De transitie van acute naar chronische pijn bij patiënten met acuut musculoskeletaal trauma

Acute musculoskeletale pijn als gevolg van een fractuur, luxatie of distorsie
komt
vaak voor bij patiënten op de Spoedeisende Hulp. Deze acute pijn treedt op
direct nadat het
weefsel beschadigd is. Het is een waarschuwingssignaal dat ons erop attent
maakt dat er ergens
iets niet goed gaat en dat ons ervoor behoedt om risico's te lopen. Sommige
patiënten
ontwikkelen echter chronische pijn. Deze chronische pijn ontstaat doordat het
normale systeem
van pijnsignaal verwerking niet goed meer functioneert. Er is geen
weefselschade meer, maar er
wordt wel voortdurend een pijnsignaal afgegeven. De transitie van acute
musculoskeletale pijn
naar chronische musculoskeletale pijn is een fenomeen dat bij ongeveer 10 tot
70% van de
patiënten optreedt, afhankelijk van de diagnose. Het ontstaan van chronische
musculoskeletale
pijn uit een ogenschijnlijk genezen letsel is onduidelijk. Het is daarom
belangrijk om
prognostische factoren te vinden die bepalend zijn voor de transitie van acute
naar chronische
pijn, zodat in de toekomst preventieve interventies ontwikkeld kunnen worden om
chronische
pijn te voorkomen. Onbehandelde chronische pijn vormt namelijk een belangrijk
probleem voor
de individuele patiënt, maar heeft ook sterke sociaaleconomische consequenties
voor het
gezondheidszorgsysteem en de maatschappij in het algemeen

Primair is het onderzoek gericht op het vinden van prognostische factoren die de
transitie naar chronische musculoskeletale pijn bespoedigen. Hierbij wordt
allereerst gekeken naar
de prevalentie van acute pijn en de incidentie van chronische pijn na acuut
musculoskeletaal
trauma. Daarnaast worden pijnkarakteristieken o.a. pijnintensiteit, duur van de
pijn en (non)-
farmacologische pijnbestrijding van acute pijn patiënten in kaart gebracht. Tot
slot wordt een
inventarisatie gemaakt van het kost- en zorggebruik van de patiënten.

Eenjarige prospectieve follow-up studie

Het onderzoek brengt geen extra risico met zich mee, het betreft namelijk
reguliere patientenzorg. Er wordt gebruik gemaakt van ziekenhuisregistratie en
vragenlijsten.
De belasting voor de individuele patient in dit onderzoek bestaat uit het
invullen van vragenlijsten. Om prognostische factoren in de acute pijn fase te
vinden worden de patiënten op de Spoedeisende Hulp (T0) en na 1 maand (T1)
follow*up gevraagd een vragenlijst in te vullen over mogelijke prognostische
factoren. Daarna wordt er naar uitkomstmaten van pijn en zorggebruik gekeken.
Op 3 (T3) en 6 (T6) maanden wordt elke patiënt gevraagd een kortere vragenlijst
in te vullen. Patiënten die op 6 maanden nog pijn ondervinden worden gevraagd
om op 12 (T12) maanden ook een vragenlijst in te vullen (naar inschatting 30%
van alle patiënten). De indicatie is dat een patiënt per vragenlijst op T0 (17*
19 min); op T1 (22*24 min) en op T3, T6, T12 (9 minuten) bezig zijn. Kort
samengevat, de patiënten worden gevraagd om 4 of 5 keer een vragenlijst thuis
in te vullen en terug te sturen in portvrije envelop of via een beveiligde
website in te sturen.
In deze studie zullen prognostische factoren gevonden worden die bepalend zijn
voor de transitie van acute naar chronische pijn. Op basis van deze
studieresultaten kan worden voorspeld welke patiënten een hoger risico lopen op
de ontwikkeling van chronische pijn. Door middel van een interventie in de
acute zorg kan worden ingegrepen op de transitie van acute naar chronische
pijn, zodat de ontwikkeling van chronische pijn en de daaraan gerelateerde
problemen in de toekomst voorkomen kunnen worden. De interventie valt buiten
deze huidige studie.