De waarde van PET-CT in het radiotherapie planningsproces bij patienten met een slokdarmcarcinoom (RESPECT-studie).

In Nederland bestaat de standaard behandeling voor slokdarmkanker uit een
radicale resectie via een thoracolaparotomie of transhiatale benadering.
Hierbij wordt een groot deel van de slokdarm verwijderd samen met de omringende
lymfeklieren. Bij de helft van de patiënten ontstaat alsnog een locoregionaal
recidief. Uit internationale studies blijkt dat een combinatie met
chemotherapie en of radiotherapie zinvol is. Daarom wordt vaak voorafgaand aan
de operatie een combinatie van chemotherapie (carboplatin/paclitaxel of
5FU/cisplatin) en bestraling (meestal 50.4 Gy). Vaak blijkt een patient niet
geopereerd te kunnen (relatief te hoge morbiditeit op basis comorbiditeit of
relatief te uitgebreide tumor lokaal) of te willen worden, maar kunnen nog wel
in opzet curatief bestraald worden al dan niet in combinatie met chemoradiatie.
Dit onderzoek, heeft betrekking op patiënten met een bewezen
slokdarm/cardiacarcinoom, die in aanmerking komen voor een in opzet curatieve
bestraling, hetzij alleen, hetzij in combinatie met chemotherapie of in de vorm
van neoadjuvante chemoradiatie preoperatief.
In het bepalen van het te bestralen gebied (doelvolume) wordt thans gebruik
gemaakt van de CT. Op deze CT scan geeft de bestralingsarts aan waar de tumor
met eventuele kliermetastasen zijn gelokaliseerd, waarna het bestralingsplan
kan worden berekend. Uit verschillende studies blijkt de toepassing van PET-CT
in de beoordeling van het te bestralen gebied goed mogelijk is. Hiermee zou
het volume van het te bestralen gebied beter beoordeeld kunnen worden en dus
vergroot of mogelijk zelfs verkleind worden. Het effect zou mogelijk kunnen
leiden tot een vermindering van het lokaal recidief, dwz in het reeds behandeld
( bestraald en/of geopereerd) gebied.
Uit verschillende studies blijkt de toepassing van PET-CT in de beoordeling van
het te bestralen gebied goed mogelijk is. Hiermee zou het volume van het te
bestralen gebied beter beoordeeld kunnen worden en dus vergroot of mogelijk
zelfs verkleind worden. Het effect zou mogelijk kunnen leiden tot een
vermindering van het lokaal recidief, dwz in het reeds behandeld ( bestraald
en/of geopereerd) gebied.
Uit een literatuur review door ons verricht (zie protocol blz7) blijkt de in
radiotherapie planning vann het slokdarmcarcinoom de GTV-CT bij 21%-69% van de
patienten te veranderen door toepassing van de PET/CT informatie. In de studies
blijkt de GTV af te nemen in 27%-63% en toe te nemen in 20%-64% van de
patienten. Het effect op de CTV is in deze studies onbekend. Door toepassing
van PET/CT zou een geografische misser in 6%-31% van de patienten voorkoombaar
zijn. Echter de invloed van de op PET/CT-gebaseerde radiotherapie planning op
uitkomsten als locoregionale controle en ziektevrije verleving is nog onbekend.

In dit onderzoek, zullen we patiënten die in aanmerking komen voor een in opzet
curatieve bestraling, hetzij alleen een in opzet curatieve bestraling, hetzij
in combinatie met chemotherapie of in de vorm van neoadjuvante chemoradiatie
preoperatief. In het bepalen van het te bestralen gebied (doelvolume) wordt
thans gebruik gemaakt van de CT. Op deze CT scan geeft de bestralingsarts aan
waar de tumor met eventuele kliermetastasen zijn gelokaliseerd, waarna het
bestralingsplan kan worden berekend. Uit verschillende studies blijkt de
toepassing van PET-CT in de beoordeling van het te bestralen gebied goed
mogelijk is.
Het doel is na te gaan hoe vaak een locoregionaal recidief zou kunnen worden
voorkomen door toepassing van PET-CT in de bepaling van de doelvolumina
(CTV/PET-CTen PTV/PET-CT) t.ov de standaard toepassing van CT (CTV/CT en
PTV/CT).

Bij patienten met een slokdarmcarcinoom, die bestraald worden wordt het
bestralingsvolume(doelvolume) standaard vastgesteld op basis van de CT beelden.
Daarom zullen we in deze studie ook een op basis van de PET-CT het doelvolume
bepalen om daarna vast te stellen of eventuele recidieven of complicaties
vermijdbaar zijn.
In de primair bestraalde groep met (chemo)radiatie alleen wordt gekeken naar
het optreden en de de lokalisatie van het recidief in de follow-up tov de
standaard CT-CTV/PTV.. In de preoperatief gegeven chemoradiatie wordt gekeken
naar zowel het histologisch vastgesteld tumor residu t.o.v. het CT-CTV/PTV,
als het tumor recidief in de follow-up in relatie tot het CT-CTV/PTV.
Bij patienten die neoadjuvant (preoperatief) behandeld worden met chemoradiatie
wordt gekeken naar de aanwezigheid van tumor residu en de lokatie hiervan in
relatie tot het CT- CTV/CTV en PET-CTV/CTV. Valt het residu buiten het CT-CTV
maar binnen het PET-CTV, dan zou het beschouwd moeten worden als een
geografische misser ten nadele van de huidige CT-CTV planning en dus een
mogelijk voorkoombaar recidief. Blijkt in deze groep in de follow-up zich een
recidief te ontwikkelen dan wordt evenals bij de primaire (chemo)radiatiegroep
gekeken naar de geografische lokalisatie van het recidief tov het CT-CTV en
PET-CTV. In beide groepen is het primaire eindpunt gelijk, namelijk een
voorkoombaar aangetoond tumorrecidief of residu, m.a.w valt deze in of buiten
het standaard CT-CTV of CT-PTV, maar binnen het experimentele PET-CTV of
PET-PTV gebied.

Patienten worden in feite niet anders behandeld. Wel wordt er een extra
radiotherapie planning gemaakt; deze is gebaseerd op de PET/CT (wordt niet
uitgevoerd). Om het voorkoombaar recidief vastteleggen wordt in de follow up
eerder dan standaard (namelijk op basis van klachten) een CT routinematig
verricht op 6, 12 en 18 maanden en daarna op klachten, verricht.