Inspanningsfysiologische belasting en risico*s tijdens de 4-daagse: de rol van hypertensie.

Een verhoogde bloeddruk (hypertensie) heeft aanzienlijke gevolgen voor de
gezondheid. Het is een van de belangrijkste risicofactoren voor hart- en
vaatziekten, doodsoorzaak nummer één in Nederland. Alhoewel lichamelijke
inactiviteit een belangrijke risicofactor is voor de ontwikkeling van
hypertensie, hebben voorgaande onderzoeken laten zien dat dit ook onder
Vierdaagse deelnemers op grote schaal voorkomt. In een steekproef van 5000
deelnemers bleek dat ~20% van het Vierdaagse legioen een verhoogde bloeddruk
heeft en daarvoor medicatie gebruikt. Dit is een belangrijke observatie, gezien
de standaard medicatie voor hypertensie (een diureticum) een belangrijke
invloed heeft op de waterhuishouding. Een verstoring van de waterhuishouding,
zoals uitdroging, komt in 25% van de deelnemers van de Vierdaagse voor.
Uitdroging zorgt voor prestatieverlies en zorgt voor een verhoogd risico op
oververhitting. Mogelijk hebben deelnemers met hypertensie, mede door gebruik
van een diureticum, een verhoogde risico op deze gezondheidsproblemen tijdens
inspanning. Echter, er is slechts weinig bekend over de invloed van het gebruik
van anti-hypertensie medicatie (diuretica) op de regulatie van de
vochthuishouding tijdens inspanning. Deze studie zal daarom de vocht- en
electrolytenbalans en thermoregulatie vergelijken tussen Vierdaagse deelnemers
met en zonder hypertensie om zo een risico inschatting te kunnen maken,
specifiek voor deze opvallend grote groep die theoretisch een verhoogd risico
heeft op gezondheidsproblemen.

De primaire doestelling van dit onderzoek is het vergelijken van de
inspannings- fysiologische belasting op de vocht- en elektrolytenhuishouding en
thermoregulatie tussen Vierdaagsedeelnemers met hypertensie in combinatie met
het gebruik van diuretica, en een leeftijd en geslacht gematchte gezonde
controlegroep.

Observationele studie

Behalve een vragenlijst, hartslagband, activiteitenmeter, huidthermometer
(subgroep), voedingsdagboek en gewichtbepaling, krijgen de personen een
sensor-pil die de kerntemperatuur meet. Deze laatste bepaling is een veilige,
valide en patientvriendelijke methode ter bepaling van de kerntemperatuur.
Tevens wordt bloed (12 ml veneus) en urine afgenomen om een goed inzicht te
krijgen in de vocht en elektrolytenbalans. De belasting van deze bepalingen
zijn, zowel fysiek alsmede in tijd, minimaal en leveren belangrijke informatie
op, noodzakelijk voor het beantwoorden van de hoofdvraagstelling.