Het effect van excentrische en taakgerichte krachttraining van de bovenste extremiteit bij CVA patiënten in de chronische fase.

Uit de literatuur is gebleken dat krachttraining kracht kan verhogen in
chronische CVA patiënten zonder de spier tonus of pijn te verhogen (Ada en
collega's., 2006; Pak en Patten, 2008; Borges en collega's, 2009). Bovendien is
het bewezen dat excentrische krachttraining een effectieve trainingsmethode is
in chronische CVA patiënten (Engardt en collega's, 1995; Clark en collega's
2013). Echter, de toepasbaarheid van deze trainingsmethode is niet bekend,
omdat de studies gebruik maken van een isokinetisch apparaat. Een isokinetisch
apparaat is een dure machine en er kan maar één patiënt tegelijk op trainen.
Daarbij, krachttraining kan ook activiteiten van het dagelijks leven verhogen,
hoewel dit onderzoek alleen is toegepast op de onderste extremiteit. De studie
van Yang en collega's (2006) laat zien dat taak gerichte krachttraining de
spierkracht van de onderste extremiteit kan verhogen in chronische CVA
patiënten. Dit kan overdragen naar verbeteringen in functionele competenties.
Er is geen literatuur gevonden van de effecten van een trainingsprogramma voor
de bovenste extremiteit die een excentrische en een taak gerichte
krachttraining combineert. Het is mogelijk dat iemand eerst een bepaalde kracht
nodig heeft voordat taak gerichte krachttraining een effect heeft.
Vandaar dat er een studie zal worden gedaan waarin excentrische krachttraining
en taak gerichte krachttraining wordt onderzocht. De twee hoofd
onderzoeksvragen zijn: *Is excentrische krachttraining van de bovenste
extremiteit een effectief en toepasbaar krachttrainingsprogramma voor
chronische CVA patiënten?* en *Kan taak gerichte krachttraining van de bovenste
extremiteit de functie van de bovenste extremiteit verbeteren in het ICF
activiteiten domein van chronische CVA patiënten?*. Een neveneffect dat wordt
onderzocht in deze studie is de volgorde van de excentrische en taak gerichte
krachttraining.

De doelen van het onderzoek in chronische CVA patiënten zijn 1) te evalueren of
excentrische krachttraining een effectieve krachttrainingsmethode is, 2) te
evalueren of taak gerichte krachttraining van de bovenste extremiteit de
functie van de bovenste extremiteit verbetert in de
*International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF)*
activiteiten domein, 3) te evalueren of taak gerichte kracht training
effectiever is wanneer excentrische krachttraining vooraf gegaan is, 4) te
evalueren of excentrische krachttraining effectiever is wanneer taak gerichte
krachttraining vooraf gegaan is, 5) te evalueren of excentrische krachttraining
een toepasbare krachttraining is.

Het onderzoek is een pilotstudie met een pre-post design vergelijkbaar met een
cross-over design, maar zonder een controle interventie. Alle proefpersonen
krijgen twee verschillende interventies; een excentrische krachttraining en een
taak gerichte krachttraining. Beide interventies duren vier weken. De helft van
de proefpersonen krijgt eerst de excentrische krachttraining (EST-TOST groep),
de andere helft krijgt de taak gerichte krachttraining eerst (TOST-EST groep).
De proefpersonen worden willekeurig bij een groep ingedeeld. De
resultaatmetingen zijn kracht van de bovenste extremiteit gemeten met de
hand-held dynamometer (HDD), the action research arm test (ARAT) om de functie
van de bovenste extremiteit te meter in het ICF activiteiten domein, en een
combinatie van de intrinsic motivational inventory (IMI) en de aanwezigheid van
de proefpersonen om de toepasbaarheid te meten. Er zijn drie meetmomenten;
baseline, na de eerste interventie en na de tweede interventie. Bij baseline
zal de kracht en de functie van de bovenste extremiteit worden gemeten en na de
eerste en tweede interventie zal de kracht, functie van de bovenste extremiteit
en toepasbaarheid worden gemeten.

De interventie bestaat uit een acht week (drie keer per week) durend programma dat bestaat uit vier weken excentrische krachttraining en vier weken taakgerichte krachttraining. Beide krachttrainingen zullen één keer per week plaats vinden op Beatrixoord met een fysiotherapeut of ergotherapeut. Daarnaast zullen de proefpersonen twee keer thuis trainen. Tijdens de eerste en tweede training thuis zal een onderzoeker de proefpersoon helpen met de technische aspecten van het trainingsprogramma en eventuele andere problemen. Excentrische krachttraining: De proefpersoon voert de excentrische krachttraining voor de bovenste extremiteit 3 keer per week uit voor ongeveer 30 minuten. De training bestaat uit oefeningen voor de grote pols-, elleboog- en schouder spieren. Tijdens elke oefening helpt de niet-aangedane arm de aangedane arm tegen de weerstand, daarna beweegt de aangedane arm langzaam met de weerstand, zonder de hulp van de niet-aangedane arm. De oefeningen beginnen op 60% van 1RM en worden dan tien tot vijftien keer herhaald en worden één tot drie keer uitgevoerd. Elke week wordt de intensiteit verhoogd. Taakgerichte krachttraining: De taakgerichte krachttraining is een bilaterale bovenste extremiteit training waarbij gebruik wordt gemaakt van een bewegingsgerichte game controller (Cy Wee Z) die geplaatst is in een stuurtje. De proefpersoon speelt met deze game controller spelletjes op een computer drie keer per week voor 30 minuten. Het gewicht van het stuurtje zal worden verhoogd tijdens de vier week durende interventie.

De proefpersoon zal één keer per week op Beatrixoord komen, waardoor zij acht
keer op Beatrixoord zijn voor de interventie en drie keer voor de metingen.
Daarnaast traint de proefpersoon twee keer per week thuis, wat totaal op
zestien keer thuis trainen uitkomt. Er zijn drie meetmomenten. Tijdens iedere
meting zal de kracht (HDD) worden gemeten en ARAT worden afgenomen. Bij het
tweede meetmoment (na vier weken) en derde meetmoment (na acht weken) zal ook
de IMI worden ingevuld. De risico*s van het onderzoek zijn te verwaarlozen,
omdat een fysiotherapeut of ergotherapeut bij de interventie op Beatrixoord
aanwezig is. Daarnaast zit de proefpersoon op een stoel tijdens de interventie
dat het risico op vallen sterk beperkt. De studie wordt uitgevoerd bij CVA
patiënten in de chronische fase sinds het niet bekend is wat het effect is van
excentrische en taakgerichte krachttraining bij CVA patiënten in de chronische
fase en daarbij is de invloed van natuurlijk herstel uitgesloten in deze
populatie. Dit onderzoek kan bijdragen aan het optimaliseren van het
revalidatie proces bij CVA patiënten in de chronische fase.