Anti-VEGF (bevacizumab/ranibizumab) versus RPE-choroidea transplantatie bij de behandeling van 1) niet-responders op 3 intravitreale anti_VEGF injecties, of 2) patienten met AMD en een RPE scheur, of 3) patienten met AMD en een ernstige bloeding. Een gerandomiseerde studie.

De standaard behandeling voor patienten met exudatieve leeftijdgebonden
maculadegeneratie (LMD) bestaat uit intravitreale injecties met anti-VEGF.
Omdat op dit moment alternatieven ontbreken, worden ook patienten, waarvan het
twijfelachtig is of zij er baat bij zullen hebben, behandeld met anti-VEGF.
Recent is echter aangetoond dat een translocatie van retinaal pigment epitheel
(RPE)-choroidea bij patienten met neovasculaire LMD laesies de visus kan
stabiliseren of zelfs verbeteren. In deze studie zal worden onderzocht of een
RPE-choroidea transplantatie een beter alternatief is dan anti-VEGF medicatie
voor LMD patienten met een slechte prognose voor visus.

Een vergelijking van visus en fovea functie na (aanvang van) de behandeling
tussen patienten die een RPE-choroidea transplantatie ondergaan en patienten
met anti-VEGF medicatie.

Prospectieve, internationale multicenter, gerandomiseerde interventie studie.

Arm 1: RPE-choroidea tranplantatie. Arm 2: intravitreale antie-VEGF (Avastin of Lucentis) injecties (PrONTO protocol). Ongeacht de studiearm zal bloed altijd operatief worden verwijderd bij patienten met een ernstige bloeding.

De prognose voor exudatieve LMD met als complicatie RPE-scheur of ernstige
bloeding, en voor non-responders op anti-VEGF therapie is slecht. Momenteel is
een RPE-choroidea transplantatie mogelijk de enige alternatieve
behandelmethode. Er is aangetoond dat met deze techniek het visusverlies kan
worden beperkt.
De RPE-choroidea transplantatie arm vereist twee chirurgische ingrepen (lokale
of algehele anaesthesie), nl. één voor de transplantatie en een tweede om de
siliconenolie te verwijderen. Complicaties zijn netvliesloslating (8%),
recidief CNV (13%) en bloedingen (10%).
Ernstig subretinaal bloed wordt altijd operatief verwijderd (arm 1: in
combinatie met transplantatie; arm 2: als aparte operatie). Het risico op
complicaties bij bloed verwijderen alleen (arm 2) zal kleiner zijn dan de
combinatie met transplantatie.
De anti-VEGF arm krijgt intravitreale injecties (topicale anaesthesie) in
navolging van het PrONTO protocol. De meeste patienten zullen eens in de 2 tot
3 maanden een injectie krijgen. Herhaalde intravitreale anti-VEGF injecties
gaan gepaard met een cumulatief risico op endophthalmitis. Elke injectie is
geassocieerd met een risico van 0.1% op het ontwikkelen van endophthalmitis.
Het aantal bezoeken in het eerste jaar bedraagt 11 (arm 1) respectievelijk 8
(arm 2).