Eiwit en energie interacties in ernstig zieke kinderen

Insuline therapie in volwassen ernstig zieke patienten heeft geleid tot
verlaagde mortaliteit. Hoewel er geen bewijs is dat dit in de pediatrische
populatie ook het geval is wordt insulin steeds meer als standaard therapie op
pediatrische en neonatale intensive care units gebruikt. In theorie heeft
insuline meerdere potentiele positieve effecten in ernstig zieke kinderen,
waaronder glycemische controle, verbeteren van eiwitbalans en eiwit accretie en
het tegengaan van een verstoorde vetstofwisseling. Onder fysiologische
omstandigheden is er een zeer nauwe relatie tussen eiwit en energie (glucose en
vet) stofwisseling. Hoe deze interactie is bij ernstig zieke kinderen en wat de
rol van insuline en insuline ongevoeligheid bij deze patienten groep is, is
vooralsnog niet duidelijk.
Onze studie is opgezet om vast te kunnen stellen wat de insuline gevoeligheid
is bij ernstig zieke kinderen en wat het effect van insuline therapie is op de
stofwisseling van glucose, eiwit en vet in deze populatie. Een ander belangrijk
doel is het vaststellen of deze interacties leeftijdsafhankelijk zijn. Naast
het beantwoorden van deze relevante (patho)fysiologische vragen beoogd ons
onderzoek ook een eventueel advies met betrekking tot de voeding bij ernstig
zieke kinderen die al dan niet insuline infusie ontvangen op de pediatrische en
neonatale intensive care.

1) Vaststellen wat de insuline gevoeligheid is in ernstig zieke neonaten and
kinderen.
2) Vaststellen wat de eiwit balans is in ernstig zieke kinderen voor en tijdens
een Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp, met een standaard en een hoge
eiwit inname gebaseerd op leeftijd categorie.
3) De relatie vaststellen tussen eiwit en glucose en vetstofwisseling in
ernstig zieke kinderen.
4) De continue subcutane glucometer vergelijken met plasma glucose waarden
gedurende een Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp in septische neonaten.
5) Vaststellen van fractionele (FSR) en absolute (ASR) van albumin en
C-reactive protein voor en tijdens een Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp,
met een standaard en een hoge eiwit inname gebaseerd op leeftijd categorie.

Neonaten: Een 1-daagse studie, waarbij de proefpersonen een bolus of 2H2O en
een 7-uur continue intraveneuze studie met [6,6 2H2]Glucose, [1-13C]Leucine,
[ring-2H5]Phenylalanine en [3,3 2H2]Tyrosine ontvangen waarvan de laatste 3 uur
met insuline (HEC; Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp). Normoglycemische
controle zal worden bewerkstelligd dmv een continue subcutane glucometer samen
met standaard plasma glucose waarden.

Children: Een 2-daagse studie, met standaard en hoog eiwitinname op basis van
leeftijd via totale parenterale voeding in een cross-over design, waarbij de
proefpersonen een 7-uur continue intraveneuze studie met [6,6 2H2]Glucose,
[1-13C]Leucine, [ring-2H5]Phenylalanine en [3,3 2H2]Tyrosine en [1,1,2,3,3
2H5]Glycerol ontvangen waarvan de laatste 3 uur met insuline (HEC;
Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp).

Kinderen: De proefpersonen zullen twee maal bestudeerd worden op 2 aaneengesloten dagen, terwijl ze TPV met standaard of hoog eiwit krijgen, met op beide dagen een Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp. Neonaten: De proefpersonen zullen eenmaal bestudeerd worden, terwijl ze TPV met standaard eiwit krijgen, met een Hyperinsulinemische Euglycemische Clamp.

Het risico van insuline toediening is de ontwikkeling van hypoglycemie en
hypokaliemie.

Gedurende de insuline infusie (HEC), zullen elke 5 minuten kleine bloodsamples
verkregen worden vanuit een arterielijn om de plasma glucose waarden te
verkrijgen, met behulp van een Y.S.I. analyse. Plasma glucose concentraties
zullen worden
gehandhaafd tussen 90 en 110 mg/dl (5.0 - 6.1 mM), dmv een glucose infusie.

Plasma kalium waarden zullen worden gecontroleerd op tijdstip 30, 60 en 120
minuten van de insulineinfusie. Kalium concetraties onder de 3 mmol/L zullen
worden gecorrigeerd dmv een kalium infusie in een dosis van 0.5 mMol/kg, met
een maximum van 15 mMol in 1 uur, gevolgd door verdere plasma kalium controles.
Als de kalium wederom lager is dan 3 mmol/L, zal een tweede kalium chloride
infusie worden toegediend met dezelfde dosis en wederom 1 uur later worden
gecontroleerd.

Er is geen direct voordeel voor de proefpersoon. Het doel van de studie is op
lange termijn een voedingsadvies, en dan met name eiwit, te kunnen geven op
basis van leeftijd, bij ernstig zieke kinderen welke insuline infusie ontvangen
op de neonatale of pediatrische intensive care.