Kom dichterbij: een neurobiologische analyse van de prosociale effecten van MDMA

Het neurobiologische mechanisme dat ten grondslag ligt aan prosociaal gedrag is
niet bekend. Fundamentele kennis over dit mechanisme kan leiden tot nieuwe
input voor onderzoekers die nieuwe inzichten zoeken in het biologische
mechanisme van ziektes in welke prosociaal gedrag ontbreekt zoals autisme
spectrum stoornissen. Verder zal kennis over het mechanisme dat ten grondslag
ligt aan dit positief soort van gedrag inzichten bieden over waarom ecstasy
gebruikers deze drug herhaald gaan gebruiken.
In deze studie zal ecstasy (MDMA) gebruikt worden om een 'prosociale toestand'
te induceren. De reden waarom we MDMA kiezen is omdat deze stof zich
onderscheid van andere stoffen door zijn unieke effecten op sociaal gedrag.
Acuut na inname veroorzaakt het positieve effecten op sociaal gedrag, de
zogenaamde prosociale effecten. Hieronder verstaan we openheid naar onderen
toe, emotionele warmte, verhoogd gevoel van welzijn en empathie. Deze effecten
zijn tot op heden bijna exclusief bestudeerd door middel van zelfrapportage en
vragenlijsten. Naast dit gebrek aan objectieve data is het mechanisme dat ten
grondslag ligt aan dit gedrag niet bekend.

In deze studie willen we deze prosociale effecten op een objectieve manier gaan
vastleggen (door middel van computertaken) en gaan uitzoeken welke factoren
(hormoon, receptor, genotype variant) een rol spelen in dit mechanisme.

We hebben 3 vragen en hypotheses:

Hoofdvragen/hypotheses:
1) We willen onderzoeken wat de rol van het hormoon oxytocine is in het
mechanisme dat ten grondslag ligt aan de door MDMA geinduceerde prosociale
effecten. Onze hypothese is dat de effecten die oxytocine induceert
vergelijkbaar zijn met deze van MDMA.
Dit zal onderzocht worden door de taakprestatie na toediening van MDMA en
oxytocine te vergelijken met elkaar en met de placebo conditie. Oxytocine
concentraties in het bloed zullen bepaald worden op iedere testdag en deze
zullen gecorreleerd worden met taakprestatie.

2) We willen onderzoeken wat de rol van de 5-HT1a receptor is in het mechanisme
dat ten grondslag ligt aan de door MDMA geinduceerde prosociale effecten. Onze
hypothese is dat blokkade van deze receptor het optreden van prosociale
effecten van MDMA verhindert.
Dit zal onderzocht worden door de taakprestatie na toediening van MDMA alleen
en in combinatie met de 5-HT1a blokker te vergelijken met elkaar en met de
placebo conditie. This will be investigated by comparing placebo performance on
tasks measuring empathy and social interactions after treatment with MDMA alone
and in combination with a 5-HT1a receptor blocker.

Subvraag/hypothese:
3) We willen onderzoeken wat de rol is van bepaalde varianten van het
serotonine transporter genotype in de grootte van de door MDMA geinduceerde
prosociale effecten. Onze hypothese is dat MDMA gebruikers met de snel werkende
variant van het genotype meer uitgesproken prosociale effecten zullen ervaren
in vergelijking met mensen die dragen zijn van de trager werkende variant. Dit
zal onderzocht worden door de genotype variant mee te nemen als covariaat in de
statistische analyse.

Opzet:
De opzet van het onderzoek is dubbel blind, placebo gecontrolleerd en
binnengroeps. Op 4 afzonderlijke testdagen krijgen deelnemers een
onderzoeksmiddel of placebo toegediend. Deze testdagen zullen gescheiden zijn
door een washout periode van minimum 7 dagen.

Condities/ onderzoeksmiddelen:
De 4 condities (MDMA (75mg) alleen en in combinatie met een 5-HT1a receptor
blokker, oxytocine en placebo). Alle middelen hebben een placebo (niet
werkzaam middel) die in geur, kleur en vorm niet te onderscheiden valt van het
werkzame middel.

MDMA (75mg) zal toegediend worden in een capsule. Deze dosis is gebaseerd op
eerdere acute studies. Concentraties in het bloed bereiken hun piek op 90
minuten na inname.
Oxytocine (Syntocinon®) zal intranasaal toegediend worden. Dit neuropeptide
kruist de bloed-hersen-barriere met zekerheid na intranasala toediening. De
neusspray zal 4 keer toegediend worden met een interval van 45 seconden tussen
toedieningen + tweemaal extra toediening tussen testblokken. Elke toediening
bestaat uit 1 inhalatie van de spray in elk neusgat. Elke inhalatie zal
ongeveer 4 internationale units (IU) (in totaal: 48 IU) bevatten.
Concentraties in het bloed bereiken hun piek, 45 minuten na toediening.
The 5-HT1A receptor blokker (Pindolol; Visken® 20 mg) zal toegediend worden als
capsule. Concentraties in het bloed bereiken hun maximum 60 minuten na
toediening.

Toediening van de onderzoeksmiddelen (zie onderzoeksopzet) en venapunctie tijdens de testdag; deze bloedstaal wordt gebruikt om concentratiebepalingen te doen van de onderzoeksmiddelen en oxytocine in het bloed.

Risico's zijn beperkt tot eventuele bijwerkingen van de stoffen: MDMA,
Syntocinon en Visken.
De proefpersonen die wij werven zijn MDMA gebruikers die bekend zijn met de
eventuele bijwerkingen van de stof.

Belasting in totaal: 18,5 uur verspreid over minimum 5 weken.