Evaluatie van dynamische MRI met T1-maps gecorreleerd met histopathologie in patienten met ziekte van Crohn.

De ziekte van Crohn is een inflammatoire darmziekte gekarakteriseerd door
remissies en exacerbaties. Het is belangrijk om de ernst van de ziekte in kaart
te brengen om optimale behandelingsstrategie te liezen en de respons op
behandeling te meten. Op dit moment is er geen goede niet invasieve methode om
ziekteactiviteit bij de ziekte van Crohn te meten. Abdominale MRI met luminaal
en intraveneus contrast combineert transmurale en extra-intestinale evaluatie
en kan acuraat de aanwezigheid van ziekte aantonen. Ook kan MRI onderscheid
kamen tussen actieve ziekte en fibrose, aangezien studies met MRI hebben
aangetoond dat een pathologische toename in de dikte van de darmwand na
intraveneus contrast een teken van actieve ziekte is. Het is echter momenteel
niet mogelijk goed onderscheid te maken met MRI tussen lichte ziekte activiteit
en volledige remissie.
Door toegenomen weefselperfusie en vasculaire permeabiliteit is er een toename
van signaalsterkte van ontstekingsweefsel op contrast versterkte fat sat T1
gewogen opnames. Het middels DCE-MRI analyseren van tijdsafhankelijke
veranderingen in signaalintensiteit na toedienen van het contrastmedium zou
waardevolle informatie kunnen opleveren over de ziekteactiviteit bij patienten
met de ziekte van Crohn omdat de kinetiek van de signaal variatie de status van
de microcirculatie van het weefsel weergeeft.
Berekening van absolute T1 waardes in het weefsel voor en na intraveneus
contrasttoediening van Gadolinium zouden hypothetisch gezien objectieve
metingen zijn van de gadolinium uptake. Dit wordt T1 mapping genoemd. T1
mapping van abdominale MRI zou gebruikt kunnen worden om de ziekteactiviteit te
bepalen op een objectieve, quantificeerbare en reproduceerbare manier en zou
een waardevolle manier zijn om de huidige scoringssystemen (zoals de CDAI) te
vervangen. Daaraantoevoegend, conventionele MRI kan matig het verschil
vaststellen tussen lichte ziekteactiviteit of remissie. Dynamische MRI met
T1-map en diffusie zou waardevol kunnen zijn bij het onderscheid maken tussen
deze begrippen. Onze hypothese is dat restrictie van diffusie gezien zal worden
in onstoken weefsel en dat dat een hulpmiddel kan zijn in het vaststellen van
ziekteactiviteit.

De correlatie bepalen tussen de signaalintensiteitcurves gemaakt bij DCE-MRI
met T1-maps en de histopathologische activiteit.

Prospectieve, observationele studie. Patienten ondergaan een venapunctie en een
MRI-scan als onderdeel van hun prooperatieve evaluatie. Voor deze studie wordt
er een dynamische MRI sequentie met T1-map en een DWI sequentie daaraan
toegevoegd. Daarom zal de scantijd ongeveer 15 minuten langer worden. Ook wordt
aan de patienten gevraagd een vragenlijst, de CDAI (duur 5 minuten) in te
vullen. Postoperatief wordt het resectiepreparaat voor anatomsche referentie
gescand. De inclusietijd zal 2 jaar bedragen.

Patienten krijgen vanuit de polikliniek chirurgie een MRI scan voor
preoperatieve evaluatie van het aangedane darmsegement. Als extra belasting zal
de MRI scan 15 minuten langer duren (totaal 60 minuten) en zal de patient een
vragenlijst moeten invullen.
Er zijn geen bekende bijwerkingen van MRI scans, wel kunnen sommige mensen last
krijgen van claustrofobie.