Korte implantaten in de zijdelingse delen van de mandibula ter ondersteuning van een solitaire kroon

Om implantaten te plaatsen is er een minimale hoeveelheid bot nodig, zowel in
hoogte als in breedte. Als dit bot niet aanwezig is, werd er veelal een
implantaat geplaatst van een reguliere lengte na augmentatie van het kaakbot.
Deze ingreep is relatief invasief en geeft een hoge morbiditeit. Recent een
switch is gemaakt naar het gebruik van korte implantaten om een augmentatie te
vermijden. De mplantaten die op de markt verschijnen worden steeds korter.

Het doel van deze studie is om het klinische functioneren te onderzoeken van
korte implantaten (4mm) in de geresorbeerde zijdelingse delen van de onderkaak
bij partieel dentate patiënten. Deze implantaten worden voorzien van solitaire
kronen.

Prospectieve case series

Plaatsing van een dentaal implantaat met een lengte van 4mm in de zijdelingse delen van de onderkaakter ondersteuning van een kroon.

Korte implantaten worden al gebruikt, zelfs al in de lengte van 4 mm. Echter
tot nu toe alleen verblokt met een ander kort of lang implantaat. Er zijn
indicaties waarbij er onvoldoende bot is om een langer implantaat te plaatsen.
In dit geval kan een kort implantaat geplaatst worden (4mm).
Voor de patiënten betekent meedoen aan deze studie dat zij 1 extra bezoek
moeten afleggen voor het tekenen van het informed consent.Zij zullen twee keer
twee vragenlijsten en een VAS score moeten invullen. Verder zijn de controles
en metingen regulier bij een behandeling met implantaten. Zij lopen een gering
extra risico dat zij het implantaat verliezen ten gevolge van peri-implantitis,
aangezien er minder botverlies nodig is voor verlies van het implantaat dan bij
een lang implantaat. De kans op peri-implantitis en/of breuk van het implantaat
is gelijk aan de kans op deze problemen bij een langer implantaat.
De plaatsing van een 4mm implantaat gebeurt alleen in de gevallen dat er
onvoldoende bot is om een langer implantaat te plaatsen. Een alternatief zou
zijn om de kaak te verhogen door een augmentatie maar uit onderzoek blijkt dat
deze behandeling onvoldoende resultaat geeft en een hoge morbiditeit, een
langere behandelduur en hogere kosten. Dit is dus geen goed alternatief.