Effecten van levosimendan op de functie van het diafragma in mechanisch beademde patienten

Mechanische beademing biedt essentiele ondersteuning tijdens een acute periode
waarin de eigen ademhaling faalt. Helaas wordt mechanische beademing ook
geassocieerd met risico's en complicaties, daarom proberen artsen een patient
zo snel mogelijk van de beademing te leggen wanneer het onderliggend lijden
voor het falen van de ademhaling is verdwenen. Echter, 20-30% van de
geintubeerde patienten blijken moeilijk te ontwennen van de beademing. Dit
resulteert in een verhoogde morbiditeit, mortaliteit en kosten van de
gezondheidszorg. Het diafragma is de belangrijkste ademhalingspier. De
capaciteit van het diafragma van kritisch zieke patienten is aangedaan door IC
verkregen spierzwakte. Er bestaan nog geen specifieke medicamenteuze
interventies om de sterkte van de ademhalingsspieren te verbeteren in kritisch
zieke patienten.

Levosimendan is een relatief nieuw medicaijn dat de contractiliteit van het
hart in patienten met hartfalen verbeterd. Het primaire werkingsmechanisme is
het verbeteren van de binding van calcium van de myocardiale contractie
eiwitten. Recente data uit ons laboratorium toont aan dat levosimendan ook de
in vitro (spiervezels van diafragma van patienten) en in vivo (gezonde
vrijwilligers) contractiliteit van het diafragma verbeterd. Concluderend,
levosimendan zou een belangrijke rol kunnen gaan spelen in de behandeling van
aandoeningen die geassocieerd zijn met verminderd ademhalingsspierfuncie, zoals
bij patienten die moeilijk van de beademing komen.

Het effect bepalen van levosimendan op de functie van het diafragma in
mechanisch beademde patienten.

Een dubbel-blinde gerandomiseerde placebo-geconroleerde trial.

Patienten worden behandeld met levosimendan (continue levosimendan infusie van 0.2 μg/kg/min) of placebo voor 6 uur. Voor en na de behandeling met levosimendan ondergaan de patienten een 30 minuten durende weaning trial.

Een speciale neus-maagsonde wordt ingebracht voor het meten van de primaire
uitkomstmaat (neuro-mechanische efficientie). Er zijn geen complicaties
beschreven bij het inbrengen / gebruik van deze neus-maagsonde. Op basis van
klinische ervaring, schatten wij de risico's van het plaatsen van deze sonde
minimaal, met name wanneer 'hoog risico patienten' worden geexcludeerd
(afwijkingen in de bovenste luchtwegen / slokdarm, bloedings stoornissen,
leverfalen) en het inbrengen gebeurd door goed getrainde verpleegkundigen.

Een bekende bijwerking van levosimendan in patienten met cardiogene shock en
acuut hartfalen is hypotensie door middel van vasodilatatie. In de huidige
studie worden patienten met pre-excistente hartziekten geexcludeerd van
deelname, daardoor worden de risico's van het toedienen van levosimendan
geminimaliseerd. In onze vorige studie (in gezonde vrijwilligers) werden geen
cardiale bijwerkingen gerapporteerd, ondanks een hoge ladingsdosis (40 µg/kg,
in de huidige studie wordt geen oplaaddosis gebruikt).

Een weaning-trial is een standaard methode om te bepalen of een patient
geschikt is voor extubatie en wordt met regelmaat uitgevoerd op onze IC. Een
weaning trial wordt beeindigd bij tekenen van stress, zoals omschreven in de
klinische protocollen en in deze aanvraag..

Bloed wordt verkregen uit een arteriele katheter die al aanwezig is als
onderdeel van routine zorg op de IC. Daarom worden er geen nadelige effecten
verwacht van het afnemen kleine hoeveelheden bloed.

Het huidige studievoorstel wordt uitgevoerd bij mechanisch beademde patienten.
Eerder werden, door de indieners, al de effecten van levosimendan op de functie
van het diafragma op celniveau en in gezonde vrijwilligers onderzocht en
gepubliceerd in hoge impact (IF >10) peer-reviewed medische tijdschriften. Het
uiteindelijk doel is om een multi-center trial uit te voeren om te bepalen of
levosimendan de duur van mechanische beademing bij krtiisch zieke patienten kan
verkorten. Echter, eerst moet worden bevestigd of levosimendan de functie van
het diafragma bij mechanisch beademde patienten verbeterd. Data verkregen uit
deze studie zullen daarom een belangrijke stap zijn richting innovatieve
farmacologische behandeling van patienten die moeilijk zijn te ontwennen van de
beademing.