De overkappingsprothese op implantaten in de edentate bovenkaak

Patiënten die een volledige bovenprothese dragen, kunnen hiermee problemen
ondervinden. Gebrek aan stabiliteit en retentie, samen met een verhoogde
kokhalsreflex zijn de belangrijkste klachten van deze patiënten. Een
overkappingsprothese op implantaten biedt de mogelijkheid om de retentie en
stabiliteit van de bovenprothese te verbeteren en tevens de palatumbedekking te
reduceren. Er zijn een aantal prospectieve studies over overkappingsprotheses
op implantaten in de bovenkaak. Er is geen studie bekend, die de verschillende
behandelopties in één studie met elkaar vergelijkt. Naast het klinisch
functioneren van de implantaten is ook de tevredenheid met de prothese een
belangrijk onderdeel dat het succes bepaald. Tevredenheid is zelden onderdeel
geweest van een prospectieve studie naar implantaten in een edentate bovenkaak.

Het doel van de studie is een vergelijking van de behandeling met vier of zes
implantaten in combinatie met een overkappingsprothese voor patiënten met
klachten betreffende retentie en stabiliteit van de volledige bovenprothese.
Klinisch functioneren van de implantaten en de overkappingsprothese,
röntgenologische botveranderingen en tevredenheid met de overkappingsprothese
zijn onderdeel van deze prospectief vergelijkende studie.

Groep 1: Er is voldoende bot aanwezig in het frontale deel van de edentate
bovenkaak (hoogte kaak minimaal 10 mm) en boven de sinus maxillaris (minimaal 5
mm) en de botbreedte is minimaal 5 mm. Zonodig kan er een sinuselevatie met
intra-oraal bot in dezelfde zitting als de implantatie worden uitgevoerd. De
patiënt is edentaat in de onderkaak en deze zal voorzien worden van vier
implantaten in het interforaminale gebied.

Groep 1a: Er worden vier implantaten van minstens 10 mm lengte geplaatst in het
frontale deel van de bovenkaak. (testgroep).

Groep 1b: Er worden zes implantaten van minstens 10 mm lengte geplaatst in het
frontale deel van de bovenkaak. (controlegroep)



Groep 2: Er is on voldoende bot aanwezig in het frontale deel van de edentate
bovenkaak (hoogte kaak minder dan 10 mm) en boven de sinus maxillaris (minder
dan 5 mm) en de botbreedte is minder dan 5 mm. Er wordt een een sinuselevatie
uitgevoerd met bot uit de crista iliaca in een aparte zitting en na een
genezingsperiode van drie maanden worden de implantaten geplaatst. De patiënt
is edentaat in de onderkaak en deze zal voorzien worden van vier implantaten in
het interforaminale gebied.

Groep 2a: Er worden vier implantaten van minstens 10 mm lengte geplaatst in de
laterale delen van de bovenkaak. (testgroep).

Groep 2b: Er worden zes implantaten van minstens 10 mm lengte geplaatst in het
frontale deel van de bovenkaak. (controle groep).

De interventie is dat de test groep vier implantaten krijgt in de edentate bovenkaak ter ondersteuning van een overkappingsprothese. De controle groep krijgt zes implantaten ter ondersteuning van een overkappingsprothese.

Ten opzichte van een standaard implantologische behandeling met zes implantaten
in de bovenkaak zijn er geen extra risico's of bezwaren. Patienten moeten twee
keer extra naar ons centrum komen voor de beoordeling van de implantaten en de
prothese, het doen van klinische en rontgenologische metingen en het invullen
van een vragenlijst omtrent de tevredenheid