Functionele sympatholyse in hartfalen: bijdrage van vrije zuurstofradicalen

Hartfalen is geassocieerd met een slechte prognose en een hoge morbiditeit en
mortaliteit. Ondanks verbeteringen in pharmacologische therapie, blijft de
prognose bij hartfalen slecht. Training verbeterd symptomen en prognose in
hartfalen significant. Echter, hartfalen is geassocieerd met een verminderde
inspanningsintolerantie, welke gekarakteriseerd wordt door een disbalans tussen
bloedtoevoer en zuurstofvraag. Dit beperkt de gunstige effecten van training
voor patienten met hartfalen.
Het sympathische zenuwstelsel draagt bij aan een succesvolle redistributie van
bloed tijdens inspanning door een vasoconstrictie te initieren in inactieve
delen. Tegelijkertijd wordt deze vasoconstrictie verminderd in de actieve
gebieden, zodat er meer bloedvoorziening is in de actieve delen. Dit proces
noemen we functionele sympatholyse and draagt bij aan een succesvolle matching
van zuurstof aanbod en zuurstof vraag.

Een veranderde functionele sympatholyse kan leiden tot een verminderde
redistributie van bloed tijdens inspanning, wat bijdraagt aan slecht
inspanningstolerentie. Eerdere studies hebben aangetoond dat patienten met
cardiovasculair risico (bv hypertensie) een verminderde functionele
sympatholyse hebben. Echter, in hartfalen patienten is dit nog nooit
onderzocht.

Eerder studies suggereren dat een verhoogde productie van vrije
zuurstofradicalen bijdraagt aan een verminderde functionele sympatholyse in
dieren met hartfalen. Om dit ook in mensen te onderzoeken zullen wij door
middel van nitraat suppletie (bietensap) (een methode om oxidatieve stress te
verlagen) pogen de functionele sympatholyse in hartfalen patienten te
veranderen.

Het primaire doel van dit onderzoek is om na te gaan of het hebben van
hartfalen invloed heeft op het fenomeen functionele sympatholyse.
Ook willen we onderzoeken of nitraat suppletie de effecten van functionele
sympatholyse in hartfalen kan verbeteren.

Cross-over intervention trial

Dag 1 (1 uur)
• Medische screening

Dag 2/3 (3 uur, bietensap of placebo, inname 2,5 uur voor de test)
• Bepalen van de maximale knijpkracht
• Venapunctie
* 10-minuten onderarm occlusie, meten van maximale weefsel
desaturatie/zuurstof verbruik op baseline
• >20 minuten rust in liggende positie
• 5-minuten baseline meting van bloeddruk, onderarm oxygenatie, en diameter en
bloedstroom snelheid in de arteria brachialis
• 6-minuten periode van continue bepaling van bloeddruk, onderarm oxygenatie,
en diameter en bloedstroom snelheid in de arteria brachialis + cold pressor
test op minuut 4 en 5.
• 20 minuten rust in liggende positie
• 5-minuten baseline meting van bloeddruk, onderarm oxygenatie, en diameter en
bloedstroom snelheid in de arteria brachialis
• 6-minuten periode van continue bepaling van bloeddruk, onderarm oxygenatie,
en diameter en bloedstroom snelheid in de arteria brachialis tijdens een
handknijp oefening + cold pressor test op minuut 4 en 5.
• Na 20 minuten rust worden de 2 laatste stappen herhaald met een handknijp
oefening op andere intensiteit. De volgorder tussen de verschillende
inspanningsintensiteiten wordt gerandomiseerd tussen de verschillende
proefpersonen.

Voor ons tweede doel zullen we bietensap met en zonder nitraat toedienen

Het uitvoeren van een handknijp oefening bij gezonde mensen en mensen met
hartfalen is niet geassocieerd met een gezondheidsrisico. Verder zijn ook onze
niet-invasieve meetmethoden (NIRS, echografie, plethysmografie) en interventies
(cold pressor test, bietensap) niet geassocieerd met een gezondheidsrisico.