Het meten en evalueren van antistofvorming tegen biologics in psoriasis

Biologics worden tegenwoordig routinematig gebruikt als geneesmiddelen voor
matig tot ernstige plaque psoriasis.
Geregistreerd zijn (tot 2009) etanercept, infliximab, adalimimaben sinds kort
ook ustekinumab. Behalve ustekinumab worden deze middelen ook bij
niet-dermatologische patienten gebruikt. Uit ervaring met deze patienten is
gebleken dat antistoffen tegen de biologics kunnen worden gevormd. Antistoffen
tegen de monoclonale antilichamen infliximab en adalimumab zijn gebleken
negatieve invloed te hebben op de effectiviteit van de behandeling bij
ankylosing spondylitis, rheumatoide arthritis en de ziekte van Crohn. Ook tegen
het fusie-eiwit etanercept zijn antistoffen aangetoond, hoewel deze geen direct
negatief effect op de effectiviteit lijken te hebben. Aangezien de biologics
een waardevolle aanvulling vormen in de therapeutische range voor psoriasis, is
het belangrijk om hun effectiviteit te behouden.

We willen weten of en op welke schaal psoriasis patienten antistoffen
ontwikkelen tegen biologics en wat de klinische consequenties van de
antistoffen zijn in de dagelijkse praktijk.

Dit is een prospectieve observationele cohort studie.
De serum levels van de betreffende biologic en de serum levels van de
antistoffen tegen die biologic worden bepaald op specifieke tijdpunten: week 0,
week 12, week 24 en week 52. Op dezelfde momenten wordt de ziekte-ernst
bepaald met de Psoriasis Area and Severity Index (PASI) en bijwerkingen worden
geevalueerd. Dit laatste gebeurt routinematig net als routine bloedafname op
dezelfde tijdspunten..

Op tijdspunt week 12, week 24 en week 52 zal het bloed dat routinematig ook
wordt afgenomen, op het moment moeten plaatsvinden dat er een dalspiegel is van
de betreffende biologic. Dit is noodzakelijk voor de antistoffen bepaling.
Voor sommige patienten kan dit inhouden dat de toediening van de medicatie even
uitgesteld zou moeten worden tot na de bloedafname op het controle bezoek.
Afhankelijk van de toedieningsfrequentie zal dit enkele uren, een dag of enkele
dagen zijn en afhankelijk van het moment dat ze de poli bezoeken. Een patient
kan er ook voor kiezen om het bloed op een moment apart van het controlebezoek
te laten prikken, dus op het moment dat er een natuurlijke dalspiegel is. Dit
zou een extra bezoek aan de poli inhouden, maar de medicatietoediening hoeft
niet te worden gewijzigd.
We verwachten dat het kortdurend uitstellen van therapie geen klinisch merkbaar
effect geeft. Indien toch, dan zal er voor het volgende tijdspunt een andere
oplossing worden bedacht, zoals verplaatsen van het controle-bezoek. Dit kan
echter niet standaard, omdat dit spreekuur slechts één dagdeel van de week
wordt gehouden.