Revlimid, Endoxan, Prednison Evaluatie na eerdere revlimid behandeling (REPEAT):
Een fase 1/2 studie van lenalidomide (Revlimid) in combinatie met cyclophosphamide (endoxan) en prednison (REP) bij patienten met recidief of refractair myelooom

De huidige behandeling:
In de laatste jaren is onderzocht of een intensievere behandeling, met hoge
dosis chemotherapie al of niet gecombineerd met totale lichaamsbestraling en
soms ondersteund met een stamcel transplantatie, de vooruitzichten van de
patiënt met multipel myeloom verbetert. Dit lijkt inderdaad het geval, maar
deze behandeling is uitsluitend toepasbaar bij jongere patiënten tot 65 jaar.
Bij ouderen bestaat de eerste keuze van behandeling uit melfalan met prednison,
vaak aangevuld met Thalidomide, Lenalidomide of Bortezomib. Gebleken is dat een
groot percentage van de patiënten positief op de eerste behandeling reageert en
dat bij hen die goed reageren de ziekte langdurig (meerdere jaren) onder
controle kan komen. Helaas is het wel zo dat ook na een zeer goede reactie op
de behandeling de ziekte vrijwel altijd weer terugkomt en dat het multipel
myeloom vooralsnog als een ongeneeslijke aandoening moet worden beschouwd.

Behandeling met Lenalidomide
Lenalidomide is een relatief nieuw medicijn, dat effectief is bij multipel
myeloom. Het is een middel dat de groei van myeloom cellen in het beenmerg
onderdrukt. In twee recent afgesloten internationale onderzoeken met
Lenalidomide in uitgebreid voorbehandelde patiënten bleek 40% van de patiënten
goed te reageren op therapie met Lenalidomide.
Echter na verloop van tijd komt de ziekte weer terug, zoals ook bij u gebeurd
is. Hierna kunnen alternatieve behandelingen gegeven worden.

Behandeling met de combinatie lenalidomide (Revlimid), cyclofosfamide en
prednsion (REP)
Cyclofosfamide (endoxan) is een medicijn dat al gedurende lange tijd gebruikt
wordt bij de behandeling van multipel myeloom vaak in combinatie met prednison.
Wij hebben in een eerder onderzoek gevonden dat het REP schema effectief is bij
patiënten bij wie de ziekte terug gekomen is tijdens of na therapie met
lenalidomide.
Bovendien waren de bijwerkingen van deze combinatie mild. In deze studie willen
we deze combinatie verder onderzoeken.

Doel en achtergrond van het onderzoek
Het doel van het onderzoek is om:
• De effectiviteit van de gecombineerde behandeling van Lenalidomide met
Cyclophosphamide en Prednison te onderzoeken in patiënten die een recidief
hebben na hun eerdere behandeling.
• Te bepalen wat de optimale dosering van deze gecombineerde behandelingen is
• Te bepalen wat de bijwerkingen van deze behandeling zijn.

De behandeling
De behandeling bestaat uit chemotherapie kuren van elk 4 weken. Van deze 4
weken wordt lenalidomide gedurende 21 aaneengesloten dagen geslikt (1 tablet
per dag). Na deze 21 dagen volgt een periode van 7 dagen waarin geen
lenalidomide genomen wordt. Lenaliomide wordt gecombineerd met cyclophosphamide
(iedere dag 1 gift, dus alle 28 dagen) en prednison (iedere dag 1 tablet van 20
mg, dus alle 28 dagen; na een aantal weken wordt dit afgebouwd naar 10 mg).
Deze behandeling gaat door zolang als de ziekte gunstig reageert en stopt als
de ziekte terugkeert of progressief is.

Twee gedeelten
Het doel van dit onderzoek is om de effectiviteit van de combinatie van
lenalidomide, cyclofosfamide en prednison te onderzoeken in de optimale
dosering. Alle drie de middelen zijn inmiddels uitgebreid bekend, maar het
gebruik van de middelen samen moet nog verder worden onderzocht.
Om die reden wordt in het eerste gedeelte van de studie de combinatie
onderzocht van 5 verschillende dosis-niveaus:
Eerst wordt in een 1e patiëntengroep gestart met 10 mg lenalidomde, 100 mg
cyclofosfamide en 20 mg prednison. In een 2e patiëntengroep wordt 15 mg
lenalidomide gegeven in combinatie met 50 mg cyclofosfamide en 20 mg prednison.
In een 3e patiëntengroep wordt 15 mg Lenalidomde gecombineerd met 100 mg
cyclofosfamide en 20 mg prednsion. In een 4e patiëntengroep wordt 25 mg
lenalidomide gegeven samen met 50 mg cyclofosfamide en 20 mg prednison.
Tenslotte wordt in de vijfde patiëntengroep 25 mg lenalidomide gecombineerd met
100 mg cyclofosfamide en 20 mg prednison (zie ook Tabel 1). Patienten in de
vijfde groep krijgen ook op dag 1 van elke behandelingscyclus een onderhuidse
injectie met neulasta, een groeifactor voor witte bloedcellen, met als doel om
infecties te voorkomen.
Alleen als aan bepaalde veiligheidscriteria wordt voldaan, wordt doorgegaan met
een volgende patiëntengroep.
Patiënten die aan het tweede gedeelte van de studie meedoen worden behandeld
volgens de dosering die in eerste gedeelte het meest optimaal bleek te zijn.

Behandeling met REP (lenalidomide, endoxan en prednisone)

Naast potentieel gunstige effecten zoals respons en daardoor langere
overleving, bestaat er door de REP kuur met combinatie van de 3 middelen
lenalidomide, endoxan en prednsion risico op beenmergsuppressie en daardoor
infectierisico. Andere bijwerkingen van de geneesmiddelen staan beschreven in
de patienten informatie.

Tot op heden is het aantal behandelmodaliteiten bij myeloom zeer beperkt en
zijn dus nieuwe schema's noodzakelijk.
De mogelijke toxiciteit is derhalve gerechtvaardigd om zo bij deze groep kanker
patienten met recidief ziekte te komen tot een nieuwe respons op chemotherapie
en daardoor verbetering prognose/overleving.