De behandeling van recessiedefecten met een coronaalwaarts verplaatste flap in combinatie met Geistlich Mucograft: Een gerandomiseerde, gecontroleerde klinische onderzoek.

De belangrijkste redenen voor de behandeling van recessiedefecten zijn: de
esthetische/cosmetische vraag van de patiënt, wortelgevoeligheid en het
veranderen van de contour van de gingiva om reiniging voor de patiënt beter
mogelijk te maken (Wennström, et al. 2008).
De coronaalwaarts verplaatste flap (CAF) gecombineerd met een vrij
bindweefseltransplantaat (FCTG) wordt beschouwd als de *gouden standaard* voor
de behandeling van recessiedefecten. Andere technieken voor recessiebedekking
worden dan ook meestal vergeleken met deze standaard (CAF + FCTG) en
geëvalueerd wordt hoeveel reductie van de recessie is opgetreden en hoeveel
bedekking van het worteloppervlak is bereikt (Academy-Report 2005, Chambrone,
et al. 2009, Oates, et al. 2003). CAF + FCTG kan gebruikt worden voor
recessiebedekking van een of meerdere gebitselementen, mits er voldoende
geschikt donorweefsel beschikbaar is (Wennström, et al. 2008). Echter, de
procedure om een vrij bindweefseltransplantaat uit de mucosa van het gehemelte
te halen is relatief lastig uitvoerbaar en tijdrovend. Daarnaast is er een
extra chirurgisch gebied nodig om donorweefsel uit het palatum te halen,
waarbij mogelijk nabezwaren kunnen optreden en wat hinderlijk voor de patiënt
is. Een ander nadeel van het gebruik van een vrij bindweefseltransplantaat is
dat de hoeveelheid donorweefsel in het gehemelte onvoldoende kan zijn voor de
behandeling van meerdere recessiedefecten.
Als alternatief voor het bindweefseltransplantaat is er een xenogene collagene
matrix (CM; Mucograft® Collagen Matrix, Geistlich Pharma Ag, Wolhusen,
Switzerland) ontwikkeld. In een recente gecontroleerde klinische studie werd
CAF + CM vergeleken met CAF + FCTG (McGuire & Scheyer 2010). Uit deze studie
bleek dat het percentage wortelbedekking 6 en 12 maanden na de chirurgische
ingreep significant groter was voor de controlegroep (CAF + FCTG) (na 6 mnd: p
< 0.01; na 12 mnd: p < 0.05). Als echter alleen de recessiedefecten in de
bovenkaak werden geanalyseerd en als 4 probleemgevallen werden uitgesloten, was
er geen statisch significant verschil meer (p = 0.125). Toch was de spreiding
voor het percentage recessiebedekking in de testgroep (CAF + CM) groter dan de
controlegroep. Omdat de 95% betrouwbaarheidsintervallen voor de gemiddelde
recessiedieptes en verandering in recessiediepte niet worden genoemd, kunnen de
resultaten van deze studie moeilijk vergeleken worden met andere studies.
Maar, recent hebben Cardaropoli et al. (Cardopoili et al. 20110) een
coronaalwaarts verplaatste flap (CAF) in combinatie met een een xenogeen
collageen matrix (CM) vergeleken met een een coronaalwaarts verplaatste
flap(CAF) in combinatie met een vrij bindweefsel transplantaat (FCTG) in een
*randomized controlled clinical trial*. In contrast met McGuire and Scheyer
(McGuire and Scheyer 2010), rappor-teerden zij (Cardaropoli, et al. 2011) dat
de diepte van de resterende recessie (rRD) en ook het percentage van
wortelbedekking (RC) twaalf maanden na chirurgie niet significant verschillend
waren voor zowel CAF + CM als CAF + FCTG (0.23 ± 0.47 mm rRD voor CAF+CM en
0.09 ± 0.20 mm rRD voor CAF+FCTG; 96.97 ± 6.74% RC voor CAF+CM en 94.32 ±
11.68% RC voor CAF+FCTG ; p > 0.05 gebruik makend van een *paired t-test met
80% po-wer en 0.05 level of significance). Cardaropoli et al. (Cardaropoli et
al. 2011) concludeerden dat de waardes van de recessie reductie en het
percentage van wortelbedekking voor CAF + CM vergelijkbaar zijn met de waardes
van de CAF + FCTG.
Het is evident dat de momenteel beschikbare resultaten voor een coronaalwaarts
verplaatste flap in combinatie met een xenogeen collageen matrix niet
eenduidig zijn (McGuire and Scheyer 2010, Cardaropoli, et al. 2011). Als gevolg
hiervan is het duidelijk dat er nog verder onderzoek nodig is.
Om meer inzicht te verkrijgen in de factoren die van invloed kunnen zijn het
behandelresultaat (patiëntfactoren en selectie van de locaties die worden
behandeld), is het doel van dit onderzoeksvoorstel om CAF + CM in vergelijking
met CAF + FCTG te onderzoeken voor enkele en meerdere recessiedefecten in de
bovenkaak bij gezonde patiënten. In dit onderzoek beperken wij ons tot Miller
klasse I en II defecten (Miller 1985).

Zoals gezegd is het doel van dit onderzoek om CAF + CM te vergelijken met CAF +
FCTG voor enkele en meerdere recessiedefecten in de bovenkaak bij gezonde
patiënten. Hierdoor kan meer inzicht worden verkregen in de factoren die van
invloed kunnen zijn op het behandelresultaat (patiëntfactoren en selectie van
de locaties die worden behandeld).

Het gaat in principe om een RCT.

Bij het begin van het onderzoek volgt een registratie van:
-FMPS (Full Mouth Plaque Score = volledige plaquescore)
-FMBS (Full Mouth Bleeding Score = volledige bloedingscore)
-PPD (Probing Pocket Depth = sondeerdiepte)
-PAL (Probing Attachment Level = aanhechtingsniveau)
-RECd (Recession depth of the gingival margin = recessiediepte tot de
gingivarand)
-RECw (Recession width of the dehiscence defect = breedte van het
recessiedefect)
-KTw (Keratinized Tissue width = breedte van gekeratiniseerd weefsel)
-DP (Digital Picture = digitale foto) om het percentage wortelbedekking te
kunnen berekenen met speciale software
-Röntgenopname van het element (zodat het recessiedefect geclassificeerd kan
worden volgens de Millerclassificatie)

Bij de chirurgische ingreep (Baseline, BL) volgt wederom registratie van:
-FMPS
-FMBS
-PPD
-PAL
-RECd
-RECw
-KTw
-DP

Na 6, 12 en 24 maanden na BL volgt een beoordeling van:
-FMPS
-FMBS
-PPD
-PAL
-RECd
-RECw
-KTw
-DP

Eventueel kunnen de patiënten gevraagd worden om dezelfde variabelen nogmaals
na 3 en/of 5 jaar (na BL) te meten.

Patiënten zullen 6, 12 en 24 maanden na de chirurgische behandeling van het
recessiedefect een tandarts van de afdeling bezoeken voor de klinische metingen
en de digitale foto. Eventueel kunnen de patiënten daarnaast gevraagd worden na
3 en/of 5 jaar nogmaals de tandarts te bezoeken om dezelfde metingen uit te
voeren. Aangezien de duur van deze klinische onderzoeken niet erg lang is (ca.
0,5-1 uur) en de metingen niet-invasief zijn, zal de belasting hiervan voor de
patiënt niet heel groot zijn.
Zoals gezegd is de collagene matrix (Geistlich Mucograft), die gebruikt zal
worden bij de testgroep, een geregistreerd en goedgekeurd product dat reeds in
de algemene praktijk gebruikt wordt. Er zullen daarom ook geen risico's voor de
patiënt zijn bij het gebruik van dit materiaal.