Perceptueel leereffect van onderbroken spraak: een gedragsmatige studie

Luisteraars met gehoorverlies en gebruikers van gehoorhulpmiddelen of
cochleaire implantaten (CI*s) klagen vaak over de moeilijkheden die ze
ondervinden bij het begrijpen van spraak in een lawaaierige omgeving.
Normaalhorende luisteraars maken gebruik van verschillende mechanismen die hen
helpen in dergelijke moeilijke luisteromgevingen. Eén van deze mechanismen is
fonemische restoratie. Dit mechanisme schijnt niet zo goed te werken bij
personen met een gehoorverlies. De hypothese van dit onderzoek is dan ook dat
perceptie van gedegradeerde spraak door de tijd heen kan verbeteren door middel
van perceptueel leren.

Praktisch gezien geldt dat wanneer de hypothese waar blijkt te zijn,
luisteraars met (ernstige) gehoorverliezen kunnen profiteren van fonemische
restoratie door te trainen met onderbroken spraak. Producenten van
gehoortoestellen en ander gehoorhulpmiddelen zouden bij het vervaardigen
rekening kunnen houden met het mechanisme van fonemische restoratie.
Theoretisch gezien geldt dat wanneer de hypothese waar blijkt te zijn, er een
beter inzicht ontstaat in het *horende brein*. Dit onderzoek zou kunnen
bijdragen aan spraak- en perceptie modellen en functioneel hersenonderzoek.

In dit onderzoek zal onderzocht worden hoe snel fonemische restoratie van
gedegradeerde spraak kan worden geleerd. Dit zal gedaan worden door middel van
het trainen en testen van normaalhorende luisteraars in verschillende sessies
met onderbroken spraak. Daarnaast zullen we ook een groep van normaalhorende
luisteraars trainen in fonemische restoratie met CI-simulaties van onderbroken
spraak. De derde groep die getraind wordt bestaat uit luisteraars die een CI
gebruiken. Ook deze groep zal getraind worden in verschillende sessies met
onderbroken spraak. Door deze groepen te gebruiken zullen we vast kunnen
stellen hoe het perceptueel leren van gedegradeerde spraak varieert tussen
verschillende niveaus van gehoorverlies.

Het onderzoeksopzet is een gerandomiseerd interventie onderzoek. Gerandomiseerd
omdat de proefpersonen random in een groep geplaatst worden (trainingsgroep met
stilte of met ruis). We delen wel in op leeftijd en geslacht. De controlegroep
wordt ingedeeld op leeftijd, geslacht en de dagen in de week dat de
proefpersonen uit de trainingsgroepen hebben deelgenomen.
Het is een interventiestudie omdat de proefpersonen getraind worden met audio-,
visuele feedback, met het doel de onderbroken spraak beter te verstaan.

Er zijn noch risico*s, noch voordelen verbonden aan deelname aan dit onderzoek.
Het experiment duurt ongeveer anderhalf uur per keer dat de proefpersonen
deelnemen en in het experiment zijn voldoende pauzes opgenomen.