in vivo evaluatie van de mucosale permeabiliteit van de oesofagus in patienten met non erosieve refluxziekte.

Gastro oesofagale refluxziekte (GORZ) is een veel voorkomende ziekte die zowel
symptomen (brandend maagzuur, regurgitatie) als schade aan de oesofagus
(oesofagitis) kan geven. In de meerderheid van patienten met symptomen van
refluxziekte laat gastroscopie echter geen afwijkingen zien. De diagnose van
GORZ geschiedt dan het best met een pH/impedantie meting. Als hiermee de
diagnose kan worden bevestigd, spreken we dan van non erosive reflux ziekte
(NERD). Bij patienten met klachten van brandend maagzuur waarbij de diagnose
niet kan worden gesteld spreken we van functionele zuurbrandklachten. Het
onderscheid tussen deze patienten is tijdens een endoscopie op dit moment niet
te maken.
Functionele en histologische analyse laat wel degelijk afwijkingen zien bij
patienten met NERD. Interessant hierbij is een verhoogde paracellulaire
permeabiliteit van de oesfageale mucosa voor kleine moleculen. Daarnaast wordt
een vergrote intercellulaire ruimte gezien bij patienten met NERD vergeleken
met gezonde vrijwilligers. Deze vergrote intercellulaire ruimte geeft de
mogelijkheid aan zuur uit hem lumen van de oesofagus om de zenuwuiteinden in
het slokdarmepitheel te bereiken. Dit kan de typische zuurbrandpijn
veroorzaken. Zowel de toegenomen permeabiliteit als de vergrote intercellulaire
ruimte kunnen een specific diagnosticum blijken voor de diagnose van NERD. In
recent onderzoek is gebleken dat de verhoogde permeabiliteit voorafgaat aan de
vergrote intercellulaire ruimte, en daar ook de daadwerkelijke oorzaak van is.
De recente ontwikkeling van confocale laser endomicroscopy geeft ons de
mogelijkheid om 3-dimensionale optische biopsien te nemen zonder daarbij de
integriteit van het epitheel aan te tasten. Doordat een miniatuur confocale
laser scanner ontwikkeld is die in een conventionele endoscoop past, is het
mogelijk afbeeldingen te maken van het humane epitheel zonder dat er fixatie
artefacten optreden, en kan de functie in vivo bekeken worden. Confocale
endomicroscopie heeft al laten zien dat de vergrote intercellulaire ruimte
bekeken kan worden. In de huidige studie wordt fluoresceine in het oesofagale
lumen gesprayed op het slokdarmepitheel. Doet moet ons de permeabiliteit van
het epitheel kunnen laten zien, omdat het fluoresceine pas zichtbaar wordt
nadat het door de paracellulaire ruimte diffundeert. Het doel van deze studie
is om de permeabiliteit van de mucosa van de slokdarm te vergelijken voor
patienten met NERD, functionele zuurbrandklachten, oesofagitis en voor gezonde
vrijwilligers.

het doel van het onderzoek is het analyseren van de mucosale permeabilliteit in
patienten met refluxziekte. Dit kan in beeld gebracht worden met confocale
laser endomicroscopie. De verhoogde permeabiliteit in deze groep van patienten
kan een diagnosticum blijken voor non erosieve reflux ziekte tijdens een
endoscopie.

We voeren een prospectieve studie uit, waarbij in vivo de mucosale
permeabiliteit van de oesofagus vergeleken wordt tussen verschillende groepen
patienten. Gezonde vrijwilligers dienen als negatieve controle, patienten met
bewezen reflux oesofagitis dienen als positieve controle.

De risico's en belasting van de patienten is beperkt tot de belasting en
risico's van 1 endoscopie met biopsien.