Bepaling van de biologische variatie van diverse bijzondere bepalingen in de klinische chemie.

Een uitslag van een laboratoriumtest wordt bepaald door analytische variatie,
biologische variatie en pathofysiologische omstandigheden.
Het verschil tussen 2 opeenvolgende laboratoriumuitslagen (denk bijvoorbeeld
aan tumormerkstoffen bij de follow up van kankerpatienten) wordt bepaald door
diverse factoren, waaronder behandeling, en in elk geval de analytische
variatie, de biologische variatie(binnen 1 persoon). De biologische variatie
is in de interpretatie van klinisch chemische bepalingen belangrijk om het
kritische verschil (reference change value) vast te stellen, en dient eveneens
als richtlijn voor de analytische variatie van de parameter. Het kritische
verschil is in de klinische chemie belangrijk om vast te stellen of een uitslag
significant veranderd is. Tevens is het belangrijk om de biologische variatie
te kennen, om de variatie rondom een homeostatisch setpoint in een individu te
kunnen schatten. Als de biologische variatie groot is, geeft een enkele uitslag
weinig informatie over het homeostatisch setpoint van een individu. M.b.v. de
analytische en biologische variatie kan dan bepaald worden, hoeveel afgenomen
monsters nodig zijn voor een betrouwbare schatting van het homeostatisch
setpoint van een individu. Daarnaast kan de biologische variatie gebruikt
worden om de *index of individuality* vast te stellen, die een indicatie geeft
van het nut van het gebruik van referentiewaarden.
Binnen de biologische variatie kunnen zowel intra-individuele (within-subject)
variatie (CVi) als de interindividuele variatie (between-subject; CVG) worden
onderscheiden. De intra-individuele variatie kan onderverdeeld worden in
within-day en between day variatie. De totale variatie van gegevens van een
groep individuen wordt bepaald door de biologische en analytische variatie. De
intra-individuele variatie is belangrijk voor follow-up van patiënten.
Veel gegevens over routine klinisch chemische bepalingen zijn te vinden in de
Westgard database, (www.westgard.com/biodatabase1.htm), die echter niet
compleet is.
Voor het vaststellen van biologische variatie zijn richtlijnen opgesteld (1);
zo is het belangrijk dat de onderzochte personen gezond zijn, om er zeker van
te zijn dat fluctuatie in de uitkomsten niet beïnvloed wordt door
pathofysiologische omstandigheden. De personen dienen veranderingen in hun
leefstijl te minimaliseren gedurende de onderzoeksperiode, en medicatie dient
te worden vermeden. De monsters dienen te worden verzameld onder vaste
omstandigheden, en direct na afname te worden verwerkt en opgeslagen. Om de
bijdrage van de analytische variatie zo laag mogelijk te houden, dienen de
monsters in 1 serie geanalyseerd te worden, met, indien mogelijk, een
herleidbare specifieke assay. De within-run analytische variatie wordt voor
deze studie vastgesteld door de monsters in duplo te meten. Het vaststellen van
deze variatie is noodzakelijk om de biologische variatie te kunnen berekenen.
Een deel van de te onderzoeken bepalingen kent een streefwaarde (bv.
RBC-DHA+EPA >8 g; (2). Van de RBC vetzuursamenstelling, maar ook van andere
bepalingen is de biologische variatie niet onderzocht. Van een aantal in deze
studie geincludeerde bepalingen, dienen de referentiewaarden nog te worden
vastgesteld. De verzamelde monsters kunnen dus ook voor dat doel worden
gebruikt. Onder de bepalingen zijn tumormerkers (PSA, vrij PSA, S100)

De hoofddoelstelling van deze studie is:
1: het vaststellen van de biologische variatie van een aantal bijzondere
klinisch chemische bepalingen

De nevendoelstellingen van deze studie zijn
1: gebruik van de in dit onderzoek bepaalde uitslagen van Factor VIII, XI, XII
voor het vaststellen van referentiewaarden van Factor VIII, XI, XII (i.e.
verminderen van het aantal benodigde proefpersonen en bepalingen met 30)
2: vaststellen van biologische variatie en gebruik van de uitslagen hiervan in
referentiewaardeonderzoek voor nog te ontwikkelen assays (gebruik
restmateriaal)

De proefpersonen zullen op 5 verschillende dagen, met een tussenpoos van 4
weken, binnen een periode van 4 maanden bloed afstaan. De personen zullen niet
nuchter geprikt worden.
De priksessies zullen op 3 verschillende tijdstippen georganiseerd worden, met
maximaal 10 deelnemers per keer. Elke deelnemer zal op dezelfde dag in de week
en op hetzelfde tijdstip van de dag (donderdag 13.00 uur) geprikt worden.
De deelnemers dienen voor het onderzoek een lange vragenlijst in te vullen. Bij
elk prikpunt zal een korte vragenlijst ingevuld worden. Bij het laatste
prikpunt zal een bloeddruk meting verricht worden.

De proefpersonen dienen een lange vragenlijst in te vullen voor aanvang van de
studie en een korte bij elk meetmoment.
De proefpersonen dienen 3 keer 28 ml bloed af te staan en 2 keer 48 ml bloed.
Bloedruk meting eenmalig.
Risico: het risico/ongemak verbonden aan bloedafname; hematoom.