Vaststellen van het optimale longvolume tijdens hoog-frequente oscillerende beademing bij kinderen: een pilot onderzoek

Het longvolume is de belangrijkste determinant van de oxygenatie tijdens HFOV
bij patienten met diffuse alveolaire aandoeningen. Dit suggereert dat een
open-long strategy (dat wil zeggen het openen en openhouden van de long) door
middel van (herhaalde) rekruteringsmanoeuvres overwogen dient te worden wanneer
een patient wordt overgezet op HFOV. Echter, niet alle longdoeningen zijn
rekruteerbaar, en in het algemeen is het potentieel voor long rekruteerbaarheid
sterk variabel. Dit betekent dat een individuele titratie van de beademingsdruk
gegenereerd door de oscillator noodzakelijk is. Op dit moment zijn weinig tools
beschikbaar die dit proces van individuele titratie kunnen begeleiden, met
uitzondering van de SpO2, bloedgas analyse, *P en thoraxfoto's. Er zijn
ontwikkelingen gaan betreffende respiratoire inductantie plethysmografie (RIP).
Recentlijk hebben wij een studie voltooid (NL32761.042.10, METc 2010/091)
waarin wij gevonden hebben dat deze techniek mogelijkerwijs een aanvulling is.
Bij 16 van de 20 kinderen vonden we een duidelijke toename in RIP signaal,
suggestief voor een toename van longvolume. Echter, dit ging in slechts 9
patienten gepaard met een toename van de SpO2. Dit roept de vraag op wat de
associatie is tussen het RIP signaal en a) het eind-expiratoire longvolume, b)
het gegenereerde teugvolume, en c) de uitwas van koolzuur.

Het primaire doel is om de associatie tussen het eind-expiratoir longvolume
gemeten door middel van RIP en het eind-expiratoir longvolume gemeten met
behulp van elektrische impedantie tomografie vast te stellen. Secundaire doelen
zijn vaststellen van a) de associatie tussen het eind-expiratoir longvolume
gemeten door middel van RIP en het gegenereerde teugvolume, en b) de associatie
tussen het eind-expiratoir longvolume gemeten door middel van RIP en de
transcutaan gemeten koolzuurspanning

Prospectieve, observationele studie zonder invasieve metingen

Er vloeien geen directe voordelen voort uit deelname aan dit onderzoek omdat de
technieken waarmee we het eindexpiratoir long volume meten alleen off-line
afgelezen kunnen worden. Wij achten de risico*s verwaarloosbaar en de belasting
van dit non-therapeutisch observationale onderzoek minimaal op basis van de
volgende argumenten:
• Alle parameters die worden verzameld worden real-time weergegeven door en
afgelezen van het beademingstoestel. Alleen de elektrische impedantie
tomografie (EIT) en respiratoire inductie plethysmografie (RIP) metingen
(waarmee het eind-expiratoir long volume wordt gemeten) worden off-line
geanalyseerd. Ten behoeve van de EIT metingen worden 16 plakkers rondom de
borst aangebracht; deze zijn vergelijkbaar met de plakkers die worden gebruikt
ten behoeve van de continue ECG bewaking. Voor de RIP metingen worden twee
elastische banden aangebracht: een om de borst en een om de buik.
• Er is geen interferentie met de behandeling van de patient tijdens dit
onderzoek
• De sensor die wordt gebruikt voor de continue transcutane meting van de
koolzuurspanning is dezelfde als die routinematig wordt gebruikt in de
neonatale intensive care unit
• Die sensor die wordt gebruikt om het teugvolume te meten kan veilig worden
gebruikt. De dode ruimte van deze sensor is klein (0,9 ml) en beinvloedt de
gaswisseling tijdens HFOV niet