Een gerandomiseerd, open-label onderzoek waarbij in parallele groepen de farmacokinetiek en veiligheid van een enkele dosering van GP2017 toegediend via of een subcutane injectie door middel van auto injector of een voorgevulde spuit wordt onderzocht in gezonde mannelijke vrijwilligers

GP2017 is een nieuw middel dat wordt ontwikkeld als een kopie van Humira®, een
middel dat al geregistreerd is als geneesmiddel voor de behandeling van
bepaalde auto immuunziekten, waaronder reumatoïde artritis en psoriasis. Het is
de bedoeling dat GP2017 geregistreerd wordt voor de behandeling van dezelfde
auto immuunziekten als Humira®. Auto immuunziekten komen voort uit een
abnormale afweerreactie van het lichaam tegen stoffen en weefsels die van
nature in het lichaam aanwezig zijn. GP2017 remt ontstekingsreacties door aan
bepaalde eiwitten in het lichaam te binden, waardoor de afweerreactie afneemt.
In het bijzonder beïnvloedt GP2017 de werking van TNF *, een cytokine dat
betrokken is bij ontstekingsreacties (een cytokine is een klein eiwit betrokken
bij de communicatie tussen verschillende soorten cellen in het menselijk
lichaam). Het actieve bestanddeel van GP2017 (en Humira®) heet adalimumab, en
bestaat uit verschillende delen (bouwstenen) die van nature aanwezig zijn in
het menselijk lichaam. Het middel wordt daarom ook wel een *biological*
genoemd. Omdat adalimumab het actieve bestanddeel is van GP2017 en Humira®,
wordt verwacht dat de therapeutische werking van GP2017 vergelijkbaar zal zijn
met die van Humira®. GP2017 is niet geregistreerd als geneesmiddel, maar is wel
al eerder aan mensen gegeven in een ander geneesmiddelenonderzoek

Het doel van het onderzoek is om te onderzoeken hoe snel en in hoeverre GP2017
in het lichaam wordt opgenomen en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek
genoemd) na een enkele injectie onder de huid van de buik. Deze injectie wordt
ofwel toegediend door middel van een auto-injector (een medisch hulpmiddel bij
het injecteren van een medicijn), of met een voorgevulde injectiespuit, om te
kijken of de farmacokinetiek vergelijkbaar is voor beide toedieningen. Tevens
wordt onderzocht hoe veilig GP2017 is en hoe het wordt verdragen. Daarnaast
wordt onderzocht of er antistoffen tegen adalimumab worden aangemaakt.

Het onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger een éénmalige
onderhuidse injectie van 40 mg GP2017 opgelost in 0.8 ml vloeistof ontvangt.
GP2017 wordt toegediend door middel van een auto-injector of met een
voorgevulde injectiespuit. Via welke methode van toediening de vrijwilliger
GP2017 ontvangt wordt bepaald door het lot.

Op Dag 1 krijgt de vrijwilliger GP2017 binnen 1-2 uur na ontbijt. De
vrijwilliger zal gedurende 11 dagen (10 nachten; van Dag 1 tot Dag 10) in het
klinisch onderzoekscentrum in Zuidlaren verblijven, gevolgd door een periode
van 62 dagen waarin hij 6 korte bezoeken aan het klinisch onderzoekscentrum in
Zuidlaren brengt op Dag 16, 23, 30, 44, 58 en 72 (op Dag 72 vindt de nakeuring
plaats).

Gedurende de eerste 4 uur na toediening van de onderzoeksmedicatie moet de
vrijwilliger in half liggende houding blijven

Op dag 1 wordt er een subcutane injectie (0.8 ml) met 40 mg GP2017 toegediend via auto-injector of voorgevulde injectiespuit.

De algehele risico*s van GP2017 worden minimaal geacht, hoewel sommige
onvoorzien zijn omdat de ontwikkeling van de onderzoeksmedicatie in een vroeg
stadium is.
Het eerste klinische onderzoek met GP2017 in gezonde vrijwilligers is recent
uitgevoerd. In totaal kregen 73 gezonde vrijwilligers injecties met GP2017. Het
onderzoek toonde aan dat de bijwerkingen van 40 mg van GP2017 niet afweken van
Humira®. Bijwerkingen van GP2017 waren vergelijkbaar met de bijwerkingen van
vrijwilligers die het geregistreerde product Humera® kregen. De bijwerkingen
die voorkwamen bij meer dan 10% van de vrijwilligers in dit onderzoek waren
hoofdpijn, verkoudheid, spierpijn en buikpijn. De meeste bijwerkingen waren
mild van aard. Met de dosering die wordt gebruikt in dit onderzoek worden geen
ernstige bijwerkingen verwacht, maar GP2017 kan, zoals alle andere medicijnen,
potentieel bijwerkingen veroorzaken.

Humira® is sinds tenminste 10 jaar in de Europese Unie en in de USA op de
markt. Hieronder volgt een overzicht van de meest bekende bijwerkingen van
adalimumab, gerapporteerd door patiënten met ontstekingsziekten als reumatoïde
artritis of psoriasis die behandeld waren met meerdere doseringen van Humira®
en gedurende langere tijd. Omdat in dit onderzoek alleen bestaat uit gezonde
vrijwilligers die een éénmalige dosering krijgen, wordt de kans dat de volgende
bijwerkingen in dit onderzoek optreden laag geacht.
- Adalimumab is een geneesmiddel dat werkt op het afweersysteem en kan het
vermogen van het afweersysteem om infectieziekten te bestrijden verminderen, of
infecties verergeren (inclusief ernstige infecties).
- Er kunnen ook allergische reacties ontstaan met symptomen als netelroos,
zwelling van het gezicht, ogen, lippen of mond, en problemen met ademhalen.
- Zenuwstelselproblemen die kunnen optreden zijn inclusief aanwijzingen en
symptomen van: doofheid of tintelen van benen en armen/vingers, problemen in
het zien, zwakheid van armen en benen, en duizeligheid.
- Bloeddyscrasie (afwijkingen in het bloedbeeld) kan optreden wanneer het
lichaam niet in staat is om genoeg bloedcellen te produceren die helpen
infecties te bestrijden of om bloedingen te stoppen. Symptomen zijn aanhoudende
koorts, het ontstaan van blauwe plekken, heel makkelijk bloeden of er heel
bleek uit zien.
- Hartfalen of het verergeren van bestaand hartfalen kan tevens optreden.
Symptomen zijn kortademigheid, zwelling van de enkels of voeten, en plotselinge
gewichtstoename.
- Ook het optreden van afweerreacties zijn gerapporteerd. Symptomen hiervan
kunnen zijn: een onprettig gevoel of pijn in de borstkast welke niet over gaat,
kortademigheid, pijn in de gewrichten, huiduitslag op de wangen of armen die
erger wordt in het zonlicht.
- Mensen die adalimumab gebruiken kunnen ook leverproblemen ondervinden.
Mogelijke symptomen zijn oververmoeidheid, geel uitslaan van ogen en huid,
slechte eetlust of overgeven, pijn aan de rechterkant van de buik (maag).
- Sommige mensen die adalimumab gebruikten kregen psoriasis. Wanneer u rode
schilferige plekken ontwikkelt of bultjes die gevuld zijn met pus, dient u
onmiddellijk contact op te nemen met de arts.
- Bij patiënten die adalimumab langdurig gebruikten werd soms kanker
geconstateerd, waaronder huidkanker (over het algemeen niet levensbedreigend
wanneer behandeld) of bloedkanker en vaste tumoren (met een frequentie van
minder dan 1% van alle patiënten).

Echter, de meest voorkomende bijwerkingen van adalimumab zijn:
- Reactie van de injectieplek (roodheid, zwelling, jeuk, ontstaan van blauwe
plekken; deze symptomen verdwijnen meestal na een aantal dagen), infecties
(zoals luchtweginfecties en voorhoofdsontsteking), hoofdpijn, misselijkheid
(niet lekker voelen) en overgeven, uitslag, pijn in spieren en botten.

GP2017 is een zogenaamde *biological*; gelet op de eigenschappen van dit soort
stoffen is er een kans op de vorming van antistoffen tegen adalimumab of een
overgevoeligheidsreactie. Op basis van de ervaringen met Humira® en eerder
onderzoek met GP2017 is de kans groot dat de vrijwillger antistoffen tegen
adalimumab ontwikkelt. Mocht hij antistoffen opbouwen, dan zal dit geen
gevolgen voor uw gezondheid hebben. Echter, mocht hij in de toekomst een
aandoening krijgen die behandeld kan worden met adalimumab, dan valt niet te
voorspellen of en hoe deze antistoffen het effect van de behandeling kunnen
beïnvloeden. De volgende aandoeningen kunnen momenteel met adalimumab worden
behandeld: reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew (spondylitis
ankylopoetica), chronische artritis (Axiale spondylartritis), ontstekingsreuma
bij mensen met psoriasis (artritis psoriatica), psoriasis, ziekte van Crohn, en
chronische ontsteking van de dikke darm (colitis ulcerosa). In dat geval zal
zijn arts hem adviseren over de meest geschikte vorm van behandeling. Op dit
moment zijn er verschillende middelen beschikbaar om bovenstaande aandoeningen
te behandelen waarvan het werkingsmechanisme, de effectiviteit en het
bijwerkingen profiel vergelijkbaar is met dat van adalimumab.