De rol van GAG's in de pathologie van interstitiele cystitis (IC/PBS)

Interstiele cystitis (IC) is een blaasziekte. Het veroorzaakt terugkerende
steriele ontstekingen van de blaaswand wat resulteerd in pijn in de
bekkenregio, versterkte (moeilijk te onderdrukken) plasaandrang (urgency) en
een verhoogde plasfrequentie (> 8x/dag). De pathogenese van deze ziekte is nog
steeds niet opgehelderd, maar 2 van de histologische kenmerken zijn 1) een
toename van infiltrerende stoffen uit de urine in de blaaswand door een
verminderde blaasbarriere en 2) een ongewone infiltratie van mestcellen
(ontstekingscellen) in de blaaswand. Bij eerder histologisch onderzoek (Hurst
1996, Parsons 1991) na blazen van interstitiele cystitis (IC) patienten werden
afwijkingen aan de glycosaminoglycaan (GAG)-laag beschreven. De GAG-laag maakt
deel uit van het slijmvlies van de blaas en wordt beschouwd als de eerste lijn
van defensie bij het intact houden van de blaasbarriere. Het defect dat wordt
gezien in de GAG-laag bij IC, kan bijdragen of de oorzaak zijn van de
recidiverende blaasonstekingen en de oorzaak zijn de histologische afwijkingen
die gezien worden bij deze afwijking. Onderzoek van onze afdeling heeft nieuwe
inzichten opgeleverd over de samenstelling en inhoud van de GAG-laag. Tevens
heeft recent onderzoek naar nieren laten zien dat mestcellen het enzym
heparanase uitscheiden. Heparanase kan heparan sulfaat (een van de meest
voorkomende GAG's in de blaas) afbreken. Onze hypothese is dat heparanase van
mestcellen verantwoordelijk is voor de defecten in de GAG-laag en de oorzaak is
van de recidiverende blaasontstekingen bij IC-patienten.

Het doel van dit onderzoek is om bij patienten met interstitiele cystitis de
GAG-laag afwijkingen te onderzoeken en de rol van mestcellen en heparanase
hierin.

Wij willen onderzoek doen op blaasbiopten van vrouwelijke patienten met
interstitiele cystitis en controle patienten. Wij passen hierbij histologie
(immunohistochemie) en isolatie (Western blotting) toe.

Patienten krijgen voor hun reguliere medische therapie/diagnostiek (afhangende van de groep) een blaasscopie onder algehele of lokale anesthesie. Tijdens deze ingreep worden 2 blaasbiopten afgenomen voor studie doeleinden.

De belasting voor de patient is laag. Het reguliere onderzoek loop 2 minuten
vertraging op. De opnameduur veranderd niet. De risico's van de ingreep zijn
klein. Het risico op een kortdurende lichte bloeding van de blaaswand is iets
vergroot. Alle ingrepen met blaasscopie hebben altijd een verhoogd risico op
urineweginfecties. Dit risico wordt echter niet door de ingreep vergroot.