Perceptieve evaluatie van veranderingen in geluidskwaliteit na chirurgische verandering van de benige externe gehoorgang.

In individuele gevallen hebben patienten gerapporteerd over de subjectieve
verbetering van de geluidskwalliteit na een chirurgische verandering van de
benige externe gehoorgang. Tot op heden zijn ons geen studies bekend die
rapporteren over het effect van een verandering in de akoestische eigenschappen
van de gehoorgang op de subjectieve beleving van de geluidskwaliteit. De
huidige studie brengt de effecten van deze subjectieve geluidsbeleving als
gevolg van chirurgische veranderingen van de gehoorgangakoestiek in kaart via
simulaties van deze effecten, bij zowel normaal horende luisteraars als bij de
slechthorende proefpersonen zelf.

Primair doel:
Beantwoorden van de vraag of de chirurgisch veranderde benige uitwendige
gehoorgang leidt tot een veranderde perceptie van de geluidskwaliteit.
Secundair doel:
In kaart brengen van de verschillen in REUR en RECD van verschillende
chirurgische ingrepen in de benige uitwendige gehoorgang.

Een observationele studie met slechthorende proefpersonen met een chirurgisch
veranderde benige externe gehoorgang, en een groep goedhorende luisteraars. De
verschillen in gehoorgangakoestiek worden gesimuleerd door middel van
filtering, gebaseerd op zowel de real ear unaided response (REUR) en de real
ear to coupler difference (RECD) van de chirurgisch veranderde benige externe
gehoorgang van de slechthorende proefpersonen. Deze simulaties van de
verschillende gehoorgangcondities maken een perceptieve evaluatie mogelijk in
zowel de slechthorende proefpersonen, door middel van de RECD en een insert
earphone, als in de goedhorende luisteraars, door middel van de REUR in een
vrije veld opstelling met een luidsprekerbox. Gedurende één bezoek, varierend
van een half tot 2 uur, wordt het gehoor gemeten ten einde vast te kunnen
stellen of aan de inclusiecriteria wordt voldaan. Bij de slechthorende
proefpersonen wordt vervolgens de gehoorgangakoestiek in kaart gebracht. Bij
dit alles worden standaard klinische tests gebruikt, zoals toonaudiometrie, in
situ meting van de REUR en RECD en tympanometrie). Alle proefpersonen en
luisteraars verrichten vervolgens een subjectieve evaluatie (paired comparison
category rating) van de geluidskwaliteit in termen van natuurlijkheid,
scherpte, etc. Een VAS score wordt gebruikt om de algehele ervaren
geluidskwaliteit te bepalen.

Er zijn geen risico's voor de proefpersonen verbonden aan de studie; er worden
enkel luistertests gedaan. Deze studie vormt een belangrijke stap richting het
doel om meer inzicht te krijgen in de effecten van ooroperaties op het gehoor.
Daarnaast levert het een belangrijke basis voor verder onderzoek naar de
effecten van de gehoorgangakoestiek op de subjectieve geluidsbeleving.