Onderzoek naar het nut van het gebruik van oxypurinolconcentraties bij de behandeling van jicht met allopurinol.

De behandeling van gecompliceerde jicht met allopurinol wordt gedaan op basis
van de geldende richtlijnen. De effectiviteit van allopurinol wordt bewezen
geacht. Wanneer de respons van de urinezuurverlaging onvoldoende is dient men
de dosering van de allopurinol te verhogen. Uit eigen onderzoek is bekend dat
met een dosering van 300 mg per dag gemiddeld slechts 1/4 van de patiënten een
serumuraatspiegel haalt van <0,30 mmol/L, de in Nederland aangehouden
streefwaarde.
De actieve metaboliet van allopurinol is oxypurinol. Door de registratiehouder
van allopurinol wordt aangegeven om bij verminderde nierfunctie de
plasmaconcentratie van oxypurinol te bepalen. Hierbij moet de
plasmaconcentratie onder de 15,2 mg/l gehandhaafd worden in verband met het
risico op bijwerkingen. In de praktijk gebeurt deze spiegelbepaling zelden.

Bepalen van een relatie van de oxypurinolspiegel met het behalen van de
doelserumuraatspiegel van <0,30 mmol/l.

Patienten met de diagnose chronische jicht en die behandeld worden met
allopurinol, worden geincludeerd. Het doseren van allopurinol op basis van een
doseernomogram waarbij gecorrigeerd op basis van nierfunctie. Hierbij varieert
de dosering van allopurinol van 100 - 600 mg/dag. Na 2 en 4 maanden na starten
van de allopurinol worden dalspiegels van oxypurinol en serumuraatspiegel
bepaald.

niet van toepassing