Een fase II, gerandomiseerd, dubbel-blind, placebo gecontrolleerde studie, om de veiligheid en effectiviteit van lebrikuzimab te evalueren in patienten met aanhoudende matige tot ernstige atopische dermatitis, dat onvoldoende wordt gecontroleerd door opgebrachte corticosteroïden

Atopische dermatitis (AD) is een chronische terugkerende en herstellende
inflammatoire huidaandoening die alle leeftijdsgroepen beïnvloed. Klinisch
wordt AD gekarakteriseerd door xerosis, erythemateuze korstvorming huiduitslag,
lichenificatie, een aangetaste huidbarriere en hevige jeuk.
AD is een van de meest voorkomende huidaandoeningen en de prevalentie lijkt te
zijn toegenomen in de laatste twee tot drie decennia; het betreft 15% tot 30%
van de kinderen en 2% tot 10% van de volwassenen. Ongeveer 85% van alle AD
gevallen beginnen voor het 5e levensjaar, tot 70% van de kinderen hebben een
spontane remissie voor de adolescentie.
Patiënten met AD hebben veel last van hun ziekte en hun kwaliteit van leven is
significant beïnvloed. In één studie is aangetoond dat AD een groter negatief
effect heeft op de geestelijke gezondheid van de patiënt dan diabetes of
hypertensie. Patiënten met matige tot ernstige AD hebben een hogere prevalentie
van sociale disfunctie en slaap problemen wat direct gerelateerd is aan de
ernst van de ziekte. Depressie, angst en sociale dysfunctie beïnvloeden niet
alleen de patiënten met AD maar ook hun verzorgers. Vergeleken met psoriasis,
een andere veel voorkomende slopende huidziekte, hebben AD patiënten een lagere
rol-fysieke, vitaliteit, sociaal functioneren en rol-emotionele en geestelijke
gezondheid subschaal score.

Lebrikizumab een gehumaniseerd monoklonaal immunoglobuline (Ig) G4 antilichaam
(huIgG4) met een mutatie in het scharniergebied voor extra stabiliteit.
Lebrikizumab bindt specifiek aan oplosbaar humaan interleukine (IL) 13 met een
hoge affiniteit en neutraliseert de functionele activiteiten met een hoge
potentie. Lebrikizumab remt IL-13 signalering via de IL-4R* / IL-13R*1
receptor. Het blokkeert de binding van IL-13 aan IL-4R*, maar niet de binding
van IL-13 aan IL-13R*1 of IL-13R*2.
Lebrikizumab bindt niet aan muizen IL-13, de meest gebruikte dierlijke
modellen bij AD. Daarom zijn niet-klinische gegevens uit in vivo
farmacologische lebrikizumab / werkzaamheidsonderzoeken in diermodellen van AD
niet bekend. Echter zijn talrijke niet-klinische studies gepubliceerd die
verhoogde expressie van IL-13 in aangetaste huid die het onderzoeken van
anti-IL-13 als therapie bij menselijke AD kunnen rechtvaardigen (zie ook
paragraaf 1.3 in het protocol).
Tot nu toe zijn geen specifieke onderzoeken uitgevoerd met lebrikizumab bij
patiënten met AD of andere huidziekten; echter zijn een klein aantal patiënten
(ongeveer 69) met gelijktijdig actieve AD (of eczeem), blootgesteld aan
lebrikizumab in Fase II astma studies (Studies ILR4646g, GB27862 en GB27864)
zonder acute veiligheids risico's. Bovendien, de resultaten van een vragenlijst
die door de onderzoekers in een astma studie Fase II toonde verbeteringen in AD
ziekte bij sommige astmapatiënten.

Effectiviteitsdoelen:
Het primaire doel van dit onderzoek is het evalueren van de effectiviteit van
lebrikizumab gebruikt als adjuvante therapie met TCS (topical corticosteroid)
vergeleken met TCS in patiënten met aanhoudende matige tot ernstige AD, gemeten
met de Eczema Area and Severity Index (EASI)-50, gedefinieerd als 50% reductie
in EASI score vanaf baseline.
De secundaire effectiviteitsdoelen van deze studie zijn als volgt:
-Het evalueren van de effectiviteit van lebrikizumab gebruikt als adjuvante
therapie met TCS vergeleken met TCS in patiënten met aanhoudende matige tot
ernstige AD, gemeten met EASI, Investigator*s Global Assessment (IGA),
Investigator Global Signs Assessment (IGSA), en Severity Scoring of Atopic
Dermatitis (SCORAD).
-Het evalueren van de effectiviteit van lebrikizumab gebruikt als adjuvante
therapie met TCS vergeleken met TCS in patiënten met aanhoudende matige tot
ernstige AD, gemeten met het totale gebruik (grammen) van TCS
-Het evalueren van de effectiviteit van lebrikizumab gebruikt als adjuvante
therapie met TCS vergeleken met TCS in patiënten met aanhoudende matige tot
ernstige AD, gemeten door AD symptomen en AD specifieke gezondheisgerelateerde
QoL, gemeten door de Atopic Dermatitis Symptom Diary (ADSD), Pruritus Visual
Analogue Scale (VAS), 5-D Itch Scale, the Atopic Dermatitis Impact
Questionnaire (ADIQ), en the Dermatology Life Quality Index (DLQI)

Veiligheidsdoelen:
De veiligheidsdoelen voor deze studie zijn als volgt:
-Het evalueren van de veiligheid van lebrikizumab gebruikt als adjuvante
therapie met TCS vergeleken met TCS in patiënten met aanhoudende matige tot
ernstige AD gefocust op de aard, frequentie en hevigheid van ernstige en
niet-ernstige bijwerkingen en ook het effect op laboratorium waarden, vitale
functies, elektrocardiogram (ECG) parameters of andere veiligheidsbiomarkers.
-Het karakteriseren van het immunogeen potentieel van lebrikizumab doormiddel
van het meten van anti-lebrikizumab antilichamen en het beoordelen van hun
relatie met andere uitkomsten van metingen.

Farmacokinetiek doelen:
De farmacokinetiek (PK) doelen voor de studie zijn het evalueren van de
farmacokinetiek van lebrikizumab subcutaan toegediend in patiënten met
aanhoudende matige tot ernstige AD

Verkennende doelen:
De verkennende doelen van deze studie zijn als volgt:
-Het evalueren van IL-13 en AD gerelateerde biomarkers en het effect van
lebrikizumab, gebruikt als adjuvante therapie met TCS vergeleken met TCS, op
hun expressie.
-Het evalueren van het effect van lebrikizumab gebruikt als adjuvante therapie
met TCS vergeleken met TCS op gezondheidsinstanties gemeten door de Short-Form
36 health survey questionnaire (SF-36)
-Het evalueren van het effect van lebrikizumab gebruikt als adjuvante therapie
met TCS vergeleken met TCS op de astma controle gemeten door de Asthma Control
Questionnaire-5 (ACQ-5)
- Het evalueren van het effect van lebrikizumab gebruikt als adjuvante therapie
met TCS vergeleken met TCS op de astma controle bepaald door de frequentie
waarop een nood inhalator gebruikt wordt.

Dit is een fase II globale, gerandomiseerde, dubbel blinde, placebo
gecontroleerde studie om de effectiviteit en veiligheid van lebrikizumab in
volwassen patiënten (18-75 jaar oud) met aanhoudende matige tot ernstige AD,
welke onvoldoende onder controle is met TCS, the evalueren.

Patiënten die deelnemen aan de studie worden behandeld met een lebrikizumab of placebo sub cutane injectie volgens een Q4W behandelschema

Voor de studiehandelingen, zie vraag E6 en E9 van het dit formulier.

BIJWERKINGEN WAARVAN BEKEND IS DAT ZE SAMENHANGEN MET LEBRIKIZUMAB
In tot op heden afgeronde onderzoeken werden plaatselijke huidreacties
(roodheid van de huid, jeuken, zwelling rond de injectieplaats of uitslag) op
de injectieplaats vaak gezien bij patiënten die lebrikizumab kregen en bij
patiënten die placebo kregen. Plaatselijke reacties op de injectieplaats kwamen
niet bij elke dosis voor. Voor plaatselijke reacties op de injectieplaats was
zelden behandeling nodig en slechts enkele patiënten stopten met de behandeling
met lebrikizumab of placebo vanwege de reacties op de injectieplaats.

Sommige bijwerkingen treden maar zelden of zelfs zeer zelden op. Zie voor meer
informatie het Informed Consent.

ANDERE MOGELIJKE RISICO'S VAN HET ONDERZOEK DIE NIET WORDEN VEROORZAAKT DOOR
LEBRIKIZUMAB OF TOPISCHE CORTICOSTEROÏDE CRÈMES

MOGELIJKE RISICO'S EN ONGEMAKKEN IN VERBAND MET BLOEDAFNAME
Tijdens dit onderzoek worden kleine hoeveelheden bloed afgenomen uit een ader.
Dit bloed wordt gebruikt voor tests aan de hand waarvan onderzoeksartsen kunnen
zien hoe het met de patient gaat. Bloedafname kan pijn veroorzaken op de plaats
waar de naald wordt ingebracht, en er bestaat een kleine kans op blauwe plekken
of infectie op de plaats waar de naald wordt ingebracht. Sommige mensen worden
duizelig, krijgen maagklachten of vallen flauw wanneer hun bloed wordt
afgenomen.

RISICO'S VAN ECG
Mogelijke bijwerkingen van het ecg zijn huidirritatie door de plakkers waarmee
de ecg-elektroden op de huid worden bevestigd of pijn bij het verwijderen van
de plakkers.

OPTIONELE HUIDBIOPTEN

De risico*s van huidbiopsieën omvatten het volgende:
• Bloedingen: Tijdens de procedure zal de patient licht bloeden en na de
procedure kan er wat vocht uit de huid komen.
• Blauwe plekken
• Pijn: In de meeste gevallen is eventueel ongemak minimaal. De patient kan een
drukkend gevoel waarnemen in het gebied waar de huidbiopsie wordt genomen, maar
normaal gesproken ervaart de patient geen pijn.
• Problemen met genezing: Als de patient de neiging heeft om grote,
overwoekerde littekens (keloïden) te vormen, is er een verhoogde kans op het
ontstaan van een vergelijkbare laesie op de biopsieplaats. Roken en sommige
chronische medische aandoeningen zoals diabetes hebben een negatief effect op
het genezende vermogen van de huid.
• Allergische reactie op het plaatselijke verdovingsmiddel: