Analyse van synoviaal weefsel op factoren gerelateerd aan botafbraak en botproductie in patiënten met artritis van de knie (SynBone)

Reumatische ziekten zijn vaak gewrichtsziektes. De meest voorkomende vormen van
chronische inflammatoire gewrichtsziektes zijn reumatoïde artritis (RA) en een
groep van ziektes die aangeduid worden als spondyloartritiden. Tot deze groep
behoren artritis psoriatica en ankyloserende spondylitis.
Medicamenteuze behandeling van deze reumatische ontstekingsziekten is
vergelijkbaar en in beide ziekten worden medicijnen zoals methotrexaat,
sulfasalazine en TNF-blokkers gebruikt.
In beide ziektes kan onherstelbare schade aan de gewrichten ontstaan.
Ontsteking van gewrichten lijdt vaak tot voortijdige artrose maar er zijn
daarnaast patronen van gewrichtsschade te herkennen die meer ziekte specifiek
zijn.
Een voor RA typische verschijnsel van gewrichtsschade is erosie van bot en
kraakbeen. Boterosies zijn onderbrekingen in het botoppervlakte door ingroei
van ontstekingscellen. Erosies kunnen in beperkte mate voorkomen bij SpA maar
het typische patroon van gewrichtsschade in SpA een overmatige afzetting van
bot.
Dus alhoewel RA en SpA beiden chronische en potentieel destructieve
gewrichtsziekten zijn is kan de manier waarop ze het gewricht beschadigen op
een extreme manier verschillen. Opvallend genoeg laat analyse van synoviaal
ontstekingsweefsel van gewrichten bij RA en SpA initieel meer overeenkomsten
zien dan verschillen. In beide ziektes is er proliferatie van synoviale cellen
inclusief macrofagen en een instroom van T-cellen en B-cellen. Echter, RA
synovium vertoont meer uitgesproken hypertrofie van de intima en grotere
aantallen T-cellen.Dus al zijn RA en SpA allebei ontstekingsziekten, er zijn
verschillen in de aard van de ontsteking en wij denken dat dit er uiteindelijk
voor zorgtdat in de ene ziekte erosies ontstaan en in de andere ziekte er een
overmaat aan bot wordt aangemaakt.
Onder normale omstandigheden is de afbraak van bot door osteoclasten en
botopbouw door osteoblasten in zekere mate gekoppeld. In de laatste jaren is er
veel onderzoek gedaan naar hoe ontstekingscellen de balans tussen osteoclasten
en osteoblasten kunnen beïnvloeden. Het meeste onderzoek is gedaan naar de
invloed van immuuncellen als T-cellen en NK-cellen op de differentiatie van
monocyten naar osteoclasten en de rol van RANKL en TGF in dat proces. Meer
recent zijn er stoffen -gemaakt door macrofagen- beschreven zoals BMP en
oncostatine M die de differentiatie van mesenchymale stamcellen naar
osteoblasten stimuleren.

Doel van de studie is om van 80 patiënten met een niet-septische knie artritis
die een artroscopie ondergaan synoviaal weefsel en synoviale vloeistof te
verkrijgen en dit weefsel en vloeistof te onderzoeken op factoren die
osteoclasten en osteoblasten activeren.

Dit onderzoek is een cross-sectioneel onderzoek in één studiecentrum

Artroscopie zoals uitgevoerd door reumatologen kent een laag percentage
complicaties. In een recent onderzoek zijn 15.582 artroscopieën door
reumatologen geanalyseerd en per 1000 artroscopieën vonden 15.1 complicaties
plaats. Dit getal is vergelijkbaar met getallen uit de orthopedische
literatuur. De artroscopie en het verwijderen van overmatig synoviaal vocht is
niet een onderdeel van deze onderzoeksaanvraag. Alleen de biopsieën worden
gedaan ten behoeve van het onderzoek. In de voorgenoemde stude werden geen
complicaties gerapporteerd over het afnemen van kleine biopsien. Het synoviaal
vocht dat verzameld wordt voor dit onderzoek is afvalmateriaal van de
procedure.