Het effect van verschillende contexten en intervallen tussen prikkels op de verwerking van prikkels: Een voorstudie en alcohol studie

Humane experimentele modellen op basis van de versterkte schrikreflex (*Fear-
Potentiated Startle*, FPS) zijn gevoelig voor angstmanipulaties en voor
individuele verschillen in angstigheid. Deze modellen zijn ook veelvuldig
onderzocht op hun geschiktheid om de effecten van angstremmende middelen aan te
tonen, maar op dat vlak zijn de resultaten wat minder eenduidig. Het doel van
de huidige studie is om een parameter te variëren die in deze modellen wellicht
de gevoeligheid voor GABA-erge effecten op de zogenaamde contextuele angst
staat bepaalt. In eerdere studies is een effect van GABAerge manipulaties
aangetoond in onderzoeken waarin de intervallen tussen opeenvolgende startle
metingen lang waren (gemiddeld > 20 s; Curtin et al., 1998, 2001; Graham et
al., 2005; Grillon et al., 2006; Moberg et al., 2009; Riba et al., 2001), maar
niet in onderzoeken waarin deze intervallen korter waren (gemiddeld < 20 s;
Baas et al., 2002, 2009). Alcohol heeft vergelijkbare effecten op FPS als
benzodiazepinen (Moberg et al., 2009). Het huidige onderzoek beoogt het effect
van intervallen tussen opeenvolgende startle metingen op de gevoeligheid van
FPS voor de anxiolytische effecten van alcohol te testen. Hiertoe wordt één
dosering alcohol ontleend aan eerder onderzoek van Moberg et al. (0.08% BAC)
vergeleken met placebo.

Het doel van de huidige studie is de intervallen tussen opeenvolgende startle
trials te variëren om te kijken of deze parameter de gevoeligheid voor het
effect van alcohol de zogenaamde contextuele angst staat bepaalt.

Eerst worden in een pilot studie de variant van het FPS model met korte en
lange intervallen tussen de startle metingen rechtstreeks met elkaar
vergeleken. Vervolgens worden in een cross-over studie in 4 sessies de variant
met korte intervallen tussen opeenvolgende startle trials vergeleken met de
variant met lange intervallen, door beiden af te nemen eenmaal met placebo, en
eenmaal met een dosis alcohol.

De inductie van angst door dreiging met schokken. Dit wordt herhaald in de alcohol studie, onder alcohol of placebo.

De belasting van de proefpersonen is gedurende maximaal 6 weken 4 keer een
testdag van ruim een uur. Het ondergaan van de angst inductie en de daarbij
behorende fysiologische metingen is al bij honderden personen gedaan zonder
nadelige gevolgen ernstiger dan: lichte huiduitslag van de electrodenpasta. De
dosis alcohol toegediend in de alcohol studie is iets maar niet veel hoger dan
wat de doelgroep (sociale drinkers) in hun dagelijks leven tot zich nemen.
Anders dan wellicht misselijkheid verwachten wij geen ernstige nadelige
gevolgen.

Gezien het belang van het ontwikkelen van goede modellen voor het testen van
angstremmende middelen, de relatief kleine belasting en het klein geachte
risico op ernstige negatieve gevolgen achten wij het risico op negatieve
gevolgen aanvaardbaar.