De effecten van pathologische veranderingen van voet structuren op de functie van de voet bij patienten met plantaire fasciitis

Fasciitis plantaris is de meest voorkomende voet stoornissen en treft ongeveer
10% van alle volwassenen tijdens hun leven. Deze ziekte is vervelend en zeer
pijnlijk door degeneratie of ontsteking van de plantaire enthese van de
plantaire fascia aan de calcaneus. Volledig herstel van PF kan zes tot achttien
maanden duren, ongeacht of er behandeling plaats vindt of niet. Meerdere
risicofactoren voor PF zijn gerapporteerd, zoals obesitas, pes planus / cavus,
diabetes mellitus en frequent hardlopen (Goff & Crawford, 2011; Roxas, 2005).
Ondanks dat er meerdere risicofactoren onderzocht en gerapporteerd zijn, is er
weinig aandacht besteed aan pathologische veranderingen van voetstructuren.
Bovendien zijn de meeste studies uitgevoerd bij patiënten met een chronische
vorm van plantaire fasciitis. Concluderend is momenteel de rol van
pathologische veranderingen van voetstructuren op de vorming van plantaire
fasciitis en bijbehorende effecten op de voetfunctie onduidelijk.

Deze exploratieve studie wordt uitgevoerd om ons begrip van de relaties tussen
voetmobiliteit, intrinsieke voetspieren en voetsegment kinematica tijdens het
lopen bij patiënten met sub-acute en chronische plantair fasciitis te
verbeteren.
• Het eerstedoel van dit project is het vergelijken van de voeteigenschappen
van de patienten met die van de controle groep om te
beoordelen welke eigenschappen van de voetstructuren een mogelijk rol spelen in
de etiologie van PF.
• Het tweede doel is het registreren en analyseren van de effecten van PF op de
voet bewegingen gedurende lopen. De voet bewegingen van patienten zullen
vergeleken worden met die van de controle groep.
• Het derde doel is de analyse van correlaties tussen voeteigenschappen en
voetbewegingen.

Dit onderzoek heeft een cross-sectioneel design, met één meetsessie. Bij de
meetsessie op de RRD worden voetsegment mobiliteit, vragenlijsten en
spierkracht bepaald voor alle deelnemers. Tijdens de gangbeeldmeting zullen
kinetica en kinematica worden bepaald en geanalyseerd voor zowel de gezonde
proefpersonen en patiënten met fasciitis plantaris.

Deelname aan deze studie heeft geen direct voordeel voor de poefpersoon. Het
risico van deelname is klein, omdat lopen een natuurlijke en vertrouwde
handeling is en deelname aan het onderzoek zal het ziektebeeld niet
beïnvloeden. Wat betreft het gebruik van ultrageluid, Merrit (Merritt, 1989)
meldt dat echografie een veilig beeldvormende modaliteit is. De Wereld
Gezondheids Organisatie ondersteunt dat echografie een veilig en zeer flexibele
imaging tool is (World Health Organization, 1998). Er zijn dus geen risico's
verbonden met het (bij ons eenmalig) gebruik van echografie. Verder is bij alle
metingen een fysiotherapeut aanwezig die de proefpersonen kan begeleiden. De
proefpersonen kunnen op elk moment dat ze willen rusten tijdens de metingen en
ze kunnen het experiment op elk gewenst moment stoppen.