De cardiovasculaire effecten van hyperoxie gedurende en na operatie aan vernauwde kransslagaders

De schadelijke gevolgen van zuurstoftekort zijn aan iedereen bekend. Echter
veel artsen zijn zich niet bewust van de mogelijke schadelijke gevolgen van een
te hoog zuurstofgehalte. Om zuurstoftekort te voorkomen en *op veilig te
spelen*, is er wijdverbreid de neiging om extra zuurstof toe te dienen bij
zieke mensen, ook als er geen duidelijk zuurstoftekort is. Echter, steeds meer
onderzoeken laten zien dat een te hoog zuurstofgehalte belangrijke gevolgen
voor de bloedsomloop heeft, met een afgenomen slagvolume van het hart en een
toename van de vaatweerstand, leidend tot een toename van infarct grootte en
sterfte na een hartinfarct en reanimatie. Het onderliggende mechanisme is
onbekend, maar zou een toegenomen productie van zuurstofradicalen kunnen zijn,
die niet alleen leidt tot toename van de vaatweerstand, maar ook de
*reperfusieschade* (= schade die in weefsel met zuurstoftekort na herstel van
bloedsomloop en zuurstofvoorziening optreedt) kan doen toenemen.
Een te hoog zuurstofgehalte wordt vaak gezien op de Intensive Care (>20% van de
tijd aan de beademing). Patiënten die op de Intensive Care liggen na een
operatie aan de kransslagaders zijn extra kwetsbaar hiervoor, omdat de functie
van het hart door allerlei andere oorzaken erg schommelt na deze operatie.
Echter, veel artsen zijn van mening dat een verhoogd zuurstofgehalte een extra
reserve geeft niet alleen na, maar juist ook tijdens de operatie als de
patiënten aan de hart-longmachine liggen. Zuurstofgehaltes van >200 tot 300
mmHg aan de hart-longmachine zijn geen uitzondering, zoals onze eigen gegevens
ook laten zien. Daarom willen wij het effect van een te hoog zuurstofgehalte op
hart en bloedsomloop onderzoeken tijdens en na operatie aan de kransslagaders.
We zullen de huidige behandeling gaan vergelijken met zuurstofgehaltes
getitreerd naar een hoog-normaal gehalte. We zullen tevens mogelijke
onderliggende mechanismen: verstoring van de microcirculatie (= bloedsomloop in
de haarvaatjes) en oxidatieve stress onderzoeken.

Hypothese
Een te hoog zuurstofgehalte tijdens en na een operatie aan de kransslagaders
heeft nadelige gevolgen voor het hart, de bloedsomloop, microcirculatie en
orgaan perfusie. Het onderliggende mechanisme kan toegenomen productie van
zuurstofradicalen zijn met effect op de concentraties van vaatweerstand
beïnvloedende stoffen uit de vaatwand.

Onderzoeksdoelen:
1. Het effect van verschillende zuurstofgehaltes op hartschade, hartfunctie,
bloeddruk, vaatweerstand en orgaanperfusie onderzoeken in patiënten die een
operatie aan de kransslagaders ondergaan
2. De mogelijke onderliggende mechanismen onderzoeken:
a. effecten op microcirculatie
b. verschillen in oxidatieve stress tussen patiënten met te hoog versus normaal
zuurstofgehalte

Gerandomiseerd klinisch onderzoek

Patiënten die een operatie aan de kransslagaders ondergaan zullen zuurstof krijgen volgens de huidige behandeling (streef zuurstofgehalte gedurende operatie 200 > 220 mmHg ged. de aortaklemtijd, daarna op de Intensive Care 130-150 mm Hg). In de interventiegroep wordt de toegediende zuurstoffractie na intubatie verlaagd naar 40% (mits de O2 saturatie > 96% blijft). en tijdens operatie gedurende aortaklemtijd getitreerd naar streef zuurstofgehaltes van 130 > 150 mmHg en daarna op de Intensive Care 80 > 100 mmHg (dus nog steeds hoog normaal).

Het risico en de belasting voor patienten is klein. De zuurstofsuppletie wordt
getitreerd obv continue pO2 en/of O2 saturatie meting. Het zuurstofniveau
bevindt zich minimaal in de hoognormale range. De patienten worden dus niet
blootgesteld aan extra risico.
Het afnemen van bloedsamples zal gebeuren via een arterielijn die de patient al
heeft. Hij/zij hoeft dus niet extra geprikt te worden. De SDF metingen zijn
niet invasief en niet belastend. Urinesamples worden afgenomen via de
urinecatheter, die de patient al heeft ivm de operatie.