*Diabetes en vasculaire complicaties: normoxie versus hypoxie*

Diabetes mellitus type 2 (T2DM) is een enorm gezondheidsprobleem in de Westerse
gemeenschap. Veroudering, een toenemende prevalentie van obesitas en een afname
in het fysieke fitheidsniveau zal de prevalentie van T2DM laten toenemen.
Daarbij komt dat de insuline resistentie, de primaire pathologische
consequentie van T2DM, betrokken is bij vasculaire stoornissen. Zodoende is
T2DM een onafhankelijke vardiovasculaire risico factor en is verwant met micro-
en macrovasculaire compilcaties. Endotheel disfunctie wordt gezien als een
belangrijke oorzaak voor de vasculaire complicaties in diabetes.
Verschillende voorgaande studies, ook van ons laboratorium, hebben aangegeven
dat aerobische fysieke training een effectieve therapeutische strategie is om
de insuline resistentie te verbeteren, en tevens endotheel disfunctie ongedaan
maakt. Recente studies hebben de fysieke training
aangepast om de gunstige effecten van de inspanning te verbeteren.
Bijvoorbeeld, aerobische fysieke training gecombineerd met milde hypoxie (~2000
m hoogte) wordt verondersteld een gunstig effect te hebben op gewichtsafnamen,
afname van leptine niveaus (met een vermindere eetlust), een toename van de
activiteit van de glycolytische enzymen, een verhoging van het aantal
mitochondriën en glucose transpoter GLUT-4 en het veroorzaken van perifere
vasodelatatie en arteriogenese. Zodoende kan met hypotetiseren dat fysieke
training onder hypoxie een gunstig effect kan hebben op de insuline resitentie
en een verbeterde endotheel functie vergelen met normale fysieke training bij
T2DM.

Het doel van het onderzoek is het vergelijken van 8 weken fysieke trainingen en
fysieke training onder hypoxie op vasculaire adaptatie en functie, structuur,
maar ook metabole controle (insuline resistantie).

interventie studie

Patiënten met diabetes type 2 zullen een bloed afname ondergaan (voor de meting
van de metabole controle) en niet invasieve metingen van de vasculaire functie
en structuur voor en na de 8 weken interventie. De afdeling Fysiologie heeft
een veel ervaring met het gebruik van de voorgestelde technieken om de
vasculaire en metabole controle te meten in gezonde vrijwilligers en patiënten
groepen (o.a. dwarsleasie patiënten, ouderen, patiënten met type 1 en type 2
diabetes mellitus). Deze testen bestaan onder meer uit het herhaaldelijk
opblazen van bloeddrukbanden en een applicatie van de niet invasieve
echo-Doppler techniek. We hebben nooit eerder problemen gehad met betrekking
tot deze niet invasieve metingen bij onze proefpersonen.
De afdeling Fysiologie heeft veel ervaring met het uitvoeren van fysieke
training studies bij gezonde vrijwilligers (kinderen, adolescenten, volwassenen
en oudere proefpersonen) en tevens bij patiënten groepen (o.a. patiënten met
type 1 en type 2 diabetes mellitus). Hypoxische fysieke training zal worden
uitgevoerd in een speciaal ontwikkelde kamer met een luchtmengsel van 16.5% O2
(b-Cat mobiele hoogte kamer, b-Cat B.V., Tiel, Nederland). Dit type van fysieke
training is veiling, want dit vergelijkbaar met het uitvoeren van fysieke
training op ~2000 m hoogte. Zodoende is dit type fysieke training vergelijkbaar
met fysieke training waar een groot gedeelte van de wereldbevolking aan
bloodgesteld wordt (iedereen die > 2000 m hoogte leeft). Dit type fysieke
training kan niet worden geassocieerd met een gezondheidsrisico. De normoxie en
hypoxie fysieke training zal onder supervisie van een ervaren onderzoeker
plaatsvinden. Samengevat, deze studie bestaan uit niet invasieve metingenen
maakt gebruik van een nieuwe en veilige fysieke training methode die mogelijk
een groot gezondheidsvoordeel voor T2DM.