Is het beloop van symptomen bij een tempero-mandibulaire dysfunctie door middel van een osteopathische behandeling gunstig te beinvloeden.

In de literatuur is het begrip craniomandibulaier dysfunctie niet eenduidig
gedefinieerd.Dit heeft tot gevolg dat de diagnose CMD/TMG-dysfunctie wordt
gebruikt voor patienten met zeer uiteenlopende symptomen.Het symptoomprofiel
van de patienten varieert naar gelang van de opvatting van de onderzoeker.Op
grond van de klassieke symptomen zoals kaakgewrichtsgeluiden,pijn en
bewegingsbeperking lijkt de diagnose het duidelijkst te stellen.Problemen
onstaan door overlapping van de symptomen,veroorzaakt door andere
ziektebeelden,alsmede door invloeden vanuit andere regio's.

Ten gevolge van de vele symptomen die kunnen optreden bij deze patientengroep
worden veelal verschillende diagnoses gesteld.Omdat veel beroepsgroepen zoals
tandartsen,kaakchirurgen,chiropraktikers,osteopaten en fysiotherapeuten zich
hiermee bezighouden,zijn er ook talrijke behandelconcepten zonder duidelijke
richtlijnen.Tot op heden is er nog niet bekend welke behandelmethode het
effectiefst werkzaam is.Om deze reden ben ik van plan om een onderzoek naar de
eventuele waarde van een osteopatische behandeling bij dit complexe probleem.

Onderzoeksmethode:een gerandomiseerde,gecontroleerde klinische studie.

Doelstelling is om 80 patienten te includeren
Inclusiecriteria is de aan wezigheid van een tempero-mandibulaire
dysfunctie(deze wordt door de tandarts bepaald mbv de Helkimo-index).Patienten
zijn 18 jaar en ouder en wilsbekwaam.De groep patienten moet een goed begrip
van de nederlandse taal hebben met betrekking voor het invullen van de
vragenlijsten.

Exclusiecriteria: met de tandarts en /of huisarts wordt overleg gepleegd of er
medische bezwaren zijn tegen deelname aan het onderzoekZoals acute
koorts,infectieziekten,ongeval enz.
Tevens mag de patient niet deelnemen aan een andere
paramedische of alternatieve behandeling voor dezelfde symptomatiek.
Na te hebben voldaan aan de inclusie en exclusiecriteria wordt de groep
patienten gerandomiseerd.Randomisatie vindt plaats via het trekken van
ondoorzichtige,gesloten enveloppen met daarin de toegewezen behandeling.De
behandeling kan zijn een osteopatische behandeling,een placebobehandeling en
een controlegroep die geen behandeling krijgt.
Om het onderzoek evaluatieblind te laten verlopen, weet de verwijzer,in deze de
tandarts niet in welke groep de patienten worden ingedeeld.
De follow-upis ongeveer 6 maanden.Gedurende deze periode zijn er 4 meetmomenten
met verschillende parameters.Deze zijn:Globale beoordelingslijst,vragenlijst
met de meest voorkomende symptomen en de VAS-score.
De meetmomenten zijn bij aanvang,na 6 weken ,na 12 weken en na een 1/2 jaar.In
de tussenliggende tijd vinden de behandelingen plaats.De osteopatisch
behandeling,uitgevoerd door een osteopaat,vindt plaats op basis van de black
box methode.Hierin mag een behandelaar zijn patient behandelen volgens zijn
eigen inzichten,maar wel in overeenstemming met hetgeen aanvaard wordt binnen
de beroepsgroep
De placebo behandeling wordt uitgevoerd door een fysiotherapeut.Deze bestaat
uit actieve bewegingen van het tempero-mandibulire gewricht.
De controlegroep krijgt geen behandeling.
Met behulp van een statiticus worden alle gegevens verwerkt.

De behandelinterventies worden veelvuldig toegepast en zijn niet belastbaar
voor de patient.
Door middel van exclusie worden zogenaamde contra-indicaties voor de
behandeling al uitgesloten.
De patienten kunnen ten alle tijden en zonder opgaaf van redenen opzeggen.
De tijds duur is ongeveer 4 behandelingen van 1/2 tot 1 uur en het invullen van
de vragenlijsten (15 min).