Metabole effecten van Deep Brain Stimulation bij patienten met Obsessieve Compulsieve Stoornis.

Deep Brain Stimulation (DBS) is een veelbelovende interventie voor
therapie-resistente patienten met obsessieve compulsieve stoornis (OCS).
Momenteel wordt in het AMC de effectiviteit van DBS onderzocht in 16
therapie-resistente patienten met obsessieve compulsieve stoornis, met de
nucleus accumbens als target. Zie METC protocol nummer 04/113-E.
In deze nieuwe studie, willen we de hormonale en metabole effecten van DBS in
de nucleus accumbens target meten in dezelfde groep van 16 OCS patienten.

Eerdere studies suggereren een verhoogde activiteit in de HPA as bij OCS, met
indicaties van een gestoorde functie op cerberaal niveau. Er ontstaat steeds
meer wetenschappelijk bewijs voor een relatie tussen de prefrontale cortex
(PFC) en de HPA as. Dysfunctie van de PFC, als onderdeel van het
fronto-striato-thalame circuit, is belangrijk in de pathofysiologie van OCS.
DBS in de nucleus accumbens zou een uitzonderlijk goed paradigma kunnen zijn
voor onderzoek naar de rol van HPA-as activiteit en de PFC in OCS.
Recent is aangetoond dat hypothalame activiteit veranderd is in obese
proefpersonen met type 2 diabetes mellitus, vergeleken met gezonde controles.
Bovendien suggereren resultaten van onze eigen studie dat afwijkingen in het
dopamine metabolisme in de hersenen gerelateerd zouden kunnen zijn aan
stoornissen in het hepatisch glucose metabolisme.
Omdat voedselinname, verzadigingsgevoel en energieverbruik de belangrijkste
factoren zijn voor de regulatie van lichaamsgewicht, is het niet
verbazingwekkend dat de nucleus accumbens recentelijk een nieuw aandachtsgebied
is geworden in obesitas onderzoek. Dopamine is een van de belangrijke
neurotransmitters in de nucleus accumbens en is betrokken bij voedselinname,
verzadigingsgevoel en energieverbruik. Eerder is aangetoond is dat dopamine
metabolisme in de mesoaccumbens veranderd zou kunnen zijn bij obesitas met
tegenstrijdige resultaten van verlaagd of verhoogd dopamine metabolisme. De DBS
procedure in de nucleus accumbens vormt een bijzondere mogelijkheid om meer
inzicht te verkrijgen in de rol van de nucleus accumbens in hepatische glucose
productie, energie verbruik en plasma lipiden.

1.Het relateren van HPA-as activiteit aan OCS symptomen en prefrontale
hersenafwijkingen, door meting van plasma ACTH en cortisol en urine cortisol.
2. Onderzoek naar de invloed van nucleus accumbens activiteit op metabole
activiteit, door bepalen van veranderingen in hepatische glucose productie,
energie verbruik en plasma lipiden na nucleus accumbens DBS.

Een groep van 16 proefpersonen zal worden uitgenodigd mee te doen aan deze
studie, bepaald door het aantal proefpersonen dat is geincludeerd in onze
huidige DBS trial.
HPA-axis activiteit zal worden bepaald door meting van plasma ACTH en cortisol
in 24-uurs urine monsters. Endogene glucose productie wordt gemeten mbv
stabiele isotopen en een euglycemisch hyperinsulinemische clamp. Tevens zullen
energie verbruik en plasma lipiden in on en off condities van de stimulator
worden bepaald.
Verschillen in symptoom sterkte en neuropsychologische prestaties zullen worden
vastgesteld met behulp van de Yale Brown Obsessive Compulsive Scale (YBOCS) and
met testen van de Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB).
Neuroimaging zal worden uitgevoerd door gebruik te maken van fMRI en SPECT,
volgens protocol MEC 07/330.

Een ingebracht infuus kan een bloeduitstorting veroorzaken.
De risico's zijn zeer gering, er is vooral een belasting in tijd. De te
includeren groep proefpersonen is uniek, aangezien er wereldwijd slechts
tientallen mensen met OCS een neurostimulator gekregen hebben. Inzicht in de
werking hiervan kan ook inzicht verschaffen in de pathofysiologie en
behandelmogelijkheden van OCS.