Het effect van mindfulness therapie bij mensen met reumatoïde artritis: een gecontroleerde effectstudie

Reumatoïde artritis(RA) is een chronische, onvoorspelbaar en zeer veel
voorkomende auto-immuunziekte. Naar schatting komt RA in 1% van de bevolking
voor. RA is een progressieve ziekte die in staat is om gewrichten te
beschadigen en verlies van functie als gevolg kan hebben. Functieverlies heeft
een significant effect op de door mensen ervaren kwaliteit van het leven,
alsmde op depressie en angst.

Heden is zijn de meest gebruike psychologische behandelingen voor RA patienten
zelf-management programma's en cognitieve gedragstherapie. Beide aanpakken
benadrukken het leren van nieuwe vaardigheden die helpen bij het beheersen van
de ziekte.

Mindfullness therapie is in 1979 oorspronkelijk geïntroduceerd als een
klinische interventie voor chronische pijn en angst. Heden wordt het toegepast
en bestudeerd in meerdere clinical trials zoals het Mindfulness-Based Stress
Reduction Program (MBSR).

De huidige studie zal het effect van MBSR op RA vergelijken met het effect van
cognitieve gedragstherapie (CGT) en het effect van geen psychologische
interventie. De hypothese is dat Mindfulness effectiever dan geen therapie en
tenminste zo effectief als CGT zal zijn voor de aspecten "kwaliteit van het
leven", " psychisch en sociaal functioneren" , " pijn intensiteit en pijn
acceptatie", "functioneel vermogen", en "stress". Evaluatiemomenten zijn na de
behandeling en in een latere follow-up. Een verdere hypothese is dat MBSR
tenminste zo effectief zal zijn in het veranderen van de klachten van RA
patienten met een "Type D persoonlijkheid" vergeleken met non-type D RA
patienten. Op deze wijze zal het effect van Type D persoonlijkheid worden
bekeken.

Het onderzoek is opgezet als een randomized controlled trial (RCT). De
onderzoeksperiode is 2 jaar, gedurende welke tijd patienten aan de studie
kunnen worden toegelaten. Zowel CGT als MBSR behandelingen worden gegeven in
patientgroepen en zullen 8 wekelijkse bijeenkomsten omvatten. Een derde groep,
bestaande uit wachtlijstspastienten, zal fungeren als de controlegroep.
Patienten worden blind toegewezen aan een van de groepen.

De baseline meting wordt gedaan op het moment van de start van de therapie of
wachtlijst. Op dit moment wordt de patienten gevraagd om in het ziekenhuis een
aantal vragenlijsten in te vullen. Verdere medische informatie zal worden
verzameld in het medische dossier door de onderzoeker. Follow-up momenten zijn
gepland, twee maanden na de interventie (T1) en zes maanden na de interventie
(T2).

Zie "onderzoeksopzet" .

""Patienten wordt gevraagd, naast het invullen van een aantal vragenlijsten,
om deel te nemen aan een 8 weekse therapie, die hen leert omgaan met hun
klachten. Uit wetenschappelijk onderzoek is eerder gebleken dat beide
therapievormen bij deze patientenpopulatie, maar ook bij andere
patientenpopulaties, positief effect hebben op hun klachtenpatroon. Er zijn
geen risico's aan verbonden en de belasting geeft uit eigen ervaring en uit
andere onderzoeken geen problemen, omdat patienten van meet af aan de gunstige
effecten bemerken.""