Het pathofysiologisch belang van onderste slokdarmsfincter rekbaarheid bij gastro oesofageale reflux ziekte

Maaginhoud vloeit niet terug in de slokdarm door de gastro oesofageale overgang
die gevormd wordt door de onderste slokdarm sfincter en het crurale deel van
het diafragme. Bij patienten die lijden aan gastro-oesofageale reflux ziekte
(GORZ) is deze barriere functie van de gastro oesofageale overgang meestal
verstoord en het terugvloeien van maaginhoud kan vrij voorkomen en klachten
veroorzaken (zuurbranden, regurgitatie) evenals schade aan de oesofagus
toebrengen (oesofagitis). Het merendeel van de reflux episoden komt voor
tijdens transiente relaxaties van de onderste slokdarm sfincter (TLESRs). Dit
zijn spontane sfincter relaxaties, niet geinduceerd door slikken. De frequentie
van TLESRs evenals de associatie met reflux verschilt tussen de postprandiale
en de nuchtere periode. Echter, de frequentie van TLESRs bij GORZ patienten
verschilt niet van gezonde personen en biedt dus geen verklaring voor het
optreden van pathologische reflux bij GORZ patienten en is suggestief voor een
ander onderliggend mechanisme.
GORZ patienten kunnen verder onderverdeeld worden in patienten met en zonder
hernia diafragmatica. Een hernia diafragmatica is een anatomische afwijking
gekarakteriseerd door een verplaatste onderste slokdarm sfincter die dus niet
langer samenvalt met het crurale diafragma op de gastro oesofageale overgang.
Deze afwijking is geassocieerd met een hogere prevalentie van GORZ. Het is
bewezen dat TLESRs, ondanks dat deze nog steeds gedeeltelijk verantwoordelijk
zijn, een minder uitgesproken rol spelen bij GORZ patienten met een hernia
diafragmatica. Omdat een hiatale hernia voorkomt bij een groot deel van gezonde
personen en een hiatale hernia van verschillende grootte aanwezig kan zijn bij
verschillende mate van ziekte, is ook de hernia diafragmatica dus niet volledig
verantwoordelijk voor de verhoogde frequentie van reflux bij GORZ patienten.
Dit is suggestief voor een ander onderliggend mechanisme verantwoordelijk voor
de verschillen in reflux frequentie bij patienten met een hernia diafragmatica.

De barriere functie van de gastro oesofageale overgang kan beoordeeld worden
door de rekbaarheid te meten. Onze hypothese is dat een verschil in rekbaarheid
van de gastro oesofageale overgang verantwoordelijk is het falen van de gastro
oesofageale overgang barriere functie. Een verhoogde rekbaarheid bij GORZ
patienten kan in theorie leiden tot een verhoogde frequentie van reflux en zo
bijdragen een de ernst van GORZ en de symptomen.
Verder, onze tweede hypothese is dat er een verschil is tussen GORZ patienten
met en zonder een hernia diafragmatica. Omdat de gastro oesofageale overgang
niet meer bestaat uit twee samenwerkende spieren, gastro oesofageale overgang
rekbaarheid kan in theorie verhoogd zijn bij GORZ patienten met een hernia
diafragmatica en zo leiden tot een verhoogde frequentie van reflux die
bijdraagt aan de ernst van GORZ en symptomen.

Traditioneel wordt de barriere functie van de gastro oesofageale overgang
bestudeerd door manometrie en oesofageale pH meting. Basale druk van de
onderste sfincter en de frequentie van TLESRs wordt gemeten door hoog resolutie
manometrie, het vóórkomen van reflux wordt gemeten door een pH/impedantie
meting. Onderzoek laat geen duidelijk verband zien tussen de druk in de
onderste slokdarm sfincter en de frequentie van reflux. Recentelijk is er een
nieuwe methode ontwikkeld die het mogelijk maakt om gastro oesofageale overgang
rekbaarheid te meten, de zogenaamde "functional luminal imaging probe"
(EndoFLIP, Crospon Inc., Carlsbad, USA). Voor de ontwikkeling van de EndoFLIP
was het niet mogelijk om deze rekbaarheid te meten. Kwiatek en medewerkers
hebben de gastro oesofageale overgang rekbaarheid bij GORZ patienten
geobserveerd en vonden dat symptomatische GORZ patienten een meer rekbare
gastro oesofageale overgang hebben in vergelijking met gezonde vrijwilligers.
Kwiatek e.a. deden verder de suggestie dat een verhoogde rekbaarheid van de
gastro oesofageale overgang een belangrijk mechanisme kan zijn waardoor een
groter volume van het refluxaat de slokdarm intreedt. Echter, de rol van gastro
oesofageale overgang rekbaarheid in de pathogenese van GORZ is onbekend en
inzichten in de rol van gastro oesofageale overgang rekbaarheid op reflux
karakteristieken en esofageale karakteristieken die bekend zijn een rol te
spelen bij GORZ ontbreken.

Het doel van de studie is om te bepalen of verschillen in gastro oesofageale
overgang rekbaarheid tot verschillende frequenties van reflux leiden door het
vergelijken van gastro oesofageale overgang rekbaarheid met reflux
karakteristieken, oesofageale druk karakteristieken en GORZ symptomen bij GORZ
patienten met en zonder hernia diafragmatica en gezonde vrijwilligers.

Een prospectieve studie die gebruik maakt van gecombineerde druk/pH/impedantie
metingen, ambulante pH/impedantie meting en EndoFLIP meting.

Patienten zullen moeten stoppen met het nemen van medicijnen en zullen naar het
AMC moeten reizen. Er zijn geen risico's verbonden aan het verrichten van de
onderzoeken.