Anaerobe drempel bij patienten met pectus excavatum

Pectus excavatum is een aandoening waarbij er een deuk in de thoraxwand zit,
ter hoogte van de 4e tot en met de 7e rib, die meestal een trechterachtige vorm
heeft.
Een pectus excavatum kan door middel van de Haller index worden berekend. De
Haller index is de transversale thoraxafstand gedeeld door de afstand tussen
sternum en wervelkolom. De afstanden worden op een Röntgenfoto beoordeeld. Een
normale Haller index is <2,5, alle waardes hierboven worden pectus excavatum
genoemd. Echter de mate van klachten wordt niet door de Haller index bepaald.
Patiënten met een Haller index van 3,5 kunnen meer klachten hebben dan
patiënten met een index van 5,5.
De vorm van een pectus excavatum is niet altijd symmetrisch. De afwijking kan
een ernstige misvorming van de thoraxwand zijn. De incidentie is niet geheel
bekend maar er wordt verwacht dat er minimaal 1 op de 1000 geboren kinderen een
pectus excavatum heeft. Het betreft meestal jongens (85%) en komt vaker in
families voor waarbij al een lid bekend is met pectus excavatum. Als de
afwijking überhaupt gezien wordt na de geboorte, dan wordt deze vaak niet in
het medisch dossier opgenomen.
Dat overerving bij het ontstaan van pectus excavatum een rol speelt is bekend,
maar hoe dat precies gebeurd is nog niet helemaal duidelijk. Wel laat onderzoek
zien dat pectus excavatum vaker voorkomt bij erfelijke syndromen zoals ehlers
danlos-, marfan-, of polandsyndroom.
Meestal speelt bij een chirurgische interventie het cosmetische aspect van een
pectus excavatum een grote rol, echter wordt door de verminderde ruimte in de
borstkast druk uitgeoefend op het rechter atrium en de rechter ventrikel van
het hart. Dit kan leiden tot cardiocompressie. Als patiënten nog jong zijn
heeft het hart door flexibiliteit van de thoraxwand nog voldoende mogelijkheden
om uit te wijken, waardoor er geen klachten ontstaan. Echter naarmate de
patiënt ouder wordt, wordt de thoraxwand minder flexibel en ontstaat er vaak
een thoracale kyfose door het inzakken van de tussenwervelschijven, wat nog
minder uitwijkingsruimte geeft. De hierdoor ontstane klachten kunnen ook een
aanleiding geven voor het chirurgische ingrijpen. Deze klachten zijn moeilijk
te objectiveren. Er zijn verschillende markers die een aanwijzing hiervoor
kunnen geven, zoals de aerobe capaciteit. Het omslagpunt van aerobe naar
anaerobe verbranding, ook wel *anaerobe drempel* (AT) genoemd, zou mogelijk
een goede indicatie voor lichamelijke klachten kunnen geven.

In meerdere onderzoeken wordt het onderwerp van aerobe capaciteit na het
uitvoeren van een Nuss bar procedure besproken, maar er wordt meestal niet
ingegaan op de AT.

Het doel van deze studie is het aantonen van de invloed van een pectus
excavatum op de anaerobe drempel bij inspanning. Hiermee kan een objectieve
maat voor inspanningsintolerantie worden verkregen. Dit kan later helpen bij de
besluitvorming voor een operatieve behandeling van een pectus excavatum. Verder
kan het effect van een thoraxcorrectie op het omslagpunt worden onderzocht.

Het onderzoeksdesign is een prospectief design. Er kan pre- en postoperatief
gekeken worden of er sprake is van een verschil van de anaerobe drempel en de
tijdstippen voor de metingen kunnen relatief vrij gekozen worden. Er kan geen
gebruik gemaakt worden van randomisatie, omdat er sprake is van een
patiëntengroep met een pre- en posttest. Er wordt informed consent verkregen.
De patiënten hebben vijf dagen bedenktijd voor het deelnemen aan deze studie.
De patiënten krijgen hiervoor een week bedenktijd. Hierna worden de patiënten
geïncludeerd.
Normaal gesproken krijgen patiënten pre-operatief een reeks foto*s bij de
medische fotografie met diepte meting van de pectus excavatum, röntgenfoto*s
van de thorax en eventueel een CT scan. Bij deze studie worden deze onderzoeken
ook uitgevoerd volgens het normaal toepasselijke schema binnen het Atrium-Orbis
ziekenhuis locatie Heerlen. Voor de studie worden de patiënten echter gevraagd
om ook een fietsergometrie pre-operatief en post-operatief te doen. Verder
krijgen de patiënten volledig de standaard zorg bij een thoraxwandcorrectie.

Het is bekend dat de maximale zuurstofopnem (VO2max) bij mensen met pectus
excavatum voor een thoraxwandcorrectie lager is dan bij mensen zonder pectus
excavatum. Echter de VO2max als maat voor cardiopulmonale beperking bij pectus
patiënten kan nadelen hebben. Als mensen tijdens een fietstest niet tot de
maximale belasting gaan kan de VO2max niet altijd de echte klinische status van
de patiënt weergeven en in zo een geval kan de AT meer informatie geven dan de
VO2max.