Effect van preload reductie door middel van intermitterende hemodialyse of continue veno-veneuze hemofiltratie op microcirculatoire perfusie in patienten met chronisch nierfalen en intensive care patienten.

De relatie tussen systemische hemodynamische parameters en microcirculatoire
perfusie is vooralsnog onduidelijk. Dit is vooral van belang in
patiëntenpopulaties met een gestoorde regulatie van de vochtbalans, d.w.z.
patiënten met een dialyse behoefte. De vraag is of het mogelijk is om zonder de
regionale microcirculatoire perfusie te compromitteren er actief vocht
ontrokken kan worden van de patiënt. Om dit te onderzoeken willen we in
patiënten met een adequate autoregulatie waar de preload in korte tijd fors
afneemt het effect hiervan op de microcirculatoire doorbloeding onderzoeken.
Tevens willen we deze relatie onderzoeken in een patiëntenpopulatie met een
verstoorde regulatie van het microcirculatoire vaatbed, waarbij een meer
geleidelijke afname van de preload wordt nagestreefd.

Het doel van de studie is het observeren of de microcirculatoire doorbloeding
de afname van preload agv hemodialyse volgen in een populatie met een intacte
en een verstoorde microcirculatoire autoregulatie.

De studie zal uitgevoerd worden op de poliklinische dialyse van de afdeling
nefrologie en de afdeling intensive care van het Erasmus Medisch Centrum en is
opgezet als een single-center observationeel onderzoek.

De metingen brengen geen extra risico voor de patiënt met zich mee. De
meetmethoden zijn gebaseerd op de eigenschappen van licht in onschadelijke
golflengten. Hiertoe wordt slechts licht contact gemaakt met het slijmvlies
onder de tong. De duur van de dialyse zal door de metingen niet verlengd
worden. In de toekomst zouden patiënten een voordeel van de resultaten kunnen
hebben, door het optimaliseren van het beleid op basis van parameters van
weefsel doorbloeding