Effecten van acute verhoging van circulerende vrije vetzuren op vetstapeling in de spier van gezonde slanke jonge mannen

Steeds meer bevindingen duiden erop dat het spiervetgehalte het risico op
metabole complicaties, waaronder insuline resistentie en cardiovasculaire
aandoeningen, flink doet toenemen. Wij hypothetiseren dat de spier passief
vrije vetzuren opneemt als deze in een hoge concentratie beschikbaar zijn,
hetgeen leidt tot een verhoogde opslag.

Het belangrijkste onderzoeksdoel is: -Bepalen of het spiervetgehalte verlaagd
is na acuut fietsen en verdere of een verhoging van de concentratie vrije
vetzuren in het plasma resulteert in accumulatie van vet in de spier.

Het spiervetgehalte zal bepaald worden in een conditie met een hoge
concentratie vrije vetzuren in het plasma (fietsen en herstel in de gevaste
toestand) en in een conditie met een lage concentratie vrije vetzuren (fietsen
en herstel met glucose supplementatie). Het is aangetoond dat gevast blijven
gedurende fietsen en herstel, resulteert in een sterk verhoogde concentratie
vrije vetzuren in het plasma, terwijl glucose supplementatie deze verhoging
volledig verhindert. Om het effect van acute inspanning vast te stellen, zal
het spiervetgehalte bepaald worden voor en na fietsen.

De proefpersonen zullen een twee uur durende fietstest uitvoeren. Eén keer in gevaste toestand (conditie met een hoge concentratie vrije vetzuren in het plasma) en één keer met glucose supplementatie (conditie met een lage concentratie vrije vetzuren in het plasma). Om het effect van een hoge versus een lage concentratie vrije vetzuren in het plasma te bepalen, wordt het spiervetgehalte in beide condities bepaald, door middel van een spierbiopt, voorafgaand aan de fietstest (baseline) en na fietsen en weer na herstelperiode van vier uur. Om het effect van acute inspanning te bepalen zal het spiervetgehalte voorafgaand aan de fietstest vergeleken worden met het spiervetgehalte na de fietstest in de conditie zonder de glucose supplementatie.

De proefpersonen dienen drie keer naar de universiteit te komen. De eerste
bezoek bestaat uit een meting van de lichaamslengte en lichaamsgewicht.
Lichaamssamenstelling zal nauwkeurig bepaald woorden door middel van
onderwaterweging en de maximale aerobe capaciteit van de proefpersonen zal
bepaald worden door middel van een maximaaltest op een fietsergometer (totale
duur screening ca. 2 uur). Het tweede en derde bezoek aan de universiteit
betreffen de testdagen (duur ca 8 uur). De proefpersonen dienen zich *s morgens
in nuchtere toestand op de universiteit te melden. De testdagen omvatten de
volgende metingen: Na de baseline spierbiopt zullen de proefpersonen twee uur
moeten fietsen. Direct na het fietsen zal een volgende spierbiopt worden
uitgevoerd evenals vier uur na inspanning. Tijdens het fietsen en gedurende de
herstelperiode zullen herhaaldelijk indirecte calorimetrie metingen
plaatsvinden. Daarnaast zullen gedurende deze periodes bloedmonsters worden
afgenomen. Eén keer zal de testdag in de conditie met een hoge concentratie
vrije vetzuren wordt uitgevoerd (in gevaste toestand gedurende zowel het
fietsen als de herstelperiode), en één keer in de conditie met een lage
concentratie vrije vetzuren (met glucose supplementatie). Om de door inspanning
geïnduceerde toename van de plasma vrije vetzuren te voorkomen, zullen de
proefpersonen op verschillende tijdsmomenten een glucosedrankje nuttigen. De
experimentele procedures zijn zonder significante risico*s, behalve het
bloedprikken, hetgeen soms een lokaal hematoom of zwelling kan veroorzaken. De
maximaaltest kan spierpijn veroorzaken. Het afnemen van het spierbiopt kan soms
pijnlijk zijn en na afloop aanleiding geven tot een plaatselijke blauwe plek
en/of zwelling. Elke verwonding aan de huid kan leiden tot een ontsteking.
Tekenen van ontsteking zijn: roodheid, warmte en pijn. Soms kan er koorts
optreden. Wanneer u deze symptomen ervaart in de dagen na het afnemen van het
spierbiopt dient u contact op te nemen met de onderzoeker of uw huisarts.