Mucosale saturatie metingen na stimulatie met luminale voeding bij chronische maagdarm ischemie

Het stellen van de diagnose chronische maagdarmischemie is een klinische
uitdaging. De diagnose chronische maagdarm ischemie wordt vaak gemist doordat
er niet een enkel- en eenvouding diagnostisch methode is met hoge
sensitiviteit. De huidige diagnostiek bestaat uit
uitgebreide anamnese en lichamelijk onderzoek, afbeeldend onderzoek van de
mesenteriale vaten en mucosale saturatiemetingen met patient in nuchtere
toestand. Het stellen van de diagnose chronische maagdarmischemie is met de
combinatie van deze drie methoden acceptabel. Maar methoden met hogere
sensitiviteit zijn nodig.
Van patienten met chronische maagdarm ischemie is bekend dat zij verminderde
bloedtoevoer naar de abdominale vaten hebben na het nuttigen van een maaltijd.
Dit zou leiden tot mucosale ischemie en hierdoor ervaren de patienten de zo
voor hen typerende buikklachten na eten.
Het doel van deze studie is om patienten met chronische maagdarm ischemie beter
te identificeren. Dit kan door middel van nieuwe diagnostische methoden, zoals
mucosale saturatiemetingen van maag- en darmslijmvlies na stimulatie met
drinkvoeding.

Literatuur wijst uit dat microcirculatoire dysfunctie een voorspeller is van
hemodynamische instabiliteit.Tot op heden zijn deze studies gedaan in patiënten
met acute darmischemie en (multi)-orgaanfalen. Echter zijn er nog geen studies
gedaan in patiënten met een niet-acute, chronische aandoening waarbij de
hemodynamiek ook veranderd is, zoals in patiënten met chronische maagdarm
ischemie. Het toevoegen van een sublinguale meting van de microcirculatie aan
de standaarddiagnostiek en tevens aan de mucosale saturatiemetingen middels VLS
voor en na voeding, zou ons inzicht kunnen bieden in de fysiologie van het
menselijk lichaam. Hiermee zouden we kunnen aantonen danwel uitsluiten, dat er
een verband is tussen de sublinguale microcirculatie en het mesenteriale
vaatstelsel in patiënten met chronische maagdarm ischemie. Tot op heden bestaat
het standaard diagnostiek van patiënten met chronische maagdarm ischemie onder
andere uit een functionele test zoals VLS. Een functionele test als VLS vereist
een gastroduodenoscopie en hierdoor kunnen zij tijdrovend voor de arts en
kunnen zij door de patiënt als belastend worden ervaren. Indien er een verband
is tussen de sublinguale microcirculatie en het mesenteriale vaatstelsel, zou
de beoordeling van de microcirculatie een mogelijk en minder belastend
alternatief kunnen zijn voor de VLS-metingen. Een pilot studie waarbij bij 10
patienten naast de gebruikelijke VLS metingen, ook de sublinguale
microcirculatie wordt beoordeeld voor en na toediening van voedsel, zou ons
hier meer inzicht in geven.

Het doel van deze studie is om patienten met chronische maagdarm ischemie beter
te identificeren.

- Het vaststellen van het verschil in mucosale saturatie in patienten met CGI
en gezonde vrijwilligers voor en na stimulatie met drinkvoeding
- het vaststellen van het verschil in mucosale saturatie voor en na stimulatie
met drinkvoeding in behandelde patienten met CGI.
- beoordeling van de sublinguale microcirculatie voor en na toediening van
drinkvoeding in patienten met en zonder CGI
- het vaststellen van een verband tussen sublinguale microcirculatie en
mucosale saturatiemetingen middels VLS (voor en 60 minuten na stimulatie met
drinkvoeding)

Prospectief cohort onderzoek waarbij patienten verdacht voor chronische
maagdarm ischemie naast de standaard diagnostiek bestaande uit anamnese,
lichamelijk onderzoek, afbeeldend onderzoek van de buikslagaders en mucosale
saturatiemetingen in nuchtere toestand ook een mucosale saturatiemeting krijgen
na stimulatie met drinkvoeding.
De waarden van de mucosale saturatiemetingen van voor en na stimulatie met
voeding worden vergeleken voor patienten met chronische maagdarm ischemie en
gezonde vrijwilligers.

Pilotstudie waarbij bij 10 patienten met de verdenking op maagdarm ischemie de
sublinguale microcirculatie wordt beoordeeld middels een speciaal ontwikkeld
handmicroscoop. De sublinguale microcirculatie zal worden beoordeeld in
nuchtere toestand als ook 60 minuten na stimulatie met drinkvoeding.

- extra gastroduodenoscopie met een tweede mucosale saturatiemeting, waardoor
het onderzoek 30 minuten langer duurt. De risico's van de gastroduodenoscopie
zijn nihil.
- het toedienen van drinkvoeding via een voedingssonde brengt een kleine kans
op aspiratie met zich mee. Hiervoor zijn extra maatregelen getroffen door
patient in rechtopstaande positie de drinkvoeding toe te dienen, perifere
zuurstofsaturatie te observeren en door nasaal extra zuurstof toe te dienen
indien nodig.
- na stimulatie met voeding is het mogelijk dat patient buikpijn krijgt zoals
zij deze ook in het dagelijks leven ervaren na het nuttigen van een maaltijd.
Maatregelen hiervoor zijn het op vaste tijdstippen vragen van patienten of zij
klachten hebben.
- Beoordeling van de sublinguale microcirculatie is een niet-invasieve meting
die slechts 1-2 minuten duurt.