ze de fMRI scan
ondergaan waarin ze de twee aandachtstaken uitvoeren. In beide projecten
vergelijken we 20 rokers met 20 niet rokers. Deelnemers mogen vanaf 24 uur voor
deelname geen alcohol drinken en vanaf 3 uur voor deelname niet meer roken.

fMRI is een veilige en niet invasieve manier om hersenactiviteit te meten.
Deelnemers moeten stil liggen in de scanner en worden blootgetsteld aan het
lawaai van de scanner. Echter, al het mogelijke zal gedaan worden om het voor
de deelnemers zo confortabel mogelijk te maken. Eerdere studies laten zien dat
een eenmalige dosis 2mg haloperidol veilig en zonder bijwerkingen gebruikt kan
worden in een onderzoekssetting.