Effecten van lokaal corticosteroidgebruik op permeabiliteitsveranderingen en ontsteking van het slokdarmepitheel bij patienten met eosinofiele oesofagitis.

Eosinofiele oesofagitis (EoE) is een recent ontdekte aandoening die wordt
gekenmerkt door symptomen van dysfagia en voedselimpactie in de slokdarm,
hetgeen herhaaldelijk spoedendoscopieën vereist om de vastzittende voedselbrok
te verwijderen. Op de lange termijn leidt de aandoening tot fibrotische ringen
en vernauwingen in the slokdarm, waarvoor soms endoscopische dilatatie nodig
is.

De pathofysiologie is grotendeels onbekend. Mogelijk speelt allergie een rol,
want een groot deel van de patienten heeft een andere atopische aandoening en
elementaire dieten zijn effectief. In de slokdarmbiopten van EoE-patienten
wordt een Th2-type ontstekingsproces gezien, met toegenomen aantallen
eosinofielen, mestcellen en lymfocyten. Daarnaast zijn EoE-patienten
hypersensitief voor zuur.
De huidige standaardbehandeling bestaat uit lokale corticosteroiden om het
immuunsysteem te onderdrukken. Een andere optie is gebruik van maagzuurremmende
medicatie.

We denken dat bij EoE een afgenomen epitheliale barrierefunctie een rol speelt.
Verwijde intercellulaire ruimtes zijn al eens eerder beschreven in een
EoE-patient. De afgenomen epitheliale barriere zou kunnen resulteren in diepe
invasie van voedselallergenen in het epitheel en daaropvolgende activatie van
antigeenpresenterende cellen, gevolgd door activatie van een
Th2-ontstekingsreactie. Veel verschillende ontstekingscellen spelen een rol bij
EoE. Hoe deze cellen elkaar beïnvloeden is onduidelijk.

Daarom willen we onderzoek doen naar de samenstelling van de ontstekingscellen
in de slokdarmbiopten van EoE-patients met behulp van flowcytometrie. Het
effect van lokale corticosteroiden op de epitheliale barrierefunctie is nooit
eerder onderzocht.
Wij willen tevens onderzoeken of de epitheliale barrierefunctie van de slokdarm
kan worden hersteld door behandeling met lokale corticosteroiden.

Primair: We denken dat in eosinofiele oesofagitis dysfunctie van de epitheliale
barriere bijdraagt aan de passage van voedselallergenen door de epitheliale
barriere en dat een toegenomen blootstelling van allergenen aan antigeen
presenterende cellen een Th2-immuunrespons activeert, en dat behandeling met
corticosteroiden de epitheliale barriere herstelt. Specifiek houdt dit in:
- Veranderde weefselimpedantie van de slokdarmwand, verwijde intercellulaire
ruimtes en toegenomen mucosale permeabiliteit voor kleine moleculen
normaliseren na behandeling met 500 µg fluticason propionaat tweemaal daags
gedurende 8 weken;
- Het aantal oesofageale intraepitheliale eosinofielen en mestcellen
normaliseert na behandeling met 500 µg fluticason propionaat tweemaal daags
gedurende 8 weken;
- Normalisatie van weefselimpedantie van de slokdarmwand, verwijde
intercellulaire ruimtes en toegenomen mucosale permeabiliteit voor kleine
moleculen is gecorreleerd met normalisatie van het aantal oesofageale
intraepitheliale eosinofielen en mestcellen na behandeling met 500 µg
fluticason propionaat tweemaal daags gedurende 8 weken.

Secundair: onderzoek doen naar de samenstelling van ontstekingscellen in de
slokdarmbiopten van EoE-patienten mbv flowcytometrie.

Prospectief, observationeel.

Patienten worden behandeld met een standaardbehandeling voor deze aandoening.
Ze ondergaan tweemaal een gastroscopie.
Het risico van de studieprocedures bestaat uit het zeer geringe risico van een
bloeding in of een perforatie van de slokdarmwand. Er is geen risico verbonden
aan de weefselimpedantiemeting van de slokdarm.