De effecten van specifieke bacterieen op darmcellen van de dunne darm, en op de barrierefunctie van de darm

Darmen bevatten grote hoeveelheden bacteriën die onmisbaar zijn voor een goed
functioneren van het spijsverteringssysteem. Ze zijn onder andere betrokken bij
de afbraak van voedingsstoffen, en bij het afweersysteem van het lichaam. Er is
weinig bekend van de exacte gezondheidsbevorderende effecten van het extra
geven van *goede* bacterieen in de dunne darm. Dit komt met name doordat de
dunne darm moeilijk te bestuderen is, door zijn slecht bereikbare positie in
het lichaam.
In dit onderzoek zullen wij de effecten van drie voedingsbacteriën onderzoeken.

Dit onderzoek wordt uitgevoerd teneinde de effecten van drie bacterieen in de
dunne darm te onderzoeken. Dit onderzoek zal gedetailleerde informatie
opleveren over alle processen die actief zijn in de dunne darm. Door de
gebruikte analysetechniek, waarbij effecten op alle in de lichaamscellen
aanwezige genen worden bestudeerd, wordt niet alleen informatie verkregen
omtrent processen waar op grond van voorgaand onderzoek van wordt verwacht dat
deze beïnvloed worden, maar ook omtrent alle andere processen. Dit is
essentieel voor een verantwoorde ontwikkeling van, uiteindelijk,
voedingssupplementen die de (darm)gezondheid van gezonde en zieke mensen
bevorderen.

Het onderzoek bestaat uit vier verschillende periodes. Tijdens iedere periode
worden de effecten van een van de drie bacterieen of van placebo, een niet
werkzame stof, onderzocht. Iedere deelnemer zal alle vier periodes een keer
doorlopen volgens het gerandomiseerde dubbelblinde cross-over placebo
gecontroleerde design van deze studie.
Voor aanvang van een testperiode wordt een suikertest uitgevoerd waarmee
informative wordt verkregen over de afweerfunctie van de darm. Hiervoor krijgt
de deelnemer volgens afspraak op een ochtend nadat hij/zij gedurende minimal 10
uur niets meer gegeten of gedronken heeft, met uitzondering van water, een
suikerdrankje te drinken. Vervolgens dient hij/zij gedurende 5 uur alle
geproduceerde urine op te vangen in een urinepot. Deze urinepot dient hij/zij
aan de onderzoeker te overhandigen. Deze meting wordt 2 dagen later herhaald.
Dit keer krijgt de deelnemer echter precies 9 en 1 uur voor inname van het
suikerdrankje een dosis indomethacine, hetgeen een soort aspirine is. Hij/zij
kan dit thuis innemen.
De dag na deze tweede suikertest begint de deelnemer met het innemen van de
bacterieen. De bacterieen worden meegegeven in kleine potjes. Ze zitten in een
droge vorm in die potjes. Hij/zij krijgt ook een potje met suiker mee. Een
kwartier voor inname dient men het potje te vullen met kraanwater, zoals men
tijdens uw eerste bezoek aan de onderzoeker zal worden voorgedaan en uitgelegd.
Vervolgens schudt de deelnemer de droge stof met bacterieen (of placebo) in het
water en laat dit geheel 15 minuten staan. Daarna dient men het *probiotica*
drankje binnen een minuut op te drinken. Men dient vlak voor het ontbijt en
vlak voor het avondeten gedurende een periode van 7 dagen het drankje klaar te
maken, zodat men dit 15 minuten later, tijdens of na de maaltijd, kunt drinken.
Na afloop van deze 7-dagen periode dient de deelnemer, net als voorafgaande aan
de periode, een supplement indomethacine in te nemen precies 9 uur voor inname
van een suikerdrank, en een tweede dosering precies 1 uur voor iname van de
suikerdrank. Wanneer hij/zij volgens afspraak op het ziekenhuis verschijnt, zal
eerst een suikertest worden verricht; de deelnemer krijgt wederom een
suikerdrank te drinken, en dient gedurende 5 uur alle geproduceerde urine op te
vangen in een urinepot. Vervolgens vindt een darmonderzoek plaats. Bij dit
onderzoek wordt, nadat de keel verdoofd is met behulp van een verdovingsspray,
een flexibele gastroscoop via de mond in de slokdarm geschoven en zo naar de
maag en de twaalfvingerige darm (duodenum) geleid. Een flexibele gastroscoop is
een soort slang, waarin een kameraatje en een werkkanaal is ingebouwd. In het
werkkanaal kan een klein tangetje worden ingevoerd tot in de dunne darm,
waarmee er stukjes weefsel afgenomen kunnen worden. Deze hapjes zijn 2.2 mm van
doorsnede.
Een dunne darmonderzoek duurt ongeveer 10 minuten en wordt uitgevoerd door een
maag-darm-leverarts die hierin gespecialiseerd is. Tevens worden er 8 stukjes
weefsel (biopten) genomen van de darmwand in de twaalfvinferige darm. Na het
onderzoek mag de deelnemer, totdat de verdoving is uitgewerkt (20 minuten),
niet eten en drinken.
Dit dunne darmonderzoek wordt dagelijks gebruikt in medisch praktijk en is zeer
veilig. De kans voor complicaties, zoals een milde nabloeding op de plaats van
het biopteren, is ongeveer 0.13%, waaronder een 0.03% kans voor perforatie.

Gedurende het onderzoek vragen wij ook om enkele vragenlijsten in te vullen die
betrekking hebben om het al dan niet ontstaan van darmklachten. Een lijst dient
in bijzijn van de onderzoeker ingevult te worden voorafgaande en na afloop van
iedere testperiode. Een andere korte vragenlijst krijgt men mee naar huis. Deze
vragenlijst dient iedere dag in de avond ingevuld te worden.
Voorafgaand aan en na afloop van het onderzoek zullen wij een bloedmonster
nemen uit een vat in de elleboogplooi. Tijdens het bloedprikken loopt men het
risico op het oplopen van een kleine blauwe plek.

Tussen twee onderzoeksperioden zullen 4 weken zitten, om te voorkomen dat de
verschillende experimenten elkaar beinvloeden.

voedingssupplementen gedurende 4 periodes van 1 week, suikertesten met daarna urine-collectie, bloedafname en gastroduodenoscopie (darmonderzoek).

Blauwe plek door bloedafname
De kans voor complicaties tijdens de gastroduodenoscopie, zoals een milde
nabloeding op de plaats van het biopteren, is ongeveer 0.13%, waaronder een
0.03% kans voor perforatie.