Vaststellen van vetweefsel depot-specifieke verschillen in vetcel functie en ontstekings parameters in patienten met diabetes mellitus type 2 en patienten met hart- vaatlijden.

Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is een van de meest voorkomende ziekten vandaag
de dag. In veel landen is zelfs sprake van een epidemie van deze ziekte. T2DM
wordt vooral gekenmerkt door een verstoring van de insuline secretie in de
pancreas, een verhoogde glucose afgifte van de lever aan het bloed en een
verslechterde glucose opname in het spierweefsel en het vetweefsel. Behalve
deze factoren, blijkt ook dat ontsteking een belangrijke bijdrage heeft in het
ontstaan van deze ziekte. Dit alles zorgt ervoor dat de morbiditeit en
mortaliteit aan hart- en vaatziekten 2 tot 4 maal groter is in patienten met
T2DM. Een toename van het totale lichaamsvet speelt een belangrijke rol bij de
sterke stijging van T2DM en hart- en vaatziekten in voornamelijk de ontwikkelde
landen. Ook de prevalentie van obesitas neemt wereldwijd epidemische vormen aan.
Vetweefsel is een zeer metabool actief orgaan die direct of indirect veel
invloed heeft op andere weefsels als: lever, skelet spierweefsel en het
vaatstelsel. Dit vetweefsel kan afkomstig zijn van het viscerale vetdepot en
het subcutane vetdepot, waarbij het viscerale vet het meest metabole actieve
vet is. Een toename van het vetweefsel gaat vaak gepaard met een verstoorde
vetverdeling tussen de twee depots, een verstoorde functie van vergrootte
vetcellen en een toename van macrofaag infiltratie in het vetweefsel. Dit leidt
tot een verstoorde lipiden en glucose homeostasis en het ontstaan van
ontsteking in het vetweefsel. Daarom speelt het vetweefsel met een hogere
ontstekingsgraad waarschijnlijk een belangrijke schakel tussen obesitas,
insuline resistentie en het ontstaan van hart- en vaatziekten.

Primaire doel van het onderzoek: Vaststellen van vetweefsel depot-specifieke
verschillen in vetcel functie en ontstekingsgraad in patienten met type 2
diabetes mellitus en patienten met hart-vaatlijden vergeleken met gezonde
controles.

Secundaire doel: het karakteriseren and kwantificeren van de verschillende
celpopulaties in het viscerale en subcutane vetweefsel van patienten met T2DM,
vaatlijden en gezonde controles.

In dit observationele onderzoek worden de morfologische en functionele
verschillen in zowel visceraal als subcutaan vetweefsel vergeleken in patienten
met T2DM, vaatlijden en controles zonder insuline resistentie en vaatlijden.
Voor dit onderzoek worden zowel mannen als vrouwen benaderd met een leeftijd
tussen de 40 en 60 jaar en die buiten het onderzoek om een operatie ondergaan
waarbij men de buikwand moet passeren zoals een: cholecystectomie (galblaas
verwijdering), een buikwand hernia, of een andere routine operatie. De
verhouding mannen en vrouwen zullen gelijk verdeeld zijn tussen de drie studie
populaties. Tijdens de operatie zal er op de plek van de ingreep een stukje
visceraal vet ter grootte van +/- 5 gram worden meegenomen. Op 5 cm van deze
plek wordt ook +/- 5 gram onderhuids subcutaan vet meegenomen voor de bepaling
van het aantal, de grootte en de functie van de vetcellen.

De belasting van de personen die meedoen aan deze studie bestaat uit het geven
van twee buisjes extra bloed, zonder extra geprikt te worden (er wordt buiten
het onderzoek om al bloed afgenomen voor de karakterisatie van de patient).
Verder is er een zeer kleine kans op het ontstaan van bloedingen die kunnen
ontstaan op de plek waar het vetweefsel wordt afgenomen. In het geval dat er
een bloeding ontstaat wordt dit direct verholpen door de desbetreffende
chirurg. Deze studie heeft verder geen directe voordelen voor de deelnemers van
deze studie, maar de resultaten van deze studie kunnen een belangrijke bijdrage
leveren bij de opheldering van het mechanisme van de verschillende vet depots
bij het ontstaan van hart- en vaatziekten.