Ammoniak detectie bij Heliocobacter pylori infecties met behulp van de Ammonia Breath Analyzer (ABA). Een pilotonderzoek naar de klinische toepasbaarheid van de ABA.

Ademtesten, die toegepast worden in de diagnostiek van Helicobacter pylori
infecties maken alle gebruik van de hoge urease activiteit van het
micro-organisme. De gebruikelijke ademtesten meten de stijging van de CO2
uitscheiding in de uitademingslucht na toediening van met 13C of 14C gelabeld
ureum. Bij de splitsing van ureum komt echter ook NH4+ en de gasvormige fase
NH3 vrij. Slechts één studie heeft de meting van dit gas in de uitademingslucht
geëvalueerd voor de diagnostiek van Helicobacter pylori infecties in een kleine
groep van 13 proefpersonen. Vijf van hen bleken geïnfecteerd met Helicobacter
pylori (blijkens een positieve 14C-ureum ademtest).

Doel van het onderzoek is de verandering van de ammoniakuitademing bij
Helicobacter pylori (HP) dragers te vergelijken met die van niet HP
geïnfecteerden na ureum toediening. In principe wordt met deze pilotstudie de
resultaten van Kearney et al (Dig Dis Sci 2002; 47:2523-2530) geobjectiveerd.
Deze heeft aangetoond dat er significante toename was van de ammoniakuitademing
bij HP-geinfecteerden (N=5) was na ureum toediening. De niet geïnfecteerden
(N=9) vertoonden dit niet.

De te onderzoeken variabele is de concentratie van de uitgeademde ammoniak
(ppm). Daarnaast wordt ook de respiratoire ammoniak output bepaald (micro
mol/min). Study design: Bij 30 HP-geinfecteerden en 30 niet HP geïnfecteerden
wordt het verloop van deze 2 genoemde uitgeademde variabelen gedurende een uur
lang gevolgd na 300 mg ureum toediening en na 300 mg ureum toediening in
combinatie met een antacidum (500 mg Algeldraat)

De belasting is zeer laag, tijdens de test hoeven de patienten alleen maar in
een mondstuk te blazen. Van het toedienen van ureum en antacidum is het risico
zeer laag.